De VN heeft per resolutie vastgesteld dat vandaag internationaal als dag van de micro-, kleine en middelgrote ondernemingen (MKMO’s) zal worden herdacht. In veel landen, ook de ontwikkelde, bestaat de weerbaarheid van een groot deel van de bevolking door het in stand houden van deze MKMO’s. In de steden komen deze zaken naast elkaar voor in hele straten. Ook in wijken buiten centrum van de stad komen deze zaken voor. Deze bedrijven kunnen goederen en diensten aanleveren aan grotere bedrijven. Ze kunnen generaties op generaties worden overgedragen en een specifieke typische volksbrand ontwikkelen, waarbij bedrijfsformules worden overgedragen van generatie op generatie. Onze regering erkent al een hele tijd dat ondernemerschap belangrijk is voor weerbaarheid van de bevolking, voor werkgelegenheid, voor inkomens, voor stabiele gezinnen, voor gezondheidszorg en voor onderwijs en voor de bestrijding van armoede. Er zijn verspreide programma’s om het ondernemerschap te bevorderen bijvoorbeeld bij LVV wat betreft het Agrarisch Kredietfonds en nu bij HI ook wat betreft het startersfonds. Ook zijn er counselingsprogramma’s waar ondernemers begeleid worden, zoals door SPWE en Raad voor Coöperatiewezen, de landbouwunit van RO en ondernemerschapsprogramma’s bij LVV en Sport en Jeugdzaken. Wat precies het rendement van deze programma’s is, is niet bekend, althans men zoekt de krantenkoppen niet op. Evenmin is het duidelijk of men alle groepen in Suriname bereikt of men blijft steken in de traditionele volksbuurten, zoals dat gebeurt vanaf de jaren ’70. In elk geval blijkt dat de programma’s die men in de traditionele volksbuurten heeft uitgevoerd, totaal zijn mislukt, omdat aan de status van deze buurten niets is veranderd. Dit komt omdat aan de problemen in deze buurten ook niet veel is veranderd. Er zijn traditioneel buurten waar er veel meer gevoel en bereidheid is voor ondernemerschap in Suriname, maar die buurten en gemeenschappen worden niet aangedaan door de programma’s van de Surinaamse regering. In Nickerie, Saramacca en Commewijne is er veel ruimte om de landbouwers te trainen in coöperaties. In Wanica zijn er veel personen werkzaam in de bouw en de verwerking van voedsel. Deze groepen kunnen door overheidshulp direct getransformeerd worden van de informele naar de formele sfeer. In Paramaribo is er veel informele dienstverlening en zaken in de voedselbranche. Deze kunnen ook regionaal gegroepeerd worden in coöperaties en gezamenlijk worden getraind, waardoor ze succesvoller en efficiënter worden. Het aantal MKMO’s in Suriname kan niet veel zijn, omdat Suriname een klein land is met een kleine bevolking. Met moderne en laagdrempelig beschikbare monitoringsprogramma’s kunnen de MKMO’s heel gemakkelijk in kaart worden gebracht en geholpen, waarbij ook het standaardenbureau wordt betrokken. HIT, LVV, RO, Sport en Jeugdzaken en Arbeid dienen gezamenlijk op te trekken om 1 overheidsprogramma voor bevordering van MKMO’s tot stand te brengen en uit te voeren. Met hulp van het UNDP, Unicef, Unctad en de ILO kunnen gemakkelijk programma’s worden ontwikkeld en gemonitord vanuit een MKMO Monitoring Unit die departementen overstijgt. De regering dient de burgerij tegemoet te komen met informatie in verschillende talen en op verschillende media. Daarbij moet de regering de hand toereiken aan de MKMO’s, ook die in de informele sfeer. De regering moet aangeven dat het niet de bedoeling is dat deze MKMO’s worden bedonderd en voor de gek gehouden. De regering moet ook aangeven dat het niet gaat om een showproject welke men na enkele maanden zal laten liggen, zoals het cassaveproject. De regering moet de VSB erbij betrekken en in principe uit hun gelederen een persoon het gezicht laten zijn van het MKMO-programma. De Surinaamse regering heeft met de mis gelopen Ordening Goudsector, het cassaveproject en de oeverloze gefantaseerde beloften van de LVV-minister en de passiviteit van de TCT-ministers, ervoor gezorgd dat ze behoorlijk veel aan vertrouwen heeft verloren bij de bevolking. Ook de Financiënminister heeft vertrouwen verloren en dient bij deze projecten uit beeld te blijven. De regering moet duidelijk aangeven dat ze faciliteiten zal verlenen aan de MKMO’s, die zich formaliseren en dat het niet alleen gaat om het afdragen van belastingen. De regering dient de MKMO’s te verdelen en sectoren en sectorale verenigingen te structureren waarmee de regering steeds in overleg treedt en programma’s uitvoert. Voor de Inheemse en Tribale Gemeenschappen moet het speciale karakter van het traditioneel ondernemerschap worden meegenomen, dat zal een extra bron van internationale financiering opleveren. De regering moet een integer persoon, die niet aan politiek doet, naar voren schuiven om aan het project te trekken en een tijd uitkiezen dat het een beetje rustig is zonder politiek geharrewar. De regering moet voor de sociale verzekeringen van de personen verbonden aan de MKMO’s een voorziening treffen, waarbij een deel van de belastingen wordt teruggegeven. Het moet voordelen opleveren om een MKMO te zijn in de formele sfeer en er zijn ettelijke voorbeelden binnen de VN-structuren, zoals het SCORE programma. SCORE staat voor Sustaining Competitive and Responsible Enterprises (In stand houden van concurrerende en verantwoordelijke bedrijven) dat let op belangen van zowel werkgevers (productiviteit) als werknemers (arbeidsomstandigheden), waardoor alle twee tevreden zijn. De MKMO’s en de transformatie van informeel naar formeel zijn een oplossing van het werkloosheids- en armoedeprobleem in Suriname.
