De minister van Landbouw, Veeteelt en Visserij (LVV) heeft op 13 december een 2 uren durende gespreksronde gehad met vertegenwoordigers uit de visserijsector. Prahlad Sewdien, voorzitter van de Federatie van Surinaamse Agrariërs (FSA), deelt mee dat bij dit gesprek duidelijke afspraken zijn gemaakt voor de nabije toekomst. De minister heeft zijn intenties met de visserijsector kenbaar gemaakt. De FSA heeft de indruk dat de minister af wilt van al de (onnodige) toezeggingen die in het verleden zijn gedaan door zijn voorganger.
Er komt een overeenkomst tussen het ministerie en de sector met diepgaandere afspraken, waarin bepaalde werkwijze onderling wordt overeengekomen. De spelregels worden erin opgenomen. Partijen moeten in de toekomst puur volgens wet en recht werken. Het hete hangijzer, vergunningen vertrekken aan een 6-tal Chinese trawlers, werd ook besproken. De 2 Chinese boten, die reeds geïnspecteerd zij door LVV, krijgen geen vergunning. De overige 4 boten, die nog geïnspecteerd moeten worden, krijgen ook geen vergunning als zij niet voldoen aan de vergunningsvoorwaarden. Dit werd afgesproken tussen partijen. Voor Sewdien is het belangrijk te benadrukken dat de Chinese boten niet in Surinaamse wateren mogen vissen als zij de sectorregels overtreden.
Vóór 20 januari van elk jaar maakt de minister in het advertentieblad van de Republiek Suriname, evenals in 2 dagbladen met landelijke verspreiding, bekend wanneer aanvraagformulieren te verkrijgen zijn en welke het maximale aantal vergunningen is dat in dat jaar per vis of vissoort zal worden uitgegeven. Hierbij maakt de minister tegelijkertijd de algemene voorwaarden openbaar, waarop de vergunning zal worden verleend. Deze algemene voorwaarden zijn onder meer de toegestane vangmiddelen en vangmethoden, de maaswijdten, de seizoenen evenals de gebieden waarin gevist mag worden, de minimummaten van de te vangen vis, de maxima van de te vangen hoeveelheden vis, en de wijze van rapporteren van de visvangsten. Naast de algemene voorwaarden kan de minister bij het verlenen van de vergunning daaraan bijzondere voorwaarden of verplichtingen verbinden, die alleen voor een bepaald vissersvaartuig of voor een groep van bepaalde vissersvaartuigen zullen gelden.
Voor komend jaar heeft minister een concept van zijn beschikking klaarliggen. Bij bodemvisserij is het maximaal van 35 overschreden met 5 vergunningen (40).
De FSA is met de minister door het concept heen gegaan. “Aan de vergunningen kun je niet komen. Maar hoe kun je dan de schade die veroorzaakt wordt door overbevissing inperken?”, stelde Sewdien.
Op dit moment is bepaald dat boten in plaats van 200 dagen per jaar, 170 dagen op zee mogen blijven. Hierdoor zal het in ieder geval minder druk zijn op de zeebodem. Als de boten in de tussentijd uitvallen, dan worden de vergunningen aan de boten niet meer verstrekt. Bij de bevolkingsvisserij is er ook een overschrijding te zien. De Visserijwet van 1980 stelt vast dat degene, die niet over een geldige vergunning beschikt en met een vissersvaartuig in de visserij zone vist of toelaat dat zonder geldige vergunning met zijn vissersvaartuig in de visserij zone wordt gevist, gestraft wordt met gevangenisstraf van ten hoogste 6 jaar of een geldboete.
De sector vraagt naar meer en betere controle op dit gebied. Er zijn nu in Guyana heel wat vissersboten geparkeerd, die eigenlijk geregistreerd zijn in Suriname. “Wat doen zij daar in Guyana? Alle vis moet naar Suriname komen. Die kun je alvast aanpakken. Er komt een ID-profiel voor de boten. Dit zal moeten voorkomen dat er op 1 vergunning ook meerdere boten opereren.”
Kavish Ganesh
