Het vasten bekeken vanuit het medisch standpunt

Geachte lezers,
Assalamo alaikum wa rahmatullahi wa barakatuhu.
Moge de Vrede, de Zegeningen en de Barmhartigheid van de Almachtige Here op u allen rusten.
In dit artikel wordt gekeken naar het medisch standpunt met betrekking tot het vasten. In hoofdstuk 2 vers 184 van de Heilige Qor’aan verkondigt de Almachtige: “O, gij gelovigen, het vasten is u voorgeschreven, zoals het degenen die vóór u waren was voorgeschreven, opdat gij vroom zult zijn”. Volgens Hazrat Abu Hurairah (r) zei de Heilige Profeet Mohammad (vrede zij met hem): “Een van de middelen om uw rijkdom te zuiveren is de zakaat (het betalen van belasting ten behoeve van armen) en een zakaat ter zuivering van het lichaam is het vasten”.
Door het vasten in de Ramadan wordt de lichamelijke toestand van de mens steeds beter. Echter geldt daarbij steeds als voorwaarde dat men de regels met betrekking tot de zieken niet uit het oog mag verliezen. Als een zieke toch gaat vasten, dan kan de ziekte verergeren en dat zal dan aan hem zelf te wijten zijn. Door het vasten wordt de mens fitter. Het gehele jaar door op dieet zijn wil nog niet zeggen dat het gewicht van een persoon afneemt. In tegendeel kan het voorkomen dat die persoon daar ziek van wordt. Anemie of bloedarmoede is een bekende ziekte. Voor mensen die zich willen onderwerpen aan dieet, voor hun is het vasten een oplossing bij uitstek. In de periode tussen de twee maaltijden krijgen de hormonen de kans het best te functioneren. Het branderig en hongerig gevoel wordt minder. Daarom heeft de Heilige Profeet Mohammad (vrede zij met hem) gezegd: “Soemoe tasihhoe”, hetgeen betekent: vast, dan zal je gezond worden.
In Israel is er eens een onderzoek verricht om te zien hoe het vasten op het menselijk lichaam reageert. Het doel van dit onderzoek was juist om te bewijzen dat het Islamitische vasten de fysieke toestand van de vastende verslechtert. Er werd teamwerk verricht door verschillende mensen te laten vasten om zodoende aan een resultaat te komen. Een ander doel van het onderzoek was om te bewijzen dat de vaster tegen de tijd van het ontvasten – vanwege de grote speling tussen de aanvang van het vasten en het ontvasten – enorme honger zou hebben als gevolg waarvan hij bij het ontvasten gelijk veel zou eten. Uiteindelijk waren de onderzoekers genoodzaakt als resultaat bekend te maken dat na het vasten de mens niet ziek wordt maar juist fitter en dat alle stelsels zoals de verteringsstelsels, zenuwstelsels en overige zaken als cholesterolgehalte etc. worden genormaliseerd.
In een ander overlevering heeft de Heilige Profeet Mohammad (vrede zij met hem) vermeld dat hij die in de hitte met geduld en liefde vast. Daardoor worden agressie en wraakgevoelens beheersbaar. In de Ramadan moet de vaster zijn lichamelijke behoeften onder controle houden, waaronder ook zijn agressie. De vaster dient het verrichten van zijn goede daden voort te zetten. De vaster wordt in staat gesteld om zijn agressie en boosheid te onderdrukken waasrdoor zijn toestand genormaliseerd tot een vredige toestand. Daarom heeft Allah in hoofdstuk 2 vers 185 van de Heilige Qor’aan vermeld: “Wa anta soemoe gairullakum”, hetgeen betekent dat het vasten goed voor u is.
Omtrent de medische en fysieke voordelen van het vasten heeft Dr. Tariq Mahmood van Pakistan in 1998 een magazine ‘Urdu dietist’ gepubliceerd vanuit Lahore-Pakistan. Daarin heeft hij de ervaringen van verschillende mensen over het vasten beschreven. Hij schrijft dat hij eens naar Frankrijk reisde alwaar een moslim vriend hem vertelde dat er plaatselijk wat joden bezig waren te vasten om te zien welke voordelen het vasten heeft. Na het vasten hebben ze publiekelijk bekend gemaakt dat ze het vasten heel voordelig voor hun gezondheid hebben mogen ervaren.
Evenzo schrijft hij verder dat Dr. Luther, een specialist van de Cambridge University, een patient de hele dag heeft laten vasten. Vervolgens nam hij wat monsters uit zijn maag en onderwierp die aan een lab-onderzoek. Als resultaat ontdekte hij dat in die monsters de cellen die ziektes verwekten behoorlijk waren verminderd. Als gevolg daarvan kondigde hij aan dat het vasten een garantie is om verlost te worden van lichamelijke ziektes, in het bijzonder van maagziektes.
Over Segmund Freud, een beroemde psycholoog, schrijft hij dat ook deze man het vasten en hongerig blijven accepteerde. Hij zei dat door het vasten de hersen- en zenuwziekten verdwijnen en het lichaam van de vaster de kracht ontwikkelt om allerlei spanningen en druk van buitenaf te kunnen verdragen. Wanneer eenmaal deze kracht is ontwikkeld, dan heeft hij noch mentale noch fysieke problemen.
