Het is hartverscheurend om te zien hoe kinderen in Syrië en in Myanmar het slachtoffer zijn van een oorlog die bijna niet meer te volgen is. Het Syrische volk bestaat voor een groot deel uit moslims. De Rohingya’s zijn ook moslims die om hun religie worden vervolgd in het boeddhistische Myanmar door de militairen, regeringsfunctionarissen onder mevr. Au Sang Suu Kyi en door het volk aangedreven door boeddhistische monniken. De hele wereld is op zijn kop, het VN-systeem dat er bestaat om te zorgen voor de wereldvrede en de bescherming van de verschillende naties functioneert niet meer. Er zijn geen grote landen die de VN een warm hart toedragen, de VN is zo zoetjes aan wat oorlog en vrede betreft een overbodige organisatie aan het worden. Er is door de VN Veiligheidsraad een besluit aangenomen om een staakt het vuren af te kondigen in het oosten van Ghouta. Dit besluit werd vertraagd door Putin (Rusland) omdat men doende was de rebellen in dit deel van de stad uit te roeien. Oost Ghouta is de enige plek waar de rebellen nog een deel van Syrië in handen hebben. Putin heeft samen met het Syrische leger van Assad een beleid aangenomen om alle rebellen uit te roeien met een zogenaamd verdelgingsmiddel. Dat de burgerbevolking daarmee ook om het leven komt neemt men op de koop toe. Assad heeft geen verantwoordelijkheid genomen over de veiligheid van de eigen burgerbevolking, hij schroomde niet om zelfs chemische wapens tegen de eigen bevolking in te zetten. Ook Putin heeft getoond meedogenloos te zijn tegen tegenstanders en burgers die andere opvattingen eropna houden. Intussen zijn in de afgelopen dagen in Oost Ghouta meer dan 1.100 burgers om het leven gekomen, waaronder veel kinderen. Veel kinderen zijn door de oorlog van Assad en Puting in Syrië voor het leven getekend en beperkt. Er zijn kinderen van 7 jaar die hun hele leven lang alleen maar oorlog hebben meegemaakt. Er zijn zelfs kinderen die alleen zonder familieleden en begeleiding vluchten voor de oorlog, zelfs kinderen van 4 en 5 jaar. Bashar al Assad kust de voeten van Putin dat hij met een paardenmiddel het land dat hij in eigendom heeft geërfd van zijn vader, aan hem bijna heeft terug gegeven. De ‘collateral damage’ die bestaat uit miljoenen vluchtelingen scheelt hem niet veel. De vraag rijst wat er in Syrië gaat gebeuren als de laatste enclave van de rebellen in Oost Ghouta valt, dat is een kwestie van enkele dagen. De stad is verdeeld in tweeën. De tweede helft zal nu met de harde hand worden ingenomen. Nog honderden burgers waaronder kinderen zullen vermoord worden. Zij hebben naar beredeneren van Putin pech dat ze samen in een gebied zijn of misschien familie zijn van de rebellen. Putin geeft door mee te werken aan het uitroeien van een deel van de Syrische bevolking een boodschap aan het thuisfront. De gekkigheid om wapens op te nemen tegen Putin door bijvoorbeeld een separatistische beweging zal ook zo aflopen. Er zijn al vele Russen in ballingschap vergiftigd, recent weer een spion met zijn dochter. De VN Veiligheidsraad heeft de legale middelen niet om een oorlog te voorkomen en tot een einde te brengen. Er is nooit een dialoog tot stand gekomen tussen de Syrische regering en de partijen die ontevreden zijn in het land en de wapens hebben opgepakt. Syrië is de ‘battlefield’ geworden van een oorlog tussen twee uitersten in de zogenaamde Islamitische wereld die geen van ze zich laten leiden door het gedachtegoed van barmhartigheid en zorgen voor de zwakken, de vrouwen, de kinderen, de ouderen en de wezen. Het is de oorlog tussen de sjiieten geleid door Iran en de soennieten geleid door Saoedi Arabië. Iran wordt ervan beschuldigd over in de soennitische wereld dood en verderf te zaaien, ze exporteren rebellengroepen. De hele Arabische wereld is op weg terug naar de tijd van voor de komst van hun heilige profeet. Ze worden weer geleid door de primitieve en barbaarse beginselen die golden in de tijd van voor de komst van hun profeet. De onbarmhartigheid die heerst in de Arabische wereld blijkt uit het relaas over het begin van de Syrische oorlog. Het begon heel onschuldig met anti-regerings-graffiti van de 14-jarige jongen Mouawiya Syasneh op de muren in de stad Daraa in Syrië in 2011. Het resultaat van deze graffiti is uiteindelijk dat meer dan een half miljoen Syriërs door de oorlog zijn omgekomen. Door het niet tactvol optreden en de onderdrukking door het Syrische leger groeide een protest aan in deze stad. Hoe harteloos de Syrische regime is blijkt uit het verhaal van de 13-jarige jongen Hamza Ali Al-Khateeb. In april 2011 liep hij in een vreedzaam protest mee in de stad Daraa tegen de regering. Hij werd samen met een aantal protesterenden opgepakt en dagen vastgehouden door het Syrische leger. Het lichaam van de 13-jarige werd afgestaan aan de familie na enkele dagen met tekenen van mishandeling en schotwonden en hij was ook nog gecastreerd. Deze mishandelingen onder Assad en zijn leger van zelfs kinderen leidden uiteindelijk tot het groeiende protest tegen Assad. Hij is nu aan de winnende hand en heeft zijn land bijna weer terug. Suriname zit samen met Syrië in de organisatie de OIC. Met hoeveel respect kunnen we een regime als die van Syrië tegemoet treden? Hoeveel waarden en normen delen wij met zo een regering?
