Suriname is een ontwikkelingsland met duidelijke achterstanden op regionale landen als Trinidad, Barbados en Bahamas en op sommige fronten zelfs Jamaica en Guyana. De kleine Caribische eilanden, verenigd in de OECS, hebben op sociaal vlak ook een voorsprong. Het is moeilijk voor te stellen dat in een land waar er zoveel braak terrein ligt, politici die serieuze kansen maken in de peilingen, moeite hebben om inhoud te vinden voor zinvolle dialoog met de kiezers. Dat betekent dat er intern geen dialoog wordt gevoerd over beleid en dat daaromtrent geen besluiten zijn genomen. Verrassend is bijvoorbeeld dat DOE wel concrete interessante punten naar voren brengt als kleine partij, die geen massademonstraties houdt. Wetenschappelijke instituten binnen de politieke partijen, waar de strategische partijkaders in zitten, spelen een belangrijke rol bij de ‘inhoud’ die gebracht wordt door de leiders. De VHP gaat door als een partij met veel kader en bestuurservaring. Opvallend is dat dit niet blijkt bij de optredens van de voorzitter. Deze partijleider was circa 6 maanden terug vrij technisch bezig en scheen inzicht te hebben in de Suriname-problematiek (sociaaleconomisch). Het bleef dan niet alleen bij constateren van problemen en misstanden, maar heel vaak had de VHP-leider ook oplossingen. In de media zijn verslagen te lezen over een meeting in Commewijne in het weekend en de kritiek is nu dat de VHP-voorzitter als de trekker in V7 veel begint te lijken op zijn tegenhanger, die hij en zijn partij ‘bestrijden’. De media vonden interessant het verhaal van de fly-overs. Hoe kan de VHP-voorzitter dit voorleggen aan zijn gehoor, terwijl zijn partij dit plan van de huidige regering belachelijk heeft zitten maken. De DNA-collega’s van deze voorzitter hebben constant aan de huidige regering zitten vragen van waar men het geld voor fly-overs en diepzeehavens etc.. zal halen. Moet men nu ook niet vertellen waar zij dit geld vandaan zullen halen? In de stijl van onze huidige president belooft de V7-trekker een universiteit: niet in Wanica, maar in de minder bevolkte Commewijne. Terwijl Commewijne geen gebrek heeft aan een middelbare school, wordt dat ook beloofd. We hebben moeite om een degelijk geaccrediteerde universiteit te draaien, waarbij de politiek met haar klauwen ervan af blijft, maar we willen wel een tweede in Wanica (NDP) of in Commewijne (VHP). Waar komt het uiteindelijk als deze twee partijen na 25 mei samenwerken of krijgen we beiden? Waar halen we de docenten en hoogleraren vandaan? Een punt waarbij de VHP niet heeft afgestemd of consensus heeft gezocht/gevonden binnen V7 is dat van de diaspora. NPS is duidelijk een andere mening toegedaan, een lijn die meer lijkt op die van de NDP. De partijleider denkt kapitaal van de diaspora ter beschikking te zullen krijgen om dat hier uit te zetten bij de Surinaamse KMB’s. Niet is aangetoond dat de diasporakapitalisten per se hier hun geld zullen uitzetten in samenwerking met de regering. Zijn de rentes en de verdiensten voor hen van dien aard? Zijn de mogelijkheden buiten de regering om niet veel beter als de partijleider praat over lage rentes? Is er heus zoveel geld aanwezig bij de diaspora? Of gaat het om enkele ondernemers die bijvoorbeeld campagnefinanciering zullen cashen via overheidsopdrachten? Ook op het punt van gebrekkig drinkwater kan gesteld worden dat de politicus in principe het falen van zijn eigen partij en collega-DNA-leden van de partij heeft benadrukt. Het punt van eventjes suiker maken en exporteren moet weer door de deskundigen worden bekeken. In Guyana is er zware subsidie gaande en tegen zware EU-eisen in het kader van de ECP-EU relatie. Guyana accepteerde de eisen en produceert, maar Trinidad kon dat niet. Van waar halen we de investeerders? Zullen we de voorwaarden ook accepteren? Ergens leek het op Commewijne ook op alsof de V7-trekker ons terug wil brengen in de tijd … van veerboten. Zijn de bruggen al niet als nuttig aangemerkt door zowel de bouwers als de toenmalige oppositie (NF)? Opvallend is ook dat een arts/politicus het ontbreken van tetanusvaccins naar voren brengt op een politiek podium. Waarom doet hij dat nu pas en: zou hij het niet hebben gedaan als het niet ging om politiek gewin? Er zijn burgers in Suriname die het niet raadzaam vinden dat artsen ook zwaar in de politiek zitten. De verleiding zou sterker kunnen blijken en men zou andersdenkende patiënten kunnen benadelen of zaken laten escaleren om politieke tegenstanders zwart te maken. De politici moeten in dit land ophouden met het maken van grapjes. We willen horen hoe wij een hoog geschoolde bevolking gaan bereiken (mannen en vrouwen) en binnen welke termijn. Hoe gaan wij onze universiteit accrediteren? Hoe gaan wij het aantal inschrijvingen bij de FTW omhoog schroeven? Hoe gaan we de werkloosheid terugdringen en een hogere levensstandaard bewerkstelligen? Hoe gaan we de bureaucratie terugdringen en de corruptie aanpakken? Hoe gaan we de overheid hervormen? Hoe gaan we het sociaal zekerheidsstelsel uitbouwen en hoe gaan we de algehele productiviteit (o.a. van arbeid en kapitaal) verhogen? Hoe gaan we ruimte creëren voor de bevolking, zodat die meer kan gaan lopen en bewegen? Wat deze serieuze zaken betreft, is er een oorverdovende stilte vanuit de politieke leiders. Niet voor niets is het aantal zwevende kiezers zo hoog.
