We leven in een week waar zowel christenen als Hindoes hoogtijdagen te vieren hebben. Morgen wordt door de Hindoes wereldwijd herdacht het Holi-feest. Vanavond wordt de holika verbrand. Het zijn processen die al decennialang in Suriname plaatsvinden, elk jaar weer. De Hindoes kwamen in Suriname aan, vanaf 1873 toen de Hindoestaanse immigratie begon. Inmiddels is de Holika-verbranding herkenbaar bij alle delen van de samenleving, evenals het kleuren- en geurenfeest dat erna komt. Holi is vanwege de bevolkingssamenstelling en de wijze waarop het wordt aangeboden en opengesteld door de Hindoes aan de rest van de bevolking, een deel van de Surinaamse culturele rijkdom en erfgoed. Het feest wordt maar al te graag gevierd door de kinderen op school, dwars door alle lagen heen. Het feest is laagdrempelig, gemakkelijk te vieren. Aan de Surinaamse kinderen moet alle ruimte worden gegeven om naar hartenlust dit feest te vieren en zich helemaal te kleuren. Daardoor leren Surinaamse kinderen zich accepteren, zich lief hebben en zich inleven in de positie van de ander. Er moet tijd vrijgemaakt worden op de scholen zodat de kinderen extra tijd krijgen om het feest met elkaar te vieren. Door het dichter bij elkaar komen levert de viering van dit feest met geuren en kleuren een enorme bijdrage aan de vorming van een generatie die samen aan de slag kan. De bindende waarde van het Holifeest is enorm, het is een beleidsmaatregel in de handen van Minowc en Sport en Jeugdzaken om het Surinaams kind te beïnvloeden. De doelen die de regering heeft met de Antidiscriminatieloop kan de regering effectiever bereiken met het gezamenlijk vieren van het Holifeest. De hoop van Suriname ligt bij de kinderen. De politieke wil moet aanwezig zijn om een meer deugdelijke generatie te kweken die beter geschoold en dichter en nauwer met elkaar gaan samenwerken. Het Holifeest is een cyclische feest van vernieuwing en herdefiniëring. Het is een enorme les en geeft een opdracht aan ontwikkelingslanden. Holi is een feest met een zwaar universele boodschap die relevant en actueel is. In Suriname maken we nu een enorm moeilijke tijd mee. We maken tijden mee die de volwassenen onder ons al eens hebben zien langsgaan. De boodschap is dat we het systeem van Suriname vernieuwen. Alle politieke organisaties en zelfs de regering brengt rond deze dag een boodschap uit, maar in hoeverre gelooft men echt erin? Suriname staat ook een enorme vernieuwingsopdracht te wachten om uitgevoerd te worden, maar het draait allemaal om mensen en hun inborst. Voor de vernieuwing heb je mensen nodig die zich in denken willen vernieuwen en een steeds een ander pad van meer eerlijkheid en rechtvaardigheid willen opgaan. Onze politieke leiders die vanwege het staatssysteem deze samenleving met aan hen ter beschikking zijnde middelen ordenen, zijn niet in voldoende mate bereid om zichzelf en de samenleving te ‘kleuren’, in de kleuren van Holi. We hebben hier ettelijke malen geschreven dat corruptie onze grootste vijand is en als gevolg daarvan de onwetendheid die komt doordat een groot deel van onze bevolking geen hoger onderwijs kan genieten. De corruptie heeft de basis gelegd voor de aantasting van onze kracht om op te veren bij slagen die we krijgen van de internationale markt. De slagen die vallen op de internationale markt komen iets minder hard aan wanneer het gaat om landen die een reserve hebben aangehouden. In de afgelopen regeerperiode hebben we zwaar met het geld over de balk gegooid, terwijl al vrij vroeg werd gewaarschuwd, ook door ons, dat de goudprijs wel eens zou kunnen zakken naar een behoorlijk laag punt. We hebben onze kans genomen. Door deskundigen is aangegeven dat de economie van Suriname de capaciteit niet heeft om de miljoenen dollars op te maken zoals we dat in de afgelopen periode hebben meegemaakt. De economie heeft die dollars niet opgemaakt, de vraag rijst waar de verdiensten van de natie naar toe zijn. Waar liggen de rijkdommen van de Surinaamse natie? Vanuit het politieke leiderschap wordt alleen vooruit gekeken wat dit stuk betreft, men spreekt boodschappen uit van vernieuwing en overwinning van het goede op het kwade, maar hun politieke praktijk is het tegenovergestelde. In de symboliek van de Holi wordt eerst het kwaad vernietigd als proces van de vernieuwing. Dat is de Holika-verbranding. De vernieuwing van de samenleving kan vanuit de basis plaatsvinden, tot stand gebracht door de massa of vanuit boven doordat men verantwoordelijk leiderschap aan de dag legt. Geen van die bewegingen is in Suriname te zien. Burgers staan te loeren op hun beurt, leiders hebben nog geen anticorruptiecultuur ingeluid. Onder deze gegeven omstandigheden komt wel de vraag tegen welke achtergrond het uitspreken van een Holi-boodschap moet worden geplaatst.
