Het is niet gezond om geobsedeerd te zijn van de koers voor de US dollar, althans voor de normale burger niet. Het is wel een zaak voor de ondernemers die op regelmatige basis de beschikking moeten hebben over dollars om hun betalingen te doen. De vraag moet eens bekeken worden waarom zaken niet worden gedaan in euro’s. Op de valutamarkt is de krapte voor de US dollar veel groter dan voor de euro. De burgerij begint wel naar de koers te kijken wanneer de prijzen in de winkels omhoog gaan vanwege de hoge koers. De burgerij moet echter op dit stuk goed geïnformeerd worden. Importeurs van levensmiddelen krijgen dollars tegen de officiële CBvS-koers. Deze importeurs bepalen aan de hand van de koers hun prijzen, indirect via de toelaatbare winstmarges dus tot in de winkel. De winkeliers hebben dus in beginsel het recht niet om te wijzen naar de straatkoers oftewel de illegale koers. Het is niet de winkelier die de goederen importeert. Er zijn winkeliers die deze waan hoog houden en de prijzen verhogen. De consumenten dienen goed ingelicht te worden door HI en de consumentenverenigingen. De koers heeft de afgelopen dagen een val meegemaakt en nu willen de cambio’s hun aandeel hierin claimen. Als de koers omhoog gaat dan wordt de schuld geschoven in de schoenen van derden die dollars tegen hoge koersen willen kopen en verkopen en is de cambio lijdend voorwerp, gaat de koers omlaag dan moet dat komen door de houding van de cambio’s. De CBvS heeft de afgelopen dagen hard gezegd dat in het weekend negatieve krachten flink bezig zijn geweest om de dollarkoers kunstmatig op te stuwen om daaruit winst te maken. Hoe is het de cambio’s nu gelukt om een bijdrage te leveren aan het doen verminderen van de koers? In elk geval geeft het hoop dat het tij toch nog kan worden gekeerd. De CBvS moet ferm blijven tegen alles wat malafide en illegaal is en steeds partnerschappen zoeken en uitdiepen met het legale, waaronder de cambio’s. Met het bonafide deel moeten sterke partnerschappen worden gesloten en de Bank moet aan successen gezamenlijk werken en de credit ook met de partners delen. Suriname is een fragiele, kleine economie, de valutamarkt is minuscuul maar voor de Surinaamse burger groot genoeg om ellende te bezorgen. De staking van de onderwijzers heeft ook te maken met de koersstijgingen en eigenlijk de prijsstijgingen. De afgelopen dagen hebben wij heel mooie platen van protesterende jongeren gezien die onderwijs willen. Hun boodschappen op de borden die ze meedragen zijn krachtig. De maatschappelijke betrokkenheid van deze jongeren, die gewoon opkomen voor hun recht op geestelijken ontplooiing, doet ons wel een deugd. Het geeft hoop dat er onder de jonge generatie toch wel jongeren zijn die begrijpen wat de democratie inhoudt en dat er geen ruimte daarin is voor de passieve burger. Deze jongeren zijn wat deze activisme betreft hun ouders voor. De generatie veertigers komt uit een moeilijk tijdperk, waar de vrees nog ingebakken zit. Hun kinderen zijn hopelijk onbevreesd, omdat ze dictatuur en afrekeningen niet hebben meegemaakt. Een deel van de veertigers heeft zich laten knechten door banen aan te nemen van de politiek, soms zijn ze fit voor de job soms totaal niet, soms weten ze dat ze geen rechtsmiddelen hebben om op te komen wanneer ze de laan worden opgestuurd en soms hebben ze geen vertrouwen in hun onbegrensde mogelijkheden en hun talent. De Surinaamse geschiedenis heeft o.a. vanwege de stand van de Surinaamse politiek niet bijgedragen aan de echte bevrijding van de generatie geboren net voor de onafhankelijkheid en daarvoor. Nu is het ongelooflijk maar waar dat op vrijdag er een clash zal plaatsvinden op het Onafhankelijkheidsplein tussen de mensen die protesteren tegen de gang van zaken in Suriname en de mensen die hun liefde gaan betuigen voor de leider van de coalitiepartij. We hopen dat deze clash niet zal leiden tot schermutselingen en geweld tegen de mensen die al een tijd protesteren tegen het economische beleid van de regering. De mensen die ontevreden zijn worden niet groots gemobiliseerd, het is een spontane groep. Nu wordt een groep gemobiliseerd om met vlaggen te zwaaien en misschien ook nog met wat anders. De vraag rijst of het allemaal nodig is. Wat ons betreft is het totaal overbodig en een verspilling van middelen. Dit soort acties zijn alleen zinvol als politiek de legitimiteit van de regering in twijfel wordt getrokken en aftreden van de regering aan de orde is. We dachten niet dat het zover was in Suriname. Of wil men gewoon meedoen met de mode zoals dat onlangs in Brazilië gebeurde? Indien men de helft zoveel moeite had ondernomen om de productie te ondersteunen als men doet om de massa steeds te bestoken, zouden we deze vernederende bedelperiode waarschijnlijk niet hebben meegemaakt.
