Goede Surinaamse bijdrage aan North Sea Jazz 2015

Van 10 tot en met 12 juli 2015 vond te Rotterdam (Nederland) in de Ahoy-hallen de 40ste editie van North Sea Jazz plaats. In de Nederlandse pers zal men nergens enige vermelding vinden dat aan dit festival ook artiesten met Surinaamse roots een bijdrage hebben geleverd. Dit is ook begrijpelijk, omdat deze personen de Nederlandse nationaliteit bezitten en ook in dat land woonachtig en werkzaam zijn. Toch moet het aan de uiterlijke kenmerken te zien kunnen zijn dat bedoelde artiesten geen sprekende gelijkenis vertonen met de autochtone Nederlanders.
Bij mij als één van de weinige festivalgangers uit Suriname, viel het in ieder geval op dat verscheidene Nederlandse artiesten leken op mensen uit mijn land. Uit de documentatie behorende bij het festival kon niet gehaald worden wat de afkomst van bedoelde personen was. Navraag, voornamelijk bij bezoekers van Surinaamse afkomst, leverde voor mij de interessante informatie op dat verscheidene artiesten, zo die niet in Suriname geboren zijn, toch hun roots hebben in ons land.
Te beginnen met Typhoon. Deze groep staat onder leiding van Glenn de Randamie als vocalist, terwijl zijn broer Earl de Randamie als backing vocalist belangrijke ondersteuning verleent. Typhoon was het vorig jaar één van de smaakmakers van North Sea Jazz. De groep mocht toen optreden op het buitenpodium Mississippi, waarbij een dolenthousiast publiek meedanste op de aanstekelijke tonen van de creatieve hiphop van Typhoon. Overigens hoorde ik persoonlijk pas over het bestaan van Typhoon, toen deze groep enkele maanden geleden een optreden verzorgde, dat georganiseerd werd door het Conservatorium Suriname, in Torarica. Het viel mij toen direct op dat het goed opgekomen publiek voornamelijk bestond uit Nederlanders. De kleine groep Surinamers die toen aanwezig was, mag zich gelukkig prijzen. Dit omdat het mij nu duidelijk is dat Typhoon in opmars is en waarschijnlijk binnen niet al te lange tijd te duur voor Suriname zal worden. Het festival vond plaats op dertien podia, waarvan de grootste The Nile is dat ongeveer 10.000 personen kan herbergen. Het is daarom een bijzondere eer voor Typhoon dat zij geselecteerd was om in deze zaal, waarin onder andere ook Lionel Richie zijn show weggaf, mocht optreden. Hiphop is niet mijn favoriete muziekstijl, maar ook ik kon het niet nalaten om met de massa mee te deinen op de opzwepende ritme van de eigen creatie van Typhoon: lobi da basi (liefde overwint alles). Het was inderdaad typhoon in the Nile! (tropische storm in de Nijl).
Een andere verrassing voor mij op het buitenpodium Mississippi was Sarah-Jane.
Het programmaboekje geeft de volgende omschrijving van deze artieste: Neem de broeierige hitsigheid van D’Angelo, voeg daar het kwetsbare, eerlijke van Angie Stone aan toe en ook nog een scheutje van de kleurrijke, psychedelische gekte van George Clinton en je hebt in het kort een omschrijving van deze Amsterdamse soulsensatie. In Nederland is zij bekend geworden door haar hoofdrol in de theater Soul Sisters. In 2014 verscheen haar eerste single Psychedelic Love en werd ze uitgeroepen tot Radio 6 Soul & Jazz Talent. Ook won ze vorig jaar overtuigend de Amsterdamse Popprijs. De wijze waarop Sarah-Jane haar show bracht doet denken aan de grote Afro-Amerikaanse zangeressen uit New Orleans. Sarah-Jane had zichzelf op komische wijze geschminkt en was gekleed in een kotomisi-achtige kledij. Zij slaagde erin met haar ritmische heupbewegingen en sierlijke danspassen, geassisteerd door twee sexy danseressen, het volgelopen plein in vervoering te brengen. Aanvankelijk probeerde ik een pas op de plaats te maken, maar na korte tijd deed ik met het publiek mee en gooide de benen los. Een show om nooit meer te vergeten! Ware het niet dat ik kort voor het verlaten van het plein een bekende uit Suriname ontmoette die mij vertelde dat Sarah-Jane van Surinaamse afkomst was, dan zou ik gedacht hebben dat ik geluisterd had naar een Nederlandse van Amerikaanse afkomst.
Op hetzelfde podium trad enige tijd later de befaamde Nederlandse saxofonist Hans Dulfer op met zijn Hans Dulfer The 75/60 Road Tour. Deze artiest maakt ondanks zijn leeftijd van 75 jaar nog steeds een vitale indruk en geldt als één van de grootste saxofonisten die Nederland heeft voortgebracht. Maar ook buiten Nederland met name in Japan geniet hij grote bekendheid. Het viel mij direct op dat er een meesterdrummer meedeed in zijn kwartet. Toen ik in mijn programmaboekje keek, zag ik de naam van Cyril Directie. Deze naam had ik al eerder gehoord en als ik het goed heb, heeft laatstgenoemde ook optredens en cursussen verzorgd in Suriname. Persoonlijk had ik hem niet eerder beluisterd. Het was mij echter na korte tijd duidelijk dat hij de publieksfavoriet was! Dat viel Dulfer zelf ook op en hij gaf Directie enkele malen de kans te soleren. Het publiek was duidelijk onder de indruk van het kunnen van deze grote percussionist van Surinaamse afkomst. De grote verrassing van de show was echter de toegift, die Dulfer voor het geestdriftige publiek bracht. Eerst kon ik mijn oren niet geloven, maar het was toch een echte kaseko-jazz die Dulfer inzette uiteraard op deskundige wijze begeleid door Directie. Het publiek veranderde in een deinende, hossende massa, daarbij ondersteund door het prachtige zomerweer dat in Nederland redelijk zeldzaam is. Als Surinamer voelde ik mij trots dat de kaseko een dergelijke hoogte heeft bereikt. Hierna moest Dulfer nog twee extra toegiften brengen. Dit keer mede ondersteund door een uitstekende trompettist, die onaangekondigd zijn diensten verleende. Dit is uiteraard mogelijk bij jazz, waarbij improvisatie de hoofdmoot is.
Dit artikel is geen verslag van NSJ 2015, maar belicht slechts de Surinaamse, althans Suriname-gerelateerde bijdrage ervan. Het is misschien toch goed enkele namen te vermelden van de (jazz) grootheden die aan het festival hebben geparticipeerd: Branford Marsalis (saxofoon), Joshua Redman (saxofoon), Avishai Cohen (trompet), Vijay Iyer (piano), Herbie Hancock, Chick Corea (pianisten), Jamie Cullum (vocalist), Lionel Richie (vocalist), Chaka Khan (vocalist), Mary J. Blige (vocalist) Tony Bennett & Lady Gaga (vocalisten).
Carlo Jadnanansing

error: Kopiëren mag niet!