Het volk van Suriname zal, tenzij er bijzondere voorvallen zich voordoen, in de maand mei 2015 wederom naar de stembus gaan. Er zijn dan verkiezingen ten einde volksvertegenwoordigers aan te wijzen uit de verschillende politieke partijen die dan de verantwoordelijkheid van politiek-bestuurlijke functies van ons land op zich zullen nemen. Er worden dan algemene, geheime en vrije verkiezingen gehouden. De verkiezingscampagne van de diverse politieke partijen is inmiddels, zij het nog niet zo intensief, al ingeluid. Het is namelijk van oudsher bekend dat sommige personen de politiek als kruiwagen gebruiken om hun doelen te bereiken. Ze willen hoge openbare ambten bekleden of anderzijds voordeel behalen voor zichzelf of voor hun naaste familie. Maar men zal zich natuurlijk eerst erg veel moeten inspannen om de volksgunst te winnen om in aanmerking te kunnen komen en een plaatsje te bemachtigen als lid van De Nationale Assemblee. Politiek houdt zich heel veel bezig met de staatkundige gesteldheid van een land. Volksvertegenwoordigers geven hoofdzakelijk de gedragslijnen aan van een regering welke te maken hebben met de uit te voeren beleidsaangelegenheden voor de verdere ontwikkeling ten voordele van land en volk. Alle assembleeleden zijn door het volk afgevaardigd naar dit hoge college van staat. Zij zijn er eigenlijk om de belangen van de gehele natie, naar zijn of haar beste vermogen, adequaat zien te behartigen. Het is daarom belangrijk dat het volk iedere aspirant volksvertegenwoordiger die zich daarvoor opgeeft, serieus beoordeelt. Als kiezer moet men zich steeds afvragen of de persoon in kwestie over de juiste capaciteiten beschikt en de juiste inzet aan de dag zal leggen om de belangen van de gemeenschap adequaat te kunnen behartigen. Vandaag de dag merken we al te vaak dat uitgeschreven DNA-vergaderingen die bedoeld zijn voor het bespreken van beleidsaangelegenheden die de overheid ten uitvoer moet brengen, moedwillig door DNA-leden worden geboycot. Dit gedrag is ten zeerste af te keuren. Dit gedrag moet hoognodig afgestraft worden, welke motieven men voor dit soort handelingen dan ook zal willen aandragen. Het werk waarvoor men is aangewezen, moet eerst gedaan worden en daarna zal men beraadslagen hoe in het vervolg het probleem aan te pakken. Door deze negatieve houding te etaleren wordt de ontwikkeling van het land in zekere mate tegengehouden. Ik hoop dat het besef tot degenen die hieraan meewerken doordringt dat het volksbelang daardoor ernstig wordt geschaad. Elk volk dat zich tot volle wasdom wenst te ontwikkelen zal ongetwijfeld niet willen toestaan dat politici zo onverschillig omgaan met het landsbelang. Maar gelukkig dat er toch nog progressieven zijn in onze samenleving die gebruik maken van ter zake deskundigen om het volk tot volle wasdom te leiden. Er wordt gelukkig ook bij het stemmen op volksvertegenwoordigers, tegelijk de leden gekozen die zitting zullen nemen in ressort- en districtsraden. Het is bij deze belangrijk dat vooral de ouderen uit de samenleving een nauwkeurige evaluatie maken van de geleverde prestaties van de diverse overheden de afgelopen decennia met betrekking tot de economische ontwikkeling van Suriname. Surinamers hebben reeds sinds 1948 van Nederland weten af te dwingen om dit land verder naar eigen inzichten te doen ontwikkelen. Het is algemeen bekend dat de traditionele politieke partijen vertrouwelingen hebben die bij elke verkiezing ongetwijfeld op hun partijgenoten zullen blijven stemmen. We merken evenwel al te vaak dat de belangen die ons land moeten leiden naar echte welvaart en welzijn voor land en volk ondergeschikt gemaakt worden aan partij- en veelal ook persoonlijke belangen. Overbodig te zeggen dat dit nimmer in het voordeel van Suriname kan zijn en wij dus elke keer weer blijven door modderen en de echte ontwikkeling maar niet op gang komt. Integendeel zien wij dat bloeiende economische objecten van voorheen vanwege het gevoerde politiek wanbeleid steeds verder en dieper wegkwijnen. Gelukkig dat er toch nog, dankzij de inzet van enkele progressief denkende politici, onze Staatsolie Maatschappij is ontstaan en de bruggen over de Suriname en de Coppenamerivier als oeververbinding resp. Paramaribo – Commewijne en Saramacca – Coronie zijn neergezet. Hulde aan de initiatiefnemers. Jammer dat er niet echt veel van zulke uitschieters genoemd kunnen worden. Dit is wel een mooi voorbeeld van hoe ontwikkeling te brengen in het land. Kiezers maak straks bewust gebruik van je verstandelijke vermogens bij het maken van de juiste keuze. Deze kans doet zich slechts een keer in de vijf jaren voor.
Edward Marbach
