Een politieke partij die niet het algemeen belang dient, is in principe verboden in Suriname. Dat komt omdat de grondwet en de Wet op de politieke organisaties partijen opdragen om hun beginsel- en beleidsprogramma te delen met het electoraat. Voorts wordt bevolen dat deze programma’s uitsluitend het algemeen belang moeten dienen. We weten dat in Suriname er voor vele partijen het moeilijk is om aannemelijk te maken dat ze het algemeen belang dienen. De statuten van deze partijen zijn wel correct, maar er wordt een verschil tussen de theorie en de praktijk geconstateerd. In het verlengde hiervan is er een plicht in de wet voor politieke partijen om hun financiële huishouding openbaar te maken voor de burgerij. Zo kan de burgerij zien welke financiële stromen potentieel de agenda van de partij oneigenlijk kunnen beïnvloeden. Terwijl aan de ene kant deze plicht duidelijk in de wet is opgenomen, is er aan de andere kant geen voorziening voor een tegemoetkoming van staatswege voor politieke partijen om hun legitieme activiteiten te financieren. Aan de plicht om voor financiële transparantie te zorgen, heeft zich in de afgelopen periode bijna geen enkele partij gehouden. In landen waar de corruptie hoogtij viert en Suriname behoort uitgaande van de internationale rangschikkingen tot die landen, wordt ervoor gewaarschuwd dat malafide kapitalisten politieke organisaties infiltreren en de controle overnemen. In het kader van het Inter-Amerikaans Anticorruptie verdrag zijn er veel richtlijnen gegeven om de infiltratie van fout geld in de politieke partijen te voorkomen. Er zijn het kader van corruptie wereldwijd rapporten verschenen, waarbij enkele jaren terug de aandacht is gevraagd voor een trend van infiltratie door de maffia in het regeersysteem van landen. Men verwees daarbij expliciet naar vergunning- en concessie verlenende instanties, het politieapparaat en de rechterlijke macht in uitgebreide zin. Om politieke partijen te beschermen, is al enkele jaren het punt van de financiering van politieke partijen aan de orde. Daarmee zou men dan een level playing field kunnen creëren, waarbij o.a. ook bevorderd wordt dat keuzes worden gemaakt niet op grond van kapitaal verslindend materiaal en evenementen, maar op basis van thematische campagnes. In Suriname is er geen financiering vanuit staatswege, maar maken regerende partijen al decennialang misbruik van staatsmiddelen. De burgerij heeft doorgaans geen exact beeld welke ondernemers en kapitalisten geld stoppen in de partijkassen waar de donaties vandaan komen. Ondernemers zijn commercieel ingesteld, men denkt in termen van investeringen. Soms komt het daarbij voor dat men bij het oogsten vergeet wat rechtmatig is en wat niet. De Surinaamse wetgeving op het stuk van financiële transparantie dateert vanuit de militaire periode, maar het is verworden tot een dode letter. De OAS die waarnemingsmissies stuurt naar Surinaamse verkiezingen, zegt dat het al ettelijke keren dit punt aan de orde heeft gebracht. In Suriname zijn er ook deze regeerperiode geen stappen ondernomen. De OAS meldt dat onze Caribische broeders Jamaica en Trinidad financiering van politieke partijen al bezig zijn door te voeren. Vanuit de universiteit is vanaf de vorige verkiezing dit punt naar voren gebracht, maar het heeft geen weerklank gevonden in beleid. De OAS zegt dat alle politieke partijen nalatig zijn geweest in het forceren van beleid en wetgeving. Door de Democracy Unit van de universiteit zou een wetsvoorstel ‘Wet Financiële Voorzieningen Politieke Partijen’ in 2010 zijn ingediend. Biza had dit concept moeten adopteren, wetstechnisch bijschaven en dat via de RvM aanbieden aan DNA, uiteraard voorafgaand aan nog een keer een consultatieronde met de directe belanghebbenden: politieke partijen. De Democracy Unit heeft na de indiening van het wetsvoorstel verder geen bekende acties ondernomen om de zaak hoger op de politieke agenda te krijgen. Overigens moet de Unit wel worden gecomplimenteerd voor de constructieve wijze waarop ze actief een bijdrage heeft willen leveren door echt te doen. De afgelopen verkiezingen zijn er enorme bedragen uitgegeven door vooral de NDP en V7. In het voortraject hadden wij ook onze kanttekeningen toen de VHP-voorzitter openlijk auto’s accepteerde van een ondernemer. Waarom is deze ondernemer zo lief geweest, vroegen we ons af. Nam de voorzitter niet een krediet welke hij later moest vereffenen? Het wiel hoeven wij niet opnieuw uit te vinden. Een subsidieaanvraag dient verstrekt te worden aan een politieke partij indien deze beschikt over een minimumaantal leden die stemrecht hebben en contributie betalen. De subsidie wordt verstrekt voor uitgaven die direct samenhangen met politieke vormings- en scholingsactiviteiten, informatievoorziening, politiek-wetenschappelijke activiteiten, activiteiten ter bevordering van de politieke participatie van jongeren, het werven van leden, het betrekken van niet-leden bij activiteiten van de politieke partij, werving, selectie en begeleiding van politieke ambtsdragers en activiteiten in het kader van verkiezingscampagnes. De subsidie kan gekoppeld worden per DNA-, DR- of RR-zetels. Zo is het bijvoorbeeld geregeld in Nederland. Subsidiëren komt meestal met rechten voor de subsidiegever. De Staat zou kunnen instaan voor stringente naleving van de publicatiegeld van de inkomsten. Dat willen bepaalde partijen kennelijk niet.
