Het faillissement van Suriname

Suriname is wederom financieel-economisch bankroet en is verplicht met financiële noodhulp groot 478 miljoen Amerikaanse Dollar van het IMF een hervormingsprogramma ui te voeren. Het Structurele Aanpassingsprogramma (SAP) moet dienen om de economie weer op het juiste spoor te zetten. Het recept van IMF is reeds jaren aan verschillende landen uitgereikt: staatsbedrijven verkopen, de munt vrijlaten (waardoor die vaak als bakstenen vielen), de overheidsuitgaven beperken (ook op gezondheidszorg en onderwijs) staatssubsidies afschaffen, privatiseren & liberalisatie, duizenden mensen in staatsdienst ontslaan. De economie die in handen is van kleptocraten, komt nu in de bureaucratische handen van het IMF-Wereldbank. Het effect hiervan op de bevolking, de loontrekkers, de producenten, de ondernemers zal desastreus en dramatisch zijn. Door de instortende valuta en oncontroleerbare torenhoge inflatie verarmd het grootste deel van de samenleving.
Klassiek economisch gedrag ontstaat alleen in staten als er een strakke wetgeving is, een nationale overheid, een effectief corruptievrij bestuursapparaat die de rechtsorde kan handhaven en een diensten- en transportinfrastructuur die economische opbloei mogelijk kan maken. Wie heeft al deze mislukkingen waarbij Suriname als een failed state wordt gekarakteriseerd, op zijn geweten? Vanaf 1975 heeft Suriname een heersende politieke elite met politieke leiders en politieke partijen en hun organisatie structuren (hoofdbesturen, DNA leden, ministers) die als topprioriteit hebben het plunderen van de staat en het vasthouden van de macht. Zij waren en zijn bereid de economie van het land te laten doodbloeden zolang zij maar rijk genoeg van werden. De heersende politieke elites hebben de pot (schatkist) gebroken. Wie zal de rekeningen betalen en de pot herstellen?
Wanbeleid, slecht beleid, slecht bestuur was, en is altijd de kern van de mislukkingen. Het maakt niet uit hoe mager de koe wordt, als jij de enige bent die haar melkt. De oorzaken van het derde faillissement van Suriname zijn o.a. : slecht bestuur, slecht beleid, wanbeleid, verspilling, verkwisting, buitensporige corruptie, geen spaar-stabilisatiefonds, dalende inkomsten uit olie en goud, afbouw van bauxiet export, geen opbouw van een natie, een import economie met zeer luxe hoog consumptie, geen opbouw van een eigen productieapparaat om zelfvoorzienend te zijn, importvervanging (wie egie sanie) , geen opbouw van een eigen, degelijke kwaliteits-staatsplanning apparaat (Planbureau), opbouw van een kennisapparaat, mineralen, olie, grondstoffen, een stabiele overheid en stabiele munt waar investeerders vertrouwen in hebben….enz..
De politieke elite kreeg de absolute controle over de schatkist en staatsdomeingronden en hebben Suriname compleet uitgemolken. Zij hebben zich nooit met visie en beleid ingezet voor een diepgaande transformatie van de economie (import economie ombuigen naar productie-export economie)en de opbouw van een goed werkbaar, effectief bestuursapparaat, vrij van corruptie- en graaicultuur. Machtsbehoud en het nastreven van hun eigen lucratieve economische-financiële belangen was, is, top prioriteit.
Suriname zal moeten werken aan politieke vernieuwing wil Suriname een goed toekomstperspectief hebben. De politieke vernieuwing, vernieuwing en verbetering van onze samenleving met positieve resultaten voor land en volk zal moeten beginnen bij onze politieke partijen. Onze politieke partijen, hun organisatie structuren, hoofdbesturen, zijn voor een groot deel bemenst met beleidsmakers die geen kaas hebben gegeten van de staatshuishouding en staatsinrichting. Het grootste deel bestaat uit levenslange staatsgraaiers, staatsprofiteurs, staatsparasieten, staatscorruptelingen. Zakkenvullers die met hun netwerken (topambtenaren, aannemers, consultants, ondernemers, zichzelf, familie, vrienden en “dienaren & knechten” buitensporig verrijken. Partijpolitieke vernieuwing en verbetering is prioriteit nummer een om Suriname met weloverwogen politiek beleid tot een hoger plan te brengen. Niet meer de Surinaamse naargeestige etnische politiekvoering, verdeel- en heerspolitiek, wip wap politiek, overloperij en politieke hoererij. Karakterloze, platvloerse politieke partijen waar zelfzuchtigheid en moreel verval hoogtij vieren en alles kapotmaakt. Bart Tromp: ” Politieke partijen zijn een uitzendbureau voor leden die een hoge bestuurlijke functie ambiëren…”
Enoch Powell ;”Zien en niet spreken, dat zou het grote verraad zijn.”
Doctor Willem Drees: “Mensen die van honden houden, fokken honden, en mensen die van zwakken houden, zorgen dat er zwakke groepen komen”.
SURINAME: “het weldenkende deel van de Surinaamse natie zal zich moeten gaan onderscheiden van de” massamens”, het “plebs” & de ” domme massa.”
Leendert Doerga

error: Kopiëren mag niet!