Er is een bekende uitdrukking in het Indiase Hindi (niet het Sarnami) over dolle honden (pagal kutte) en de kogel (goli). Op de V7 massameeting is een doorgaans agressie en geweld uitspuwende politicus uit Nickerie aangeduid als ‘pagla koetta’ (doorgedraaide hond). De uitdrukking komt in het Hindi erop neer dat een dolgedraaide hond neergeknald moet worden. De coördinator van de V7 laat zich aanduiden als een sheriff. Het gebruik van de niet-vlijende aanduiding, kan doelen op deze uitdrukking. Dat is kennelijk een reactie van een zeer onbehoorlijke bejegening van deze politicus (de ‘president van Nickerie’) van zelfs overleden personen. Deze politicus is zeer onethisch bezig om geweld te zaaien in de samenleving. Hij laat zelfs overleden burgers niet met rust. Dat er zoveel aanval is op ook overleden personen, maken wij voor het eerst mee. De ‘president van Nickerie’ heeft een vrijbrief van zijn partijvoorzitter (ook president van Suriname) om te zeggen en te doen wat hij goed vindt. Van deze ruimte maakt de politicus gebruik. Een NF-kandidaat (ex-commissaris van politie) en haar overleden echtgenoot (ook een hoge functionaris bij de militaire politie) zijn uitgemaakt voor criminelen. Zegt hij – achter de rug van de president/partijvoorzitter en zijn zoon – hetzelfde over hen? Deze parlementariër zegt nog een heleboel zaken (strafbare feiten) te weten, maar dat men hem niet moet uitlokken. De man is door deze houding medeverantwoordelijk en dus medeplichtig bij het onbestraft blijven van deze feiten. We zien de laatste dagen wat politici allemaal niet doen voor de gunsten van de kiezer. De Surinaamse burgers die mogen stemmen, zijn nu zeer belangrijk voor politici. Burgers die men veracht en op wie men neerkijkt met de opmerking, ‘armoede is een keus’, worden geaaid en gepaaid. Wat uit de gelederen van de grootste partij in Suriname komt, is uiteindelijk erg vijandig van karakter. Er is de afgelopen dagen een video die intensief rouleerde op de social media en in politieke programma’s over een ‘incident’ in Wanica. Tegenwoordig wordt alles binnen een mum van tijd gefilmd. Een DNA-lid dat tientallen jaren tot boezemvriend en tot de intimi van Bouterse behoorde, heeft een behoorlijke zwenk naar een andere richting gemaakt. De NDP heeft hem jarenlang gekandideerd als DNA-lid en hij werd zelfs gekozen, ondanks het feit dat hij heef aangetoond dat hij totaal niet geschikt is voor het parlementaire werk. Er werden liedjes van vriendschap gezongen, er werd eeuwige politieke trouw beloofd. De oranje tegenpartijaanhangers moesten van een bepaalde brug in de Surinamerivier springen. Nu slaat de meneer nog steeds verachtelijke taal uit, maar in de andere richting, in het huis waar hij van een man en een ondernemer een politicus werd. Het is gelukkig dat zulke burgers geen volgelingen en aanhangers hebben, de politie zou geen ruimte genoeg hebben om hen op te sluiten na gewelddadige uitspattingen. Wat het meest opvallend is, is dat hij zich totaal niet aansprakelijk voelt voor alles hetgeen door de oude partij is gedaan of nagelaten. Alle besluiten die toen zijn genomen zijn door ‘hun’ (dem man) genomen, hij rekent zich niet tot de groep. De man was decennialang DNA-lid, maar hij distantieert zich van alles van de partij. Dat is de overtreffende vorm van zich voor de gek houden en als het op een podium gebeurt, het voor de gek houden van de kiezers. Het racistische taalgebruik van de man is ook het toppunt van politiek opportunisme. De NDP heeft jarenlang een verkeerde persoon geaccommodeerd door hem voor te dragen voor DNA. De NDP gaat er prat op al sinds de oprichting (28 jaar geleden) een nationale ‘etniciteit overschrijdende’ partij te zijn. Heeft deze praktijk en traditie binnen de partij deze politicus ondanks de tientallen jaren, niet kunnen beïnvloeden? Heeft de man al die tijd geleefd met de gevoelens die hij nu uit en waarom heeft hij ze onderdrukt? Of is dit de wijze waarop hij ook tekeer ging in de NDP? De politicus die de ruimte krijgt om het woord te voeren in V7-verband, zit nu in een soort multi-etnische combinatie. Heeft hij moeite met de samenstelling van de combinatie. Waarom had de NDP deze man nodig gehad, en waarom had hij de NDP nodig? Burgers menen te weten dat het allemaal ging om geld. De betreffende partij was geruime tijd weg van de ‘vleespotten van Egypte’. De middelen werden schaars, financiers buiten de militaire kringen kregen de waarde die eigenlijk alleen bedoeld was voor de top-Revo-militairen uit de jaren ’80. De inmiddels ontslagen minister van OW (en voormalige militair) zei het in een van zijn tirades op een podium. Vroeger hadden ze niets werd gezegd, maar nu zouden ze alles hebben. Het financieren van verkiezingscampagnes zou geen probleem meer zijn. Er is behoorlijk getrokken uit de staatskas. ‘Vergeet u ons niet’, was een standaarduitdrukking voor persoonlijk en partijgewin. De partij zou dus geen externe financier meer nodig hebben, er zijn naar verluidt ‘nieuwe rijken’ binnen de echte intieme kring opgestaan. De verkiezingsautoriteiten worden nogmaals erop geattendeerd om escalatie in bepaalde districten (Nickerie, Sarammaca, Wanica, Commewijne) goed in de gaten te houden. Het wordt lastig als iedereen de uitspraak ‘in de politiek moet je een gangster zijn’ tot uitvoering wil brengen.