Een bekende paus van Holland, Alph Gaahl, heeft over zijn ervaringen over het vasten als volgt vermeld: “Ik spoorde mijn geestelijke volgelingen aan om maandelijks drie vasten te houden. Door deze methode van vasten ben ik mentaal als fysiek gezond geworden. Mijn patiënten vragen mij ook naar een oplossing. Ik heb tot regel gemaakt om uit hun die patiënten uit te kiezen die ongeneeslijk ziek zijn en hun niet slechts drie dagen te laten vasten, doch een hele maand. Ik heb diabeten, hartpatiënten en maagpatiënten regelmatig een maand lang laten vasten. De toestand van de diabeten herstelde en hun suikergehalte kwam daardoor onder controle. Bij de hartpatiënten werden ongerustheid en versnelde ademhaling minder en de ziektes bij de maagpatiënten namen bewonderenswaardig af.
Het lichaam heeft voeding nodig om kracht en energie te ontwikkelen welke door verbranding van koolhydraten wordt verkregen. De energie die door deze verbranding wordt ontwikkeld, daarvan wordt een deel gebruikt door het lichaam zelf en dat ander deel wordt opgeslagen in de lever. Evenzo controleert insuline, die in het bloed van de mens wordt aangetroffen, de suikergehalte. Wanneer iemand vast, wordt vanwege tekort aan voeding, gebruik gemaakt van de insuline uit het bloed en het opgeslagen gedeelte van de energie in de lever. Zo vindt er compensatie plaats. Dit laat de mens ook afslanken. Het volledig vasten van een dag vermindert de honger volledig en verlaagt het gewicht in een hoge tempo. In 1975 heeft Allan Cott in zijn boek: ‘Fasting As a Way of Life’ de nadruk erop gelegd dat het vasten volledige rust geeft aan het verteringssysteem en het zenuwsysteem en brengt het lichamelijke metabolisme tot een aanvaardbaar niveau.
Dr. Soliman van het Universitair Ziekenhuis, Amman, Jordanië heeft gemeld dat gedurende de maand Ramadan in de periode juni – juli 1984 gezonde Moslim-vrijwilligers (42 mannen en 26 vrouwen) variërend in leeftijdscategorie van respectievelijk 15-64 en 16-28 jaar werden bestudeerd. Ze werden gewogen en hun bloedspiegels van cortisol, testosteron, ureum, glucose, totaal cholesterol, hoge dichtheid lipoproteïne (HDL), lipoproteïne met lage dichtheid (LDL), triglyceriden (TG) en serumosmolaliteit werden aan het begin gemeten en aan het einde van de Ramadan. Er was significant gewichtsverlies bij mannen. . Alle andere parameters vertoonden geen significante veranderingen. Kortom, na de Ramadan toen hij dezelfde groep weer onderzocht constateerde hij dat er sprake was van behoorlijk gewichtsverlies en normalisatie van de cholesterolgehalte en suikergehalte.
Dr. F. Azizi en zijn medewerkers van de Universiteit van Medische Wetenschappen, Teheran, Iran hebben het volgende gemeld. Serumniveaus van glucose, bilirubine, calcium, fosfor, eiwit, albumine, FSH, LH, testosteron, prolactine, TSH, T4, T3 en T3 opname, evenals prolactine- en TSH-responsen op TRH werden geëvalueerd in een groep van negen gezonde mannen vóór en op de 10e, 20e en 29e dagen van de Ramadan. Het gemiddelde lichaamsgewicht nam eerst af en nam daarna toe. Alle veranderingen keerden vier weken na het vasten terug naar de basale waarden. Er waren geen significante veranderingen in de serumwaarden van Ca, P.-eiwit, albumine en een van de gemeten hormonen. Prolactine en TSH-responsen op TPH waren ook ongewijzigd. Hij concludeerde dat:
1) afwisselend onthouden van eten en drinken gedurende 17 uren per dag gedurende 29 dagen de mannelijke reproductieve hormonen, de hypothalamus-hypofyse-schildklier-as of perifeer metabolisme van schildklierhormonen niet verandert en;
2) artsen die voor moslims zorgen zich bewust moeten zijn van veranderingen van glucose en bilirubine tijdens Ramadan.
Daarom wordt uit de bovenstaande twee studies geconcludeerd dat het voorgeschreven vasten geen schadelijk medisch effect veroorzaakt en integendeel een gunstig effect kan hebben op het gewicht en het vetmetabolisme.
Tenslotte, het is ondenkbaar dat een Goddelijk bevel nadelig voor de mens kan zijn. Hij is de Schepper en de Alwetende. Hij heeft kennis van alle dingen, zoals de Heilige Boeken dat aangeven. Die Kenner heeft het vasten niet alleen in de Islam, doch in alle overige geopenbaarde religies als bevel verankerd. Mogen wij dit bevel derhalve nakomen om ons leven te beteren.
Ahmadiyya Moslim Gemeenschap Suriname

error: Kopiëren mag niet!