Introverte autoriteiten en leefbaarheid

Het is de laatste tijd nadrukkelijk opgevallen dat autoriteiten die moeten inlichten en rust moeten bewaren, niet happig zijn om naar buiten te treden. Zo worden er cijfers vanuit officiële bronnen gepubliceerd en kunnen economen en anderen daarmee hun eigen weg opgaan en hun conclusies trekken. Daarin kan men heel verantwoord bezig zijn op een klein terrein of juist naar meer antwoorden zoeken en conclusies trekken, die altijd correct hoeven uit te komen. Om met name dit laatste te voorkomen, heeft een groep van academici, ondernemers en andere maatschappelijk betrokken personen de governor van de Centrale Bank van Suriname vaker uitgenodigd om vanuit de eerste hand informatie te geven omtrent de actualiteit wat betreft de macro-economie. De CBvS geeft ook zelf informatie uit in de vorm van statistieken, maar een nadere analyse is gewenst. Daarnaast is het zo dat de kwalitatieve informatie meer vereist dan alleen maar statistieken en grafieken. Er is een behoefte bij de groep die elke maand lezingen houdt voor de groepsleden, om informatie uit de eerste hand te vernemen over de economie. De groep is nu ontevreden, omdat ondanks drie verzoeken de CBvS-governor niet bereid is om vanuit de eerste hand informatie te verschaffen. Deze governor laat het aan de burgers zelf over om de conclusies treffen. Zal hij niet boos worden wanneer een aantal economen verklaart tot verassende verontrustende conclusies te komen. De governor deed in het verleden blijken dat hij prijs stelt op een geruisloze communicatie met o.a. de pers en dat hij graag informatie wil prijsgeven. Ook werd benadrukt dat men bij het doorgeven van macro-economische informatie vrij voorzichtig moet zijn. Eerder heeft de governor ook nadrukkelijk zijn misnoegen geuit tegenover de pers, waarvan delen kritiek vanuit de samenleving publiceerden. Er zijn maatregelen getroffen en daarna werd gewerkt aan een harmonische situatie. Maar het wordt wel lastig als de governor op uitnodigingen van een permanente structuur in de samenleving met betekenisvolle leden uit de academische wereld en ondernemers, niet ingaat. De vraag rijst waarom de CBvS-president deze houding aan de dag legt. We hebben op dit moment te maken met een bepaalde realiteit in de Surinaamse economie. De situatie en de vooruitzichten zijn objectief te beoordelen en kunnen slecht, goed of matig zijn. Nu wordt erg zwaar getild aan uitspraken van de CBvS. Wanneer het er minder rooskleurig is, heeft men de neiging om zich koest te houden en te werken aan schade beperkende en herstelmaatregelen. Wanneer het goed gaat, komt men graag uit om het sneeuwbaleffect te versterken, waardoor er meer voordeel voor de economie ontstaat. Wanneer het matig is, reageert men op acties vanuit de samenleving, waarbij men de nadruk legt op het positieve vooruitzicht, o.a. om excessen vanuit de houding van de burgerij te voorkomen. Leugens worden centrale bankpresidenten zwaar aangerekend als ze worden ontdekt en is voer voor de politiek om wanbeleid van de zittende regering aan te dikken. Het wordt vertaald als een poging om de situatie te verdoezelen. De CBvS-president is op zich geen politicus, dus hij hoeft in principe geen verantwoording af te leggen aan de burger over bijvoorbeeld zijn functioneren en de effecten daarvan. Af en toe heeft de CBvS-president de neiging wel gehad verduidelijkend op te treden toen een overbesteding evident was. In een tijd waar er tegenstrijdige situaties zich voordoen op de markt en waar niet alle krachten bijvoorbeeld verklaarbaar en herkenbaar zijn, is het riskant voor de CBvS-president om in een panel te zitten en kritische vragen te beantwoorden. Het is niet alleen de CBvS-president die terughoudend is met uitspraken. De afgelopen periode is er heel weinig vernomen van de pg van Suriname en de korpschef. Het OM is een aantal keren en recentelijk weer negatief in de publiciteit gekomen. De beperking die een CBvS-president heeft, heeft een pg niet. Het is de pg juist geboden om regelmatig te communiceren om het veiligheidsgevoel en de rechtsbevrediging in de samenleving te helpen bevorderen. Vanwege de veiligheid die regelmatig aan de orde is, moet de pg enkele keren in het jaar wat van zich laten horen om de burgerij het gevoel te geven dat de vervolging de zaak serieus neemt. Het OM zelf is enkele keren vrij negatief in het nieuws gekomen en de laatste keren betrof het een advocaat-generaal. De pg heeft zich opvallend koest gehouden, waardoor de gemeenschap zich niet meer gewaarborgd weet waar het OM voor staat. Ondanks serieuze aantijgingen heeft de pg zich onthouden van commentaar. Ten slotte willen we ook wijzen op de oorverdovende stilte vanuit de korpschef van de politie. Deze functionaris communiceert niet uit zichzelf, maar wordt hooguit in de marges gepakt van officiële evenementen als benoemingen. Regelmatig wordt de behoefte gevoeld dat de korpschef als ‘operations manager’ van de politie wat zegt over bijvoorbeeld achter elkaar gepleegde roofovervallen, ernstige verkeersongevallen of een tendens dat overtreders inrijden op dienstdoende ambtenaren. De laatste twee Juspol-ministers hebben vaker laten blijken dat een aantal vragen (over de operationele gang van zaken) door de korpschef moet worden beantwoord. Ook deze ambtenaar vindt het moeilijk om in te lichten. Het gevolg van zwijgende autoriteiten is dat het vertrouwen in deze autoriteiten en de overheid afneemt. Conclusies van burgers kunnen in hun zoektocht naar antwoorden en verklaringen dominanter worden dan officiële verklaringen en mededelingen. Beweringen over misstanden en wanpraktijken zullen hardnekkiger worden, hetgeen een negatief impact heeft op het vertrouwen van de burgerij. Daarom is het van belang dat autoriteiten als goede bestuurders de communicatie met de samenleving niet verwaarlozen.

error: Kopiëren mag niet!