Een trotse volk presenteert zich voor de ogen van de internationale gemeenschap onder andere via zijn nationale voetbalteams. Dat team moet piekfijn gekleed zijn en de heren en dames presenteren zich als waardige, gedisciplineerde en getrainde sporters en ambassadeurs. Van dit laatste deel leek wel sprake te zijn tijdens de laatste interlandwedstrijd die de Surinaamse nationale voetbalselectie speelde tegen die van Guyana. Helaas heeft de selectie zich niet met trots gepresenteerd en dat is het bestuur van de SVB en het management van de nationale herenselectie aan te rekenen. Het is bekend gemaakt dat onze nationale selectie gekleed gaat in kleding van het merk Klupp. Het is bekend dat het tenue in hoofdlijnen bestaat uit een shirt, een short en sokken. Er is een uittenue en een thuistenue in verschillende kleuren. Het tenue ziet er op papier passend en waardig genoeg uit. Wat er zich zaterdag voor ons presenteerde, was om te schamen. De heren van de selectie hadden Nike sokken onder de Klupp shirt en shorts. Onder de ‘Equipment Regulations’ (art. 4) zou het mogelijk toegestaan zijn dat verschillende onderdelen van het spelers ‘equipment’ door verschillende fabrikanten is gemaakt. Maar die moeten dan consistent door het hele team zijn gedragen. Onze keeper had Klupp sokken en de veldspelers Nike en merkloze sokken, die hier in de handel te verkrijgen is, dwars door elkaar. De keeper had keurig zijn volledige tenue, de veldspelers niet. Daar was het een mamio-gedoe, hetgeen zelfs niet toegestaan wordt door clubs bij de lidbonden. Een deel van de heren had Nike sokken en een deel had merkloze sokken. Er was minimaal 1 speler die aan een been Nike sokken had en aan een been merkloze sokken. Daarmee is dus artikel 4 van de Equipment Regulations wel overtreden. En al zou het een en ander toegestaan zijn door een bepaling die mazen heeft, dan nog behoort een nationale selectie zich niet zo te kleden als ze zich respecteert. De SVB heeft een overeenkomst met het bedrijf Klupp, waarom worden de sokken van Klupp niet gebruikt? Hebben de heren het naar huis meegenomen en het niet meer ingeleverd? Kunnen we geen nieuwe bestellen? Hebben de sokken gaten of zijn ze al helemaal uitgerekt? Of is het contractueel vanwege wanbetalingen niet meer toegestaan om het volledige Klupp-tenue te dragen? Volgens de Fifa-regels is het de arbitrale leiding opgedragen om voor een wedstrijd de clubtenues te inspecteren en daaromtrent eventueel aanwijzingen te geven. Nu zou een Fifa-arbiter niet zover gaan om over het merk sokken opmerkingen te maken, maar hij zou wel mogen vragen dat het hele team sokken van dezelfde fabrikant draagt. Dat hebben de arbiters hier niet gedaan? Moeten wij door de vingers kijken omdat er in het afgelegen Suriname wordt gevoetbald? Nee, omdat er geen termen aanwezig zijn om van de regels af te wijken. Het heeft er veel weg van dat de functionarissen, 5 voor 12 broeken en sokken zijn gaan inspecteren en bij elkaar zetten. Het lijkt er op dat men snel naar de winkel is gegaan om enkele aanvullende sokken, de goedkope merkloze, te kopen. Al met al moet gezegd worden dat de Surinaamse selectie het niet verdiend om mamio-achtig gekleed te gaan, nog niet. De situatie is economisch nog lang niet van dien aard dat onze selectie zo gekleed gaat. Het SVB-bestuur moet er werk van maken dat de Surinaamse selectie die ons vertegenwoordigt, ten minste goed gekleed gaat. Daarmee zeggen we niet dat ze de duurste kleding moet dragen, maar er moeten wel waardigheid, discipline en trots uitstralen. Zo lijkt het een team van een bananenrepubliek die geen respect heeft voor de burgers van het land. Het is gênant geweest en er moeten harde afspraken door de SVB intern worden gemaakt. De meneer of mevrouw die zich met de kleding van de selectie bezig houdt, doet al geruime tijd een slechte job. Het is tijd dat hij voor iets anders wordt ingezet en dat iemand die meer kennis van deze zaken heeft de zaak voorbereidt. Wat de prestatie van het team betreft, moet gezegd worden dat Suriname na lange tijd met zelfvertrouwen heef gevoetbald. Voetbal is een mentale game, van sporters die zelfvertrouwen hebben en willen domineren terwijl ze hun tegenstander recht in de ogen aankijken. Het gaat om brutale sporters, arrogant soms erop gericht om de tegenstander te domineren, ongeacht of die tegenstander bruin, groen of geel is. Onze spelers oogden fysiek kleiner, maar ze hadden zaterdag wel de juiste instelling, niet bang. Onze spelers liepen me hun borst fier vooruit en hun romp recht. Suriname is geen topvoetballand nog, maar we doen met de prestaties ons zelf tekort. Als gekeken wordt naar het talent, dan kunnen we iets meer doen, maar is de mentale voorbereiding die het verschil moet uitmaken. Op het veld moeten spelers trotse mannen zijn die hun thuis- en werksituatie zijn vergeten. Ze moeten brutaal zijn en niet onderdoen voor niemand. Het zag er zaterdag wat dat betreft goed uit. Een uitdaging zal wel zijn om mentaal hetzelfde te zijn tegen Jamaica. We geloven dat het best wel mogelijk is. Onze jongens mogen de Jamaicanen in de ogen aankijken en ze zeggen dat ze van hun gaan winnen.
