Van de Nieuw Front-regeringen wordt vaak gezegd dat ze goede plannen maakt, maar steeds nalaat om deze uit te voeren. Ook wordt gezegd dat men de politieke durf niet heeft althans de touch met het volk niet in die mate ervaart dat men programma’s uitvoert die de kleine man direct raken. De kwestie van de sociale zekerheid, die vandaag weer op de agenda van DNA staat, is daar een voorbeeld van. De politici zijn gebundeld in politieke partijen, maar de kiezer niet, die is doorgaans individueel. De taal die in de politiek wordt gepraat, is niet de taal die de kiezer gewend is te praten. De kiezer klaagt, maar is tot nu toe niet in staat geweest om haar ongenoegen in mooi overheidstaal te verpakken en als verkiezingsissue op te dringen. Een voorbeeld hiervan is ‘sociale zekerheid’. In de meeste landen in de wereld met een meer bewuste en geschoolde bevolking is sociale zekerheid een huishoudbegrip, waarvan men terdege bewust is. Het is een aangelegenheid waarin de belangrijke partijen zich onderscheiden. Men durft dan op dit punt met elkaar van mening te verschillen. De keus is dan aan de kiezer. In veel landen hebben de politici geen andere keus dan heel concreet op dit stuk te zijn. Sociale zekerheid staat steeds onder druk en politici moeten aantonen hoe ze garanties gaan blijven bieden onder moeilijkere economische omstandigheden. De kiezer in meer ontwikkelde landen wil niet alleen luisteren naar mooi en vloeiend taalgebruik, maar men wil over business praten. Wat kan je voor mij en mijn gezin en dat van mijn vrienden en familie betekenen. In Suriname wordt armoede ervaren en er is een rush op overheidsbanen. Alle twee hebben te maken met sociale zekerheid die er in het algemeen niet is, maar wel bij de publieke sector. Er zijn veel zaken waarvan het belang breed is onderkend in het overheidsbeleid, maar waarvan de uitvoering anders ligt bij de zogenaamde oude politieke partijen (NF) en weer anders bij de politiek afstammende uit de politieke regimes uit de jaren ’80 (NDP). Toebedeling van domeingrond ongeacht kleur en afkomst en het verankeren daarvan in decreten (Landhervormingsdecreten), expansie van het waterleidingnet in rurale en semirurale gebieden, volkshuisvesting in varianten, infrastructuur (de vele bruggen) en de essentiële sociale zekerheid zijn enkele zaken waarover de oude politiek niet verder kon komen dan ‘lip service’. Het komt heel vaak voor dat de NF-regeringen talmen om progressie door te voeren en dat de volgende NDP-gelieerde regering wel concrete stappen zet wanneer ze aan de beurt is. Een recent voorbeeld is dat van de twee grote bruggen. Verder dan het accepteren van een tweedehandse brugconstructie van een gulden en het luidruchtig heien van palen vlak voor de verkiezingsdag om de zaak na de verkiezingsdag compleet te vergeten, kwam men niet. Na de totstandkoming van de brug vroeg menig NF’er zich af waarom hun partijen zoiets niet hadden gedurfd. In de volgende NF-periode probeerde men ook bruggen te bouwen, maar deze waren zwakke bruggen uitgehold door corruptie. Velen stortten in en ten minste een fataal arbeidsongeluk kan genoemd worden. Werken moesten immers aan bepaalde personen worden gegeven. Een zwakke afgekeurde brug die onder de NDP werkelijkheid werd, was die bij Uitkijk, ook dat lukte eerder niet. Het minimumloon stond in de jaren ’90 niet meer prominent op de agenda, pas in het nieuwe millennium en wel 10 jaren lang. Maar nu pas is het serieuze business met een wetsontwerp in DNA. Het enige minpunt hier zijn de eenzijdige wijzigingen waarover geen consultaties zijn gepleegd, waardoor de regering zoveel vragen kreeg om te verduidelijken en eventueel te corrigeren. Maar de kans is straks groot dat we een minimumloonwet krijgen die 10 jaren lang gepropageerd werd door het NF en met name zijn kleine arbeiderspartij, maar dat het weer de NDP was die het tot uitvoering kon brengen. Ook met de basiszorgverzekering, een variant van de zogenaamde AZV, bakkeleiden de NF-partijen gedreven door groepsbelangen met elkaar gedurende 10 jaren lang. Men kwam geen stap mee vooruit, maar intussen was de kiezer vanwege de meningsverschillen in NF wel ervan bewust over het onderwerp. Als de wet omtrent basiszorgverzekering wordt goedgekeurd dan wordt dit het zoveelste punt van het NF dat pas onder de NDP van de grond kon komen. Terwijl burgers na 30 – 40 jaren arbeid genoodzaakt werden na hun 60-jarige leeftijd om hun karige AOV aan te vullen met security werk, was pensioen nooit een prominent beleidspunt van het NF. Nu staat werkgeverspensioen op het punt realiteit te worden in Suriname. Ook dit kan als een gemiste kans gezien worden van het NF met nota bene prominent in zijn gelederen een arbeiderspartij. Vanuit het NF wordt vaak beweerd dat de NDP met niets nieuws komt en alleen uitvoert wat het NF eerder heeft gestart. Het afmaken is echter ook een kunst die niet elke politieke constellatie begrijpt. Het is gemakkelijk om een aanzet te geven en veel beleidsprogramma’s blijven steken met een aanzet. Veel punten van de regering worden voorzichtigheidshalve ook geformuleerd als een aanzet; bij falen of niet afronden immers is men dan niet aansprakelijk. Het draait bij het regeren niet om de aanzet, maar het tot stand brengen, het realiseren. Met betrekking tot het sociaal zekerheidsstelsel wordt vaak het financiële punt aangehaald. Internationaal wordt door de VN echter aangehaald dat een sociaal zekerheidsstelsel niet draait om geld, maar om echte politieke wil om de mens centraal te stellen. Bij het sociaal zekerheidsstelsel draait het om de mens die (tijdelijk of permanent) ziek, arbeidsongeschikt, oud en afhankelijk wordt en inkomen moet blijven hebben. Een regering/politieke constellatie die zegt de mens centraal te stellen, is niet serieus als het tegen een sociaal zekerheidsstelsel is of daarover zelf geen concrete plannen van instellen en in stand houden heeft. Het is een grote plus voor de huidige regering en electoraal een grote min voor de vorige als eerstgenoemde erin slaagt een sociaal zekerheidsstelsel na bijkans 50 jaar eindelijk tot stand te brengen. Mede in dit kader moeten de uitlatingen in DNA gedaan, ook worden bezien.
