Leeflang: Vakbonden niet monddood

Murwien Leeflang
Murwien Leeflang
In april hebben nog duizenden actievoerders deelgenomen aan de acties op touw gezet door de vakcentrale C-47. Deze had destijds actie gevoerd tegen de verhoging van de benzineprijzen en ze hadden gevraagd aan de regering dit terug te draaien. Dat is niet gedaan en er is verder geen actie hieraan gekoppeld. Ook ten aanzien van de melkprijs werd gevraagd dit terug te draaien. Velen in de samenleving hebben de vraag geponeerd als C-47 als vakcentrale wel in staat is acties te voeren, die de nodige indruk kan maken op de regering om deze zover te krijgen bepaalde beleidsmaatregelingen te herzien/terug te draaien. Is C-47 een organisatie die slechts lawaai kan maken maar geen zodanige acties kan ondernemen? Of zijn de vakbondsleiders beloond geworden om het volk rustig te houden?
De vakbondsleider Murwin Leeflang verwijst alle speculaties en geruchten over dat vakbondsleiders eventueel monddood zijn gemaakt door deze regering of dat andere vakbondsleiders beloond zouden zijn geworden, naar het rijk der fabelen. Volgens Leeflang is het juist de Vakcentrale C-47, de Progressieve Werknemers Organisatie (PWO), de Federatie van Agrariërs en Landarbeiders (Fal) met daaraan gekoppeld de Bond van Leraren (BVL) en Leerkrachten in Suriname (ALS), die in de afgelopen periode toch ernstig protest hebben getekend tegen het arbeidsonvriendelijk beleid van deze regering. Het zijn deze organisaties die steeds hebben gewezen op de maatregelen/hervormingen die door deze regering zijn doorgevoerd. De vakbeweging heeft erop gewezen dat de regering niet alleen komt met maatregelen, maar ook met mogelijkheden (compensatieregelingen). Al deze maatregelen die getroffen worden door die regering werken door in de portemonnee van de arbeiders, de gepensioneerden arbeiders en zelfs de sociaal zwakkeren, hetgeen zeer funest is voor de arbeiders in dit land. “We merken dat in sommige gevallen de werkende klasse dusdanig achteruit is gegaan in vergelijking met enkele jaren ervoor.
Arbeiders verdienen nu letterlijk om alleen kosten te betalen en zich te voorzien van levensonderhoud. Volgens plannen van de regering stonden investeerders in de rij om zaken te doen met Suriname. Er waren grote plannen en een goede toekomst voor de arbeiders. Echter moeten arbeiders moedeloos toezien hoe hij of zij zijn werk kwijtraakt. In ieder geval is de situatie van de werkende klasse niet verbeterd.”
De vakbondsleider geeft verder aan dat de situatie die wij nu op de arbeidsmarkt hebben, momenteel totaal ongezond is. In 2010 was ons werkloosheidscijfer 7% en in 2016 is het werkloosheidscijfer rond 13%. “Dit geeft wel aan waarom wij ons zorgen maken en aangeven dat onze arbeidsmarkt bijzondere aandacht nodig heeft.” Voor wat betreft de arbeidswetten die zijn aangenomen, kan gerust gezegd worden dat het niet zal helpen die werkloosheid te stoppen, want wetten maken is één, maar de controle ervan is ook een onderdeel. Vandaar dat het erop lijkt alsof de burgers van dit land lam geslagen zijn”, aldus Leeflang.

error: Kopiëren mag niet!