Laksheid als chronische aandoening

Toen we enkele weken terug schreven over onze bezorgdheid over de zwangere vrouwen die in verband met Zika gevaar lopen en dat een Braziliaanse medicus in haar land de vrouwen had afgeraden om zwanger te raken, was alles nog heel relaxed in Suriname. Opvallend was dat de artsen relaxed waren en de burgerij minder. Er is een chronische ziekte bij ons BOG en dat is er al decennialang het geval. Deze chronische ziekte heet ‘laksheid’. De oorzaak: de politieke invulling van deze functies. De medici die als eindverantwoordelijke op de directiestoelen worden neergeplant, dienen de belangen van hun politieke bazen en van hunzelf. Men wil op de stoelen blijven zitten en bij ziekte-uitbraken zien we zowel in de NF-periode als nu hetzelfde patroon. Struisvogelpolitiek spelen, de zaak bagatelliseren, de zaak sussen op hoop van zegen, vermijden van sociale onrust. Men stelt alertheid zo veel mogelijk uit. Er is niks aan de hand, blijft men zo lang mogelijk volhouden. Dat gebeurt al ettelijke jaren zo. De meneer die zelf op de stoel zat en voor zijn politieke partij ook de zaak low profile hield en alertheid uitstelde tot het bijna te laat was, klaagt nu over zijn opvolger. Ze zijn allemaal echter een pot nat. Bij het BOG is er eigenlijk sprake van medische corruptie, gevoed door de politiek. Nu is zelfs in coalitieverband beweerd dat de Zika-uitbraak niet goed is beheerd en bestuurd. Er wordt gezegd dat de zaak is onderschat. Maar dat gebeurt steeds bij BOG. In Brazilië is met betrekking tot zwangerschap een advies gegeven voor Zika 5 maanden terug. Al voortmodderend komt bij ons het advies 5 weken erna. 5 weken terug stelden wij de vraag of niet en advies kon worden gegeven in verband met zwangerschap. Toen stelde men zich formeel op, wijzende op de WHO die nog geen bewijzen had gevonden. Een zwangerschap is voor velen een onomkeerbaar proces. In de tussentijd is het niet uitgesloten dat een aantal vrouwen reeds besmet is geraakt met het virus en ook in de verwachting is. Het virus zal zich in de regio verder verspreiden. Gisteren was in de Trinidadiaanse krant al melding van een mogelijk geval op Trinidad. Onze Volksgezondheid en BOG kunnen de druk niet meer houden en hebben nu eindelijk iets over zwangerschap gezegd. Wat moeten de vrouwen doen die in de tussentijd zwanger zijn geraakt? Als er onverhoopt iets met hun kind mis zou gaan, kunnen ze de Staat voor het gerecht slepen voor een schadevergoeding voor het traineren van goede voorlichting? Komt het gedrag van onze autoriteiten neer op oplichting of het moedwillig blootstellen van de bevolking aan gevaar voor de openbare gezondheid? Is het mogelijk dat door behandeling kinderen ondanks de besmetting van de moeder toch niet geboren worden met de hersenaandoening? Volgens DNA-leden zijn we nalatig geweest, maar in de gezondheidssector is geen andere cultuur in stand gehouden. De vaste keuzes Jan en Piet om de beurt moet nu verlaten worden en er moet een jonge politiek onafhankelijke arts met een geweten gezet worden op de betreffende stoel van BOG. Intussen bericht de WHO-baas dat Zika zich explosief aan het verspreiden is. De WHO zal maandag een ‘emergency committee’ instellen met het oog op de explosieve spreiding van het Zika-virus. Het alarmniveau is nu volgens de directeur–generaal van de WHO ‘extreem hoog’. Er is een noodzaak om bepaalde vragen snel beantwoord te krijgen. De WHO benadrukt dat het probleem van een geïsoleerd regionaal probleem, zich uitbreidt naar bijna de gehele wereld en met name nu in de Amerika’s. Volgens de WHO is het virus mild en alleen 1 op de 5 besmette personen ontwikkelt symptomen. De vraag in deze is of een baby van een vrouw, die besmet is en geen symptomen vertoont, ook gevaar loopt. Zo te zien wel. Dus het is nu mogelijk dat een vrouw die zwanger is maar niet weet dat ze het Zika-virus draagt, haar geboren baby afwijkingen vertoont. Als het mogelijk is dat de aandoening kan worden beïnvloed in de buik van de moeder, dan moet het eigenlijk verplicht worden gesteld dat alle zwangere vrouwen zich laten testen op Zika. Of er nu überhaupt mogelijk is dat baby’s in de buik kunnen worden beschermd, is onduidelijk. De WHO praat wat microfali betreft nog steeds over een mogelijke link met het Zika-virus. Er is veel angst in Latijns Amerika. Het Zika-virus kan maken dat sommige vrouwen op den duur helemaal geen kinderen zullen kunnen krijgen. El Salvador heeft zo zijn vrouwen aangeraden om zwangerschappen uit te stellen tot 2018. Geen land is volgens de WHO harder getroffen dan Brazilië. Veel landen zijn bezig met bespuitingsprogramma’s. Zelfs Europa is nu voorzichtig met mogelijke import, overleving en verspreiding van de tijgermuskiet. Behalve de volksgezondheid heeft het Zika-virus ook invloed op de economie (het toerisme), vanwege de negatieve reisadviezen, ook voor Suriname. Sommigen landen dreigen tekorten op te lopen voor insect werende middelen en zelfs condooms (om zwangerschappen te vermijden). In Suriname moeten wij nu onze lessen leren. Onze gezondheidsautoriteiten, waar steeds dezelfde personen om de beurt dienst doen en steeds dezelfde fouten maken – ten dienste van de (partij)politiek – moeten verjongd worden. Laksheid en traineren moeten als ziekte uitgebannen worden van bijvoorbeeld het BOG.

error: Kopiëren mag niet!