Door de Fols is tijdens de gesprekken daags terug ook gepleit voor de complete uitvoering van de herwaardering in het hele onderwijskolom en wel al in mei 2017. Het is de Fols gelukt om voor alle vier nieuwe graden en de subgraden een uitvoering van het financiële deel van de herwaardering te regelen al in mei 2017. Door de regering is de toezegging gedaan dat al in mei alles voor iedereen direct wordt uitgevoerd. De minister van Financiën was niet aanwezig, wel weer de drie raadsadviseur die getekend hebben voor een ‘disaster’ dat we meemaken nu in het onderwijs. De hogere echelons in het onderwijs vallen niet onder de leden van de Fols, maar toch heeft de Fols voor ze gepleit en lijkt er een schot te zijn gekomen in de zaak. Wat de financiële herwaardering betreft hebben de leden van de BvL in principe geen reden meer om te staken. Gisterochtend is in een meeting van de BvL-leden het besluit genomen dat de staking van de bond doorgaat. Later op de dag belegde de Fols een persconferentie waarin het resultaat van de onderhandelingen met de regering en de doorbraak die daarbij zijn geboekt, uit de doeken werden gedaan. Het is opvallend dat het de regering met vrij veel gemak lukt om met de Fols en de CLO een akkoord te bereiken maar niet met de BvL. Waaraan zou dat kunnen liggen? Van de Fols is bekend dat deze organisatie heel zelden over is gegaan tot het voeren van acties. Door de voorzitter van de Fols is vaak aan de orde gesteld dat actie voeren een uiterste middel is. In het dagelijks functioneren van de Fols is ook te zien dat men dat principe hanteert. Deze houding was zo in de Front-periode en ook nu is dat zo. De BvL heeft zowel in de NF-periode als in de NDP-periode steeds gestaakt, soms maandenlang. Het is onvoorstelbaar dat al deze stakingen, soms meerdere keren per jaar, geen impact hebben op het onderwijs en met name de prestaties van de leerlingen en studenten. Het resultaat van de gesprekken zijn nu bekend en de vraag is wat er nu zal gebeuren met de BvL-stakingen. Het lijkt er wel op dat de BvL-stakingen, voor het geval dat wel in het begin was, nu onderdeel zijn geworden van een groter verzet, namelijk het politieke verzet en dat van verzetsbewegingen onder het Burgercollectief. Het verzet van deze groepen is fundamenteler en diepgaander van aard en hebben te maken met goed bestuur dat afwezig zou zijn. De BvL-stakingen lijken nu ook meer te gaan draaien om een strijd voor goed bestuur en niet per se voor goede beloning van de leraren. Als dat het is, dan zullen de BvL’ers pas stoppen als de rest stopt. De regering heeft als optie de mogelijkheid om no work no pay toe te passen tijdens de dagen van de stakingen. De leraren hebben een eigen verantwoordelijkheid althans dat worden ze geacht te hebben. Deze verantwoordelijkheid heeft te makken met de inspanningsverbintenis die ze elk zijn aangegaan met de werkgever. Die inspanning is dat ze de leerkrachten die ze jaarlijks onder hun beheer krijgen, zodanig zullen voorbereiden, dat ze gereed zijn om bijvoorbeeld examens te maken en dat hun vaardigheden om in een hogere klas te gaan zitten worden getoetst. De uitdrukking ‘verloren schooljaar’ is vaak gevallen in verband met de stakingen die door de BvL zijn gehouden. Een verloren schooljaar, is een combinatie van omstandigheden. Het kan zijn dat moeilijke leerlingen zelf het jaar afschrijven en de hoop opgeven en zelfs niet meer voor dit jaar naar school gaan omdat inhalen in een hoog tempo voor hen niet tot de haalbare mogelijkheden behoort. Het kan zijn dat leerlingen die net goed waren en het jaar nog zouden redden, nu zullen mislukken omdat ze vanwege inhaalperikelen tekort zullen schieten. De stakingen zullen op een kleine groep leerlingen en studenten geen effect hebben, ten minste als het schooljaar, repetities en SO’s door gaan. Een verloren schooljaar kan ook betekenen dat het schooljaar technisch kan worden afgesloten, omdat de achterstanden niet meer in te halen zijn zonder de vakanties te verschuiven. Leraren zijn niet al te happig om hun vakanties te verschuiven of op te geven. Door de BvL is vaker voor maanden gestaakt en toch werd het schooljaar gewoon voortgezet. Het schooljaar is nooit verloren en verloren lessen zijn altijd in te halen is soms beweerd. Onafhankelijke pedagogen, dus zij die niet sympathiseren met politieke partijen en zij die niet deel zijn van een bond, moeten over deze stakingen een uitspraak doen. We merken eens te meer dat de regering besluiten voor de groep van de BvL neemt zonder met de BvL erbij. Nu is voor de BvL onderhandeld door de Fols. Is dat goed voor de arbeidsverhoudingen? Een les die Minowc en de regering moet leren, is dat ze nergens zullen kunnen verschuilen als ze vakbonden en vakbondsleiders slecht behandelen. Vroeg of laat komt het zwaar op je bord, dat je erdoor bezwijkt. De schade die je internationaal erdoor lijdt, blijft je tientallen jaren achtervolgen, omdat je dan wel vanaf een bepaald op een bepaalde lijst bent terecht gekomen.
