Met de recente uitspraak dat er een politieke partij is die niet graag heeft dat een ‘boslandcreool’ op de ministersstoel van Justitie en Politie zit, toont de betreffende bewindsman aan dat hij een ambtsdrager zonder waarde is. De minister heeft een juridische achtergrond, maar het niveau van de politiekvoering waarin hij zich mengt, heeft alle ‘kennisplooien’ glad gestreken. Van een juridische scholing is niets meer te merken. De Surinaamse bevolking wil geen boslandcreool als minister, maar een Surinamer die goed bij zijn hoofd is en loyaal is aan de totale Surinaamse natie. Deze minister ziet zichzelf niet als Surinamer, maar als een boslandcreool. Dat diskwalificeert hem voor de functie. Vanaf nu zit deze minister onrechtmatig op die belangrijke stoel. Het feit dat deze minister als boslandcreool op de stoel zit, is de verklaring voor een aantal ontwikkelingen in deze samenleving. Deze minister profileert zich als een etnische (niet te verwarren met raciale) boslandcreool. Dat wil dus zeggen dat deze minister zich in de eerste plaats profileert niet als Surinamer maar als een exponent en een representant van de betreffende groep. Dat betekent dus dat deze minister zichzelf als taak heeft gesteld om in de eerste plaats dan wel uitsluitend de belangen van die groep te behartigen. Elk aspect van zijn taakuitvoering zal hij dus daarom richten ten voordele van deze groep die hij representeert. Uit de statistieken blijkt bijvoorbeeld al decennialang dat in de gewelddadige criminaliteit, waar nu zelfs ouderen het slachtoffer van worden, de groep die hij wil representeren, oververtegenwoordigd is als daders. De criminaliteitsbestrijding zal echter onder zo een minister niet van de grond komen, omdat hij niet verantwoordelijk zal willen worden gesteld voor het bijvoorbeeld neergeschoten worden van een zware crimineel, vooral nu niet in aanloop naar de verkiezingen. In zijn beleid zal hij alles eraan doen om situaties te vermijden dat geschoten wordt op zware criminelen die uit zijn groep afkomstig zijn. Daarom staat het politiekorps er gedesillusioneerd bij en is de al problematische motivatie momenteel geheel weg gevallen. Suriname heeft ettelijke ministers op deze plek gehad en allen waren ze onderwerp van zware kritiek van de samenleving. Geen enkele minister heeft zich zo openlijk gekleurd als deze. Het heeft alles te maken met de verkiezingen. Deze minister is van meet af aan eerst politicus en dan minister geweest. De media-attentie en met name de staatmedia heeft hij misbruikt om zich populair te maken bij zijn groep die hij aanduidt als ‘boslandcreool’. Met zijn uitspraak geeft deze minister aan dat hij op de stoel zit om belangen van zijn groep te behartigen. Als we kijken naar de taakomschrijving van deze minister dan zien wij in de eerste plaats de handhaving van de fundamentele mensenrechten en vrijheden. Deze minister heeft ongestraft vakbondsrechten geschonden. Nu discrimineert hij ongestraft het deel van de Surinaamse bevolking dat niet-‘boslandcreool’ is. Daarmee brengt deze minister een scheiding in de samenleving door indirect zich te distantiëren van de andere bevolkingsgroepen. De minister mist kennelijk de capaciteit om de juiste conclusies te trekken uit de kritiek die er is over het rehabiliteren van politieagenten die een strafblad hadden verzwegen. Er is veel meer kritiek vanuit de betreffende oppositiepartij op de president en de minister van OW (zowel de vorige als deze). De president en de OW-minister hebben we niet horen zeggen dat de kritiek komt, omdat de partij geen ‘Indiaan’ of een ‘Hindoestaan’ op de betreffende stoel wil zien. De omgeving waarin de minister zich beweegt – en wij weten niet exact welke omgeving dat zou zijn – stimuleert de minister tot nu toe niet tot een academisch niveau te stijgen. Voordat deze minister werd aangesteld, waren er al geluiden vanuit zijn voormalige werkkringen (penitentiaire inrichtingen en politie) dat de minister zich tot dan en vooral op kritieke momenten had geprofileerd als een etnisch persoon o.a. als vorm van zelfverdediging. Daarbij zou hij ook rancuneus zijn geweest en ongevoelig voor de sociale problematiek in zijn werkomgeving als leidinggevende. Op dat moment hadden analytici niet de behoefte om deze aspecten rond de minister in zo een prille fase en voor aanvang van een veel hogere ambt, te bespreken. Het is nu dus duidelijk dat deze minister zich door zijn kwalificatie van ‘boslandcreool’ laat leiden in zijn taakuitvoering aangaande de rechtelijke organisatie en de personele aangelegenheden van de rechterlijke macht, de vervolging tot en de tenuitvoerlegging van straffen, het beleid ten aanzien van de delinquenten (waaronder begrepen de resocialisatie), de sociale rechtshulp, de justitiële kinderbescherming, het beleid ten aanzien van de industriële en intellectuele eigendommen, de inwendige veiligheid van de Staat en de handhaving van de openbare orde en rust, het voorkomen van inbreuken daarop en de bescherming van personen en goederen en de opsporing van strafbare feiten en het toezicht op de naleving van wettelijke voorschriften. Wat is het punt van kritiek waarop de minister uiteindelijk openlijk kleur bekende? Hij zou 6 politiemannen die gelogen hadden over hun veroordelingen/het in aanraking komen met justitie en/of politie hebben gerehabiliteerd, nadat de korpschef hun de laan had uitgestuurd. Toevallig betrof het hier ook leden van de groep waar de minister zich mee associeert als representant. Dus de gemeenschap mag weten dat de minister politieagenten met een strafblad willens en wetens gehandhaafd houdt en hij wil dat de gemeenschap niets moet zeggen. Want als je dat zegt dan gaat het om de huidskleur, de kromming van het haar en de vorm van de ledematen, lippen, neus, ogen en oren van de minister. Het moet wel duidelijk gezegd worden: het al kwakkelende KPS wordt door deze minister verder verpest. De populaire programmamaker/overheidsvoorlichter met wie wij het niet altijd eens zijn, heeft op dit stuk een belangrijke opmerking gemaakt. Als het verstand het laat afweten en men niets zinnigs te zeggen heeft als verweer, dan zal men op de etnische toer gaan. Dat geldt voor de PL-voorzitter en ook voor deze minister. Deze laatste heeft zich met zijn uitspraak waardeloos gemaakt voor de stoel waarop hij nu zit.
