De huidige ruis binnen de Centrale Markt Paramaribo (CMP) is simpel in oplossing als er geen politiek wordt bedreven door de exponenten die gaan over het Marktwezen in Suriname. De commissie herstructurering marktwezen Suriname, heeft diverse modellen uitgewerkt voor de huidige minister van Regionale Ontwikkeling om te komen tot een beleidsstructuur binnen het marktgebeuren. Markten vallen onder dit ministerie met als beleidsuitvoerder de desbetreffende districtscommissaris van de regio waar openbare markten zijn. Het dagelijks verkeer onder de markt wordt gecoördineerd door een marktmeester. Duidelijk wordt dat niet de marktmeester het beleid opstelt. Dit gegeven is deels de eerste aanzet om ruis te verminderen.
Er zijn hierbij ook een aantal meetmomenten geweest waar de diverse groeperingen onder de markt in verenigingsverband hun misnoegen hebben geuit over de drive tussen hen en de marktmeester van de CMP. Tussen 2012 en 2014 zijn er op verschillende momenten tussentijdse als periodieke overeenkomsten bereikt tussen organisaties in verzet en het ministerie van Regionale Ontwikkeling (RO). Van openingstijden als hoe verder met de markt en zijn bedrijvigheid. Ook het gedoogd beleid van marktmeesters door de jaren heen om standhouders te laten bouwen in de markt en des ondanks een tafeltarief te betalen voor hun bijdrage om te kunnen verkopen, is met de mantel der liefde bedekt door de overheid.
Gelukkig heeft de huidige minister van RO, tijdens diverse gelegenheden met marktautoriteiten als belangenvertegenwoordigers uit de doeken gedaan dat men naar draagkracht een fee zal moeten gaan betalen. Geen onredelijke benadering van de bewindsman.
De commotie om tafeltarieven is even oud als de wetten van ons in performance. Boetes en bijdragen zijn nog van het pre-historisch tijdperk. Er zijn rechten en plichten. Je recht, je betaalt voor een ruimte en die moet je geordend krijgen om je waar aan de man te brengen conform je vergunning en de voorwaarden daarbij. Je plicht is om de betalingen zoals die zijn opgenomen in je vergunning te voldoen, met de daarbij gepleegde aanpassingen die mijns inziens zijn opgenomen in je vergunning als een marktreglement. Elke verhoging of aanpassing gaat vooraf aan berekeningen van beide partijen, alvorens die kan worden voorgesteld door de overheid.
Een zwakte van bijna elke organisatie in Suriname is de juiste vorm aan communicatie kiezen dat de boodschap duidelijk overkomt en te volgen is. Hierdoor kan het begrip voor wat je communiceert beter tot zijn recht komen bij de ontvangers. Maar soms snappen de zenders van boodschappen zelf ook niet wat ze overbrengen dus wie zijn de ontvangers dan om het te gaan uitpluizen. Juist daar schuilt het gevaar want dan gaat iedereen het op zijn manier en in zijn voordeel vertalen en verder overbrengen.
Het weer invoeren van de marktradio is een transparante vorm van interne communicatie. Met dit instrument kun je los van dagelijkse updates over prijzen en waren voor bezoekers ook de updates van beleidsplannen, aanpassingen etc. bekendmaken. Waarom de marktradio niet is ingebracht ondanks een planning staat hier nog open om te beantwoorden. De marktradio kan ook selfsupported werken, daar standhouders kunnen adverteren en men kan dan aanhoren wat zo’n standhouder verkoopt. Zo zou je kunnen uitwerken wat nog meer te doen via de marktradio dat te beluisteren is onder de markt met live streaming, waar nodig, via burgerradio Boskopu Paramaribo.
Het is nu de tijd dat men in Suriname afstapt van het vertragen van processen die tijd en ruimte winnen om te kunnen produceren. Wij houden nog te veel van die djoegoe djoegoe.
Kenneth Niekoop
Voorzitter stg. Taya
