Op 8 december 1982 zijn op een dag 15 personen opgehaald uit hun woningen en vermoord in het Fort Zeelandia. Dit alles gebeurde in de periode van het militair regiem onder leiding van de toenmalige bevelhebber van het nationaal leger, heden ten dage de gekozen president Desi Bouterse. Het leven van de directe nabestaanden, voornamelijk vrouwen en kinderen, werd op een dag gruwelijk ontwricht. Hun leven nam een andere wending door de donkere dagen van toen. Bijna allemaal hebben zich moeten vestigen in een ander land, voornamelijk Nederland, uit vrees voor hun eigen leven. Deze directe nabestaanden zoeken tot heden gerechtigheid en wensen vervolging van de dader en of daders.
De indirecte nabestaanden, zoals zusters en broers, verkregen mede dankzij de vermoorde mensen veel sympathie en bekendheid. Velen van hen zouden mogelijk niet bekend zijn in de samenleving, alsook niet in Nederland, als de gruwelijke omstandigheden zich niet hadden voorgedaan.
Een van de nabestaanden is Dew Baboeram. Zijn broer, de advocaat John Baboeram, werd vermoord. Dew heeft gemeend om genoegen te nemen middels wat hij noemt een getuigenis van de rol van Desi Bouterse rond die dagen. Eveneens zoekt hij voor zich zelf een manier om het verlies van zijn broer te verwerken. Hij is ook de mening toegedaan dat als Desi Bouterse mogelijk wordt opgepakt ons land wederom in een spiraal van geweld zal belanden.
Wat hij mist is dat niet alleen zijn broer en 14 anderen werden vermoord, maar de hele Surinaamse samenleving werd ontwricht en in een shock toestand werd achtergelaten. De hele maatschappelijke ontwikkeling nam een andere wending aan waarbij er sprake is geweest van een verloren generatie.
Op basis waarvan meent hij, Dew Baboeram, dat er nieuwe gewelduitbarstingen zullen plaatsvinden? Heeft hij aanwijzingen van de aanwezigheid van haarden van geweldsbronnen in Suriname?
Wij wensen hem veel “plezier” met wat hij gaat doen, daar de hedendaagse wereldorde gruwelijke misdaden op een andere manier oplost. Wij gaan er van uit dat hij een boek zal uitgeven en dat dit het uiteindelijke doel is. Een inhoud zonder de stem van de “doden”.
Rust
Wat bekend is in de mensheid voor dat de wereld orde zaken is gaan vastleggen is dat niemand het recht heeft burgers te storen in hun woning welke hun enige veilige omgeving is.
Gewonden /Doden
In oorlogen, sinds de mens zich zelf heeft herkend als mens te zijn, konden gewonden en of doden van een slagveld weggehaald worden om hen op een waardige wijze te verzorgen en of te begraven. Een ongeschreven regel toen voor dat het Rode Kruis en of Halve Maan nog bestonden de conventies van Geneve.
Gevangenen
Voordat de wereldorde het had vastgelegd in de vorige eeuw was het voor miljarden bekend dat als iemand gevangen is genomen en deze niet meer gevaarlijk is, deze gevoed en gekleed moet worden. 1400 jaar geleden was dat al vastgelegd in wat de vorige eeuw is gaan heten de conventies van the Prioners of War.
Mensheid
Ook is beschreven, voordat de verenigende naties (VN) het recht op leven had, dat als iemand het leven wordt ontnomen het niet een oorlogshandeling is, maar het is alsof men de hele mensheid heeft vermoord.
Vervolging
De nieuwe wereldorde heeft de vorige eeuw bepaald dat misdaden tegen de mensheid niet verjaren na de gruwelijk daden in de Tweede Wereldoorlog. Tot heden wordt men vervolgd voor die misdaden.
Wraking
Dat arrestatie van politieke leiders die misdaden hebben begaan leidt tot uitbarstingen is een dooddoener van Dew Baboeram. De wereldgeschiedenis heeft juist uitgewezen dat die landen zijn gaan behoren tot moderne hoog ontwikkelde geciviliseerde landen.
Misdaad
Politieke leiders die zich schuldig hebben gemaakt aan misdaden kunnen zich niet verschuilen achter door hun zelf gemaakte beschermingswetten zoals amnestie.
Het is bewezen dat deze wetten binnen een geordende staat, wanneer de gewraakte machthebbers er niet meer zijn, worden opgeschort. Zie als voorbeeld tientallen Zuid- Amerikaanse en Afrikaanse landen. De vervolging gaat altijd door, ook al is het een generatie later.
Wat de heer Dew Baboeram beoogt is voor hem bedoeld, maar niet voor de samenleving als geheel. Mensen die op gruwelijke wijze zijn vermoord “sterven” nooit. Ze blijven voortleven.
Degenen die iedere dag “sterven” zijn de degenen die met de misdaden in hun hart zitten.
Clyde Sarman
