Hoe los je problemen op?

De mens is altijd verbonden geworden met problemen, of die nu zijn om op te lossen of te creëren. Bij het ervaren van iets als een probleem raakt de mind in de war en eenmaal in de war kan het vaak geen simpele oplossingen meer zien. Eveneens is het zo dat problemen dan op een oppervlakkige manier, tijdelijk, worden opgelost, doch men merkt al snel dat zo gauw het ene probleem is opgelost, het andere zich al aanmeldt. Er komt maar geen einde aan de cyclus van problemen, althans zo lijkt het. Zoals universeel bekend is werkt alles in je binnenste als een magneet naar buiten toe en trekt het steeds meer aan van waar je op gefocust bent. Er was eens een man die naar de winkel ging om een beetje honing te kopen. Echter voordat hij die kocht wilde hij er wat van proeven. Terwijl hij dit deed viel er per ongeluk een beetje op de grond. Gelijk kwam er een hele zwerm vliegen op af. Al gauw ontdekte een passerende hagedis de grote zwerm vliegen, kon zijn geluk niet op en haastte zich erop af. Een kat, toevallig de huisdier van de winkelier, zag de hagedis en daarbij ook tegelijkertijd zijn ontbijt voor de dag en sprong gelijk erop. Door het tumult dat toen ontstond, werd de aandacht getrokken van een passerende straathond, die achter de kat aan begon te rennen en helemaal verrukt vanwege alle actie en interactie, de kat ook nog doodde. Dit alles leidde nu tot een gevecht tussen winkelier en de man die de honig wilde kopen. De kat was immers de winkelier zijn huisdier geweest. En nu werd het een persoonlijke zaak en bemoeide ook de familie en buurtbewoners van beide partijen zich met het gevecht, hetgeen leidde tot het over en weer slaan, pijnigen en verongelukken van mensen en vernietigen van goederen………..dit alles om een kleine drop honing die per ongeluk viel….
De mystieke implicatie van dit verhaal laat ons begrijpen hoe problemen ontstaan. Wanneer, net zoals bij het laten vallen van een beetje honing, we ons zorgen maken of geïrriteerd raken wanneer iets zich voor het eerst voordoet, dan creëren we onrust in onze mind. Met als gevolg dat er een hele zwerm van onrustige gedachten achter die eerste aanrennen om het geheel aan gedachten ‘te organiseren’. Je zintuigen, vergelijk met de hagedis, zorgt ervoor om deze kans niet te laten gaan en ‘eet’ de logica van de mind lekker op. De mind is vaak weerloos tegen de kracht van de zintuigen (vliegen opgegeten door hagedis) en dan komt … het ego….deze werkt op de mind door te denken “deze kans om me te laten kennen laat ik niet voorbijgaan”, net zoals de hond die de kat zag, en al gauw raak je verwikkeld in een innerlijke wervelstorm van problemen waarvan je de oplossingen niet meer ziet. Je hebt er immers zelf voor gekozen om je te laten meeslepen door de golven uit de omgeving. Belangrijk is het om de leiding te nemen over je gedachten waardoor je leert om problemen te reduceren naar hun originele proportie en die dan leert op te lossen met daadwerkelijke stappen en handelingen.
“The devine Self is One, the controller of all beings, the Indweler in all hearts. He manifests His own non-dual form into the multiplicity of the worldprocess. Only those aspirants who preceive the self within themselves attain Eternal Blis”. Katha Upanishad: Ch 2-12
Sharda Chandrikasingh, Miami FL
Bron: International Yoga Guide, May 2015

error: Kopiëren mag niet!