Extensie schooltijd ‘alleen’ geen garantie kwaliteitsonderwijs

Zeer recentelijk heeft een raadsadviseur op een persconferentie gesteld of gesuggereerd, dat nagegaan zal worden, hoe het precies zit met de schooltijden (effectieve lesuren) in het Caribische gebied en in landen op ons continent. Ik kan deze meneer en de gemeenschap informeren dat er reeds vergelijkende studie ten aanzien van het onderhavige vraagstuk en andere componenten binnen het onderwijssysteem, gedaan is. Dit in het kader van de vernieuwing van het basisonderwijs, welk bekend staat als het Basis Education Improvement Program, BEIP. Onder andere is gekeken naar het onderwijssysteem in Barbados en Columbia. Er is ook gekeken naar de onderwijssystemen buiten onze regio en wel in Nederland, België, Nieuw Zeeland etc. Tijdens de diverse congressen, workshops om te komen tot het formuleren van het macro onderwijsvernieuwingbeleid, vervat in het Surinaams Educatief Plan, het SEP, is veel aandacht besteed aan dit vraagstuk. Ik moge een ieder hierbij voor de volledigheid gaarne verwijzen naar het SEP. Dit lang termijn educatief plan, is voor 100% ontwikkeld door Surinaams kader met een brede consultatie van alle relevante actoren en stakeholders. Vastgesteld is dat Suriname ongeveer 800 klokuren heeft per schooljaar op basisonderwijsniveau. Er zijn toen ook geluiden opgegaan, zeker in de discussiegroepen waarin ik participeerde, om de schooltijden te verruimen naar 1000-1100 onder de strikte preconditie dat onder andere de fysieke faciliteiten aangepast dienen te worden. Vooral in de achtergestelde gebieden, met nadruk op het binnenland, waar sociaaleconomische en culturele factoren een stagnerende invloed hebben op het onderwijs(leer)proces, is het van belang om tot schooltijden extensie over te gaan. Met name in de vakken Taal en Rekenen. Het huidige vastgestelde aantal klokuren voor het Basisonderwijs is (42 weken x 5 dagen) x 4.5 uur = 945 klokuren per schooljaar. In vergelijking met internationale standaarden, moet gesteld worden dat het aantal klokuren ruimschoots voldoet aan die standaarden. Ik citeer uit de conceptwet Basisonderwijs het volgende: “In het EFA (Education for All) Global Monitoring Report, 2008, Regional Overview Latin America and the Caribbean, wordt gerapporteerd dat van de 18 onderzochte landen in de regio er een gemiddelde van 790 vastgestelde klokuren zijn in de leerjaren 1 en 2 en ongeveer 795 in leerjaar 3. In het zesde leerjaar is dat gemiddeld 800 klokuren”. Ondanks het hierboven gestelde, is het toch zo geweest dat bij die gedachtewisseling er rekening gehouden is dat extensie van de schooltijden alleen succesvol kan zijn als er flankerend onderwijsbeleid ontwikkeld en geïmplementeerd wordt. Zo moeten de leerkrachten professioneel en kwalitatief goed opgeleid worden, het onderwijs moet kindvriendelijk zijn, de fysieke faciliteiten moeten voor de actieve onderwijsdeelnemers mensvriendelijk zijn, het loon van de leerkrachten moet aantrekkelijk zijn, de werkdruk moet aanvaardbaar zijn, maaltijden op school en transport voor minder draagkrachtige leerlingen, schoolboeken moeten voldoende aanwezig zijn, maatschappelijke werkers moeten, zij het in scholen cluster verband aanwezig zijn, het inspectie apparaat moet voldoende en professioneler optreden, een goede begeleidingsdienst liefst in wijk en nucleus verband dient aanwezig te zijn, de verhouding leerlingen en leerkracht moet in onze situatie niet meer dan 1:25 zijn, mogelijkheid om remediërend naar zwakke/trage leerlingen toe te treden moet aanwezig zijn. Uiteraard vergeet ik niet bij de opsomming te plaatsen de vele mogelijkheden die ICT te bieden heeft aan het positief beïnvloeden van het onderwijs(leer)proces. In Barbados bijvoorbeeld zijn ongeveer 44% van alle leerkrachten op de basisschool afgestudeerden van de universiteit. Van alle leerkrachten zijn 87% professioneel opgeleid (bron: instituut voor Statistieken van Unesco 2006). Anno 2018 zullen er zeker veranderingen ten positieve in de straks genoemde data aangaande het onderwijs in Barbados te zien zijn. Verder weten wij ook dat de leerkrachten in Finland, minimaal op bachelor niveau gekwalificeerd zijn. Singapore maakt ook middels een holistisch en samenhangend beleid een ware revolutie op onderwijsgebied. Met deze bescheiden bijdrage heb ik willen bijdragen tot een juiste discussie m.b.t. onze onderwijsproblematiek. Niets meer en niets minder.
Het is jammer dat lieden in onze maatschappij willen doen voorkomen/geloven, dat er nimmer gewerkt is aan de versurinamisering, dus dekolonisatie van ons onderwijs en dat wij accepteren dat een buitenlander (ik heb niets tegen buitenlanders) ons knollen voor citroenen komt verkopen, voor wat dekolonisatie betreft. Ik heb met grote verontwaardiging op social media mogen lezen, dat een zekere Belgische expert, de heer Lombaert, ons komt voorhouden, dat hij en zijn team de laatste restanten van de Nederlandse koloniale elementen uit ons curriculum komt verwijderen. Dit is te mooi om waar te zijn. Ik kwalificeer dit als een utopie, want de voertaal van ons, het Nederlands, is een Nederlandse koloniale erfenis. De methode die door Surinamers in het kader van het Project Vernieuwing Curriculum Basisonderwijs Suriname (PVCBS) zijn toen ook ontdaan van sneeuw etc. Ten aanzien van het dekoloniseren van ons onderwijs, verwijs ik naar het artikel dat ik op 13 september 2015 onder de titel ‘van dekolonisatie tot rekolonisatie op’ in een lokaal medium heb gepubliceerd.
Bert Eersteling

error: Kopiëren mag niet!