Er is een organisatie in Suriname die regelmatig de nadruk legt op de rol die in het gezin en de samenleving geëist wordt van mannen. Mannen presteren relatief slechter op school, in een samenleving waar de algemene ontwikkeling al op een laag peil is. Een groot deel van de gezinnen is onvolledig zonder een permanent aanwezige vader. De Surinaamse samenleving kent veel regelarij en corruptie. Kinderen van sommige burgers zien al vrij vroeg wat de vader bijvoorbeeld allemaal in de samenleving bewerkstelligd heeft kunnen krijgen vanwege hun positie. De indruk dat men onaanraakbaar is, ontstaat vrij snel. Men raakt in de clinch, maar wordt gered. Er zijn lijnen die dat kunnen voorkomen. In de krant is naar aanleiding van een recent geval waarin een zoon van een fractieleider in DNA is betrokken, heel treffend gememoreerd dat er momenteel drie vaders zijn in hoogwaardige functies, van wie een zoon in aanraking is gekomen met justitie. Het gaat om de president, een fractieleider en een rechter/waarnemend president van het Hof van Justitie. Eerder was een 16-jarige zoon van een DNA-lid uit de partij van de betreffende fractieleider ook in opspraak, omdat hij in de binnenstad van Paramaribo een rake klap zou hebben toegebracht aan een politieagent. Deze wetsdienaar zou de tiener hebben aangesproken, omdat deze in het openbaar in schooluniform bier uit een fles zat te drinken. De tiener vond dat de politie, althans die betreffende agent, niet het recht had om hem aan te spreken. Hier is het geenszins de bedoeling om de vinger te wijzen naar de betrokken vaders. De zoon van onze president zit vast in de USA op verdenking van o.a. drugs- en wapenhandel. Eerder zou deze zoon ook al hebben vastgezeten voor soortgelijke verdachtmakingen. Vanuit binnen- en buitenland zijn er veel verdachtmakingen inzake drugs naar deze zoon toe. Dit imago is nooit veel veranderd, maar de president/vader bleef vol lof over hem, ook toen het leiderschap bij een op te zetten Counter Terrorism Unit ter sprake kwam. Uiteindelijk werd deze zoon uitgelokt door USA-agenten die zich o.a. voordeden als Hamas-onderhandelaars. Daar zou bij zijn gebleken dat deze Surinamer bereid zou zijn om faciliteiten te verlenen aan de Hamas alhier. Uiteindelijk werd hij in 2013 aangehouden en zit nog vast in de USA met uitzicht op een lange gevangenisstraf. Het recente geval van de fractieleider betreft de diefstal van 30 duizend US dollar. Beweerd wordt dat er hier tientallen kinderen zouden zijn met verschillende vrouwen en naar verluidt over het hele territorium van Suriname. De vraag rijst hoe het mogelijk is om kinderen positief te beïnvloeden. Het lijkt ten enenmale onmogelijk dat een bijdrage wordt geleverd aan de opvoeding (lees: bijbrengen waarden en normen), in tegenstelling tot voeding, hetgeen georganiseerd kan worden. De zaak hier laat zich enigszins voorstellen, vanwege de omvang van de verplichtingen: het is gewoon niet te doen. De vraag die zeker rijst, maar die wij hier niet zullen beantwoorden is op elke wijze invulling gegeven moet worden aan het gebod van Genesis 9 vers 7. Het moet niet gaan uitslaan naar het onchristelijke. In het trio dat in de krant wordt gepresenteerd, is het meest opvallende de rechter/waarnemend president van het Hof van Justitie. Vanwege de corruptie en de regelarij valt het een en ander voor te stellen bij politici, maar bij rechters hebben wij een ander beeld. Er is lange tijd gesteld dat de rechterlijke macht heilig is. Men wordt niet zomaar rechter, werd 20 jaar geleden nog gezegd. De kanttekeningen en de netwerken die soms zichtbaar werden, maken dat dit steeds minder wordt beweerd, ook vanwege de staat waarin het OM verkeert. Maar toch, het blijft een uitzonderlijk geval. De vraag rijst ook als het ook zo zou zijn afgelopen als de kinderen geremigreerd waren naar Nederland. Het is algemeen bekend dat een heleboel kinderen van hoogwaardigheidsbekleders in Nederland en USA verblijven en die nationaliteiten ook hebben. Deze politici doen hun ding hier en het heeft voor een deel geen effect op de toekomst van hun kinderen, maar op die van anderen. Politici zeggen vaak dat de jeugd de toekomst is van morgen, maar wat Suriname betreft horen hun kinderen er niet bij. Men zegt ook vaak dat wij dit land moeten overdragen, maar dat gebeurt niet aan de kinderen die geposteerd zijn in het buitenland. Excessen in het buitenland gaan niet zo snel in de media belanden. In dit kader is ook opvallend dat er politici zijn aan beide uitersten die hun politieke positie trachten over te dragen op kinderen die in Suriname zijn gebleven. De drie gevallen die in de krant werden benadrukt, wijzen ons op een paar zaken. In eerste instantie is het belangrijk om te beseffen dat mannen met drukke bezigheden niet gevrijwaard zijn van hun opvoedingsplichten en mede aansprakelijk zouden kunnen worden gesteld voor excessen van kinderen. Vaderschap buiten het gezinsverband vermindert de kansen op beïnvloeding door vaders. Een vader die veel regelt en deel is van een corrupt systeem zal verder onbewust verkeerde signalen zenden naar het kroost. Zonder schuldvragen op te werpen, benadrukken wij dat volwassenen moeten beseffen dat zij niet al de 24 uren die ze hebben, kunnen besteden aan zichzelf en de persoonlijke ambities.
