Gisteren is wereldwijd de Moeder Aarde Dag herdacht. Moeder Aarde is een fenomeen in vele culturen. Dat geldt voor natuurovertuigingen, maar ook Abrahamitische monotheïstische religiën. Nagenoeg alles wat we consumeren, wordt voortgebracht door de aarde, de natuur en het milieu. De wereldbevolking wordt groter, de druk op de middelen wordt groter. De vraag rijst hoe uitgebreid de middelen van de aarde zijn en tot wanneer die beschikbaar zullen zijn. Duurzame ontwikkeling is het gevolg van deze concern. De VN secretaris-generaal Bankimoon zegt dat de ‘moeder’ veel kracht heeft. De moeder doet volgens hem de mens denken aan de moeder die haar voortbracht, ons koesterde en ons in liefde opbracht en vormde tot wie we zijn en daarbij grote offers bracht. Als mensen ontgroeien de fase van constante zorg van een moeder. Maar we ontgroeien de zorg van moeder aarde nooit, zegt de VN-baas. Zolang we leven gaan we lucht, water, vruchtbare grond en andere voortbrengselen van de aarde nodig hebben. Wat daarom verontrustend is, is het feit dat onder de noemer van ontwikkeling de mensheid heeft toegestaan dat duizenden jaar oude systemen zijn verstoord, terwijl er in het verleden harmonie was. Het is inmiddels bekend dat er grote vervuiling heeft plaatsgevonden tezamen met afnemende hulpbronnen, uitstervende flora en fauna. Dit jaar is volgens de VN-baas een kritiek en belangrijk jaar voor de mensheid. Dit jaar gaat de wereldgemeenschap proberen om de post-2015 agenda voor duurzame ontwikkeling te finaliseren. De eerste MDG-periode is al bijna voorbij. Daarnaast moet er ook een klimaatsveranderingsovereenkomst afgerond worden. Deze twee onderhandelingsprocessen zullen de toekomst van de mensheid bepalen. De uitkomsten moeten ervoor zorgen dat we onze relatie met moeder aarde moeten gaan schoeien op een andere basis, die moeten gaan herdefiniëren. De keuzes die de wereldleiders, de politici en de bevolkingen in democratische landen maken, zal bepalen hoe de toekomst van de toekomstige generaties hun leven zullen leiden. Dat geldt ook voor ons. Welke partijen zullen we kiezen en aan de macht zetten? Kijken we bij onze keuzes ook naar moeder aarde? Stemmen we voor leiders die moeder aarde zullen verkrachten of zullen we stemmen voor leiders en regeringen die in de praktijk ook uitvoering zullen geven aan de duurzame ontwikkeling? Welke leiders gaan we aanzetten en welke overeenkomsten zal men sluiten met multinationals. Keuzes worden ook gemaakt door grote bedrijven. Burgers bepalen hoe ze energie zullen gebruiken en welke producten ze zullen consumeren en in welke mate. De wereldbevolking bepaalt ook mee en ook de Surinaamse bevolking. De wereldgemeenschap zal in 2015 zware besluiten nemen en wij in Suriname nemen ook besluiten die een impact zullen hebben op moeder aarde.
Wetenschappers hebben al gewaarschuwd dat de klimaatsverandering wel eens in een stroomversnelling zou kunnen komen. Daardoor gaan we ook geen controle kunnen hebben op de klimaatsverandering. Er is een grote oproep om de toename van de aardetemperatuur niet verder te doen rijzen dan 2 graden. Maar de oproep is eigenlijk om de toename te houden op 0 graden. Wat moet gebeuren, is het gaan naar een situatie waarbij 100% schone energie is. Schone energie staat in een aantal politieke partijprogramma’s, maar het draait allemaal om de uitvoering. De Surinaamse verkiezingen worden gehouden in een jaar waarin het 45 jaar is dat de Wereld Aardedag wordt herdacht. Surinaamse gaat door als een van de meest groene en bosrijke landen op de wereld. Er zijn veel waterbronnen en er is een rijke biodiversiteit. Tegelijkertijd hebben we in Suriname en behoorlijke vervuiling van het milieu door mining en vergiftiging van een deel van de Inheemse bevolking. Terwijl men in het binnenland door wil gaan om goud te gaan delven, wil men in aanmerking komen voor landrechten. De Surinaamse economie legt een druk op moeder aarde, maar we zijn op mondiale schaal geen grote vervuiler in termen van klimaatsverandering. Toch behoren wij tot de meest kwetsbare ontwikkelingslanden die te maken zal krijgen van zeespiegelstijging. Op de eerste plaats zijn wij terwijl we de druk leggen op moeder aarde, zelf slachtoffer ervan, middels de vergiftiging van de vissen, dieren en de ook mensen en het water. Er is nog geen politieke partij aan de macht geweest met een sterke groene agenda. Er zijn wel kleine partijen die een basis hebben in het achterland die een groene agenda hebben. De Abop is een grote partij, maar heeft geen groene agenda en BEP ook niet. Concepten die nog goed van de grond moeten in Suriname zijn de groene economie en het vergroenen van de economie. Dat kan onderdeel van een nieuwe ontwikkelingsvisie worden na 2015.
