In het kader van de herdenking van de Dag van de Arbeid hebben de leiders van V7 bij de standbeelden van Johan Adolf Pengel, gewezen leider van de NPS, en Jagernath Lachmon, gewezen voorzitter van de VHP, kransen gelegd. Gregory Rusland, Guno Castelen, Paul Somohardjo en Radjkumar Randjietsingh waren de aanwezige vertegenwoordigers van V7 op de dag. “Wij hebben alleen maar leiders in onze partij. Ik hoop dat ik ook zo groot mag worden”, zei Rusland aan het begin van zijn toespraak. “De heer Pengel werd in 1949 lid van de NPS en werd ook zo lid van het parlement. Belangrijk is dat hij in 1952 overging tot het oprichten van de eerste grote bond, de vakcentrale die uiteindelijk de Moederbond zou worden. Daarvoor zijn wij de heer Pengel zeer dankbaar, omdat dit het begin is geweest van bundeling van arbeiders in een vakcentrale. We zien dat vanaf toen de ontwikkelingen met betrekking tot het bundelen van arbeiders bijzonder belangrijk was in de ontwikkeling van Suriname. Uiteindelijk zien wij dat de vakbeweging zich in de jaren ‘60, ‘70 tot een machtsfactor heeft kunnen ontwikkelen. Later zien wij dat het in de militaire periode veel te lijden heeft gehad. V7 maakt zich ernstig zorgen over de positie van de arbeiders. We zien dat er bedreigingen op ons afkomen, wanneer de V7-regering gevormd is. De problemen die wij vandaag de dag zien, daar gaan wij niet licht over. We weten dat één groep niet in staat zal zijn om een oplossing in te brengen, maar dat het een gezamenlijk effort zal moeten zijn van de overheid, de arbeiders en het bedrijfsleven”, zei Rusland.
Leiders hebben strijd voortgezet via politiek
Randjietsingh zei dat wij deze leiders dankbaar moeten blijven voor de moedige strijd die zij hebben geleverd. “Het is bekend dat deze leiders de strijd hebben voortgezet via de politiek. Het waren echte leiders. Zij werden gedreven door respect voor de rechtsorde en waarden en normen in de samenleving. Met deze politiek hebben ze ons duidelijk gemaakt dat wij verder moeten gaan met onze bundeling. Wij moeten gestructureerd werken. Wij moeten onderworpen zijn aan wet en recht. Onze leiders van toen hebben gestaan voor democratie en niet voor staatgrepen. Ze hebben gestaan voor bestaanszekerheid voor de samenleving en niet voor armoede. Ze hebben gestreden voor wet en recht en geen amnestie voor moordenaars en mensenrechtenschenders. Zij hebben gestreden voor daadwerkelijke beleving van rechten en vrijheden en niet een cultuur van angst. We staan voor grote uitdagingen. Meneer Lachmon en Pengel zeggen: ‘kijk naar ons, wij hebben onze vandaag gegeven voor jullie morgen’. Ga er mee door’. Een belangrijke opdracht die wij dus meenemen”, aldus Randjietsingh.
Kavish G.
