Eerst Shiv Mandir in Suriname met geschiedenis ‘Hansoe baba’

De eerste Shiv Mandir in Suriname is na de jaren 1890 herbouwd te Zorg en Hoop aan de Marowijnestraat nummer 67. Dit gebouw was volledig uit hout opgetrokken en is inmiddels verbouwd tot een moderne mandir. Dit gebedshuis beschikt over antieke beelden die meer dan 150 jaar oud zijn en uit India zijn gehaald. De huidige bestuursvoorzitter van deze Shiv Mandir, Radjinderkoemar Sewraj, meer bekend als Roy, is op de dag van de Hindoestaanse Immigratie op 5 juni gedecoreerd door president Desi Bouterse. Daarvoor werd hij op 1 juni ook door de OHM, CUS en Lions Club Kwatta herdacht. De voorzitter streeft ernaar om de historie van deze eerste mandir in Suriname, vast te leggen. De grondlegger van deze mandir is geweest, een uit India afkomstig goeroe die geleerd was in de Hindoe-geschriften. Deze goeroe die Balram Sadhoe heette, heeft zijn benaming ‘Hansoe baba’ te danken aan het feit dat hij over de Surinamerivier kon lopen om zijn oversteek vanuit Paramaribo naar Meerzorg (in de volksmond bekend als Hansoe) te doen.
‘Hansoe baba’ kon met vogels praten
Zo heeft Sewraj ook gesproken met enkele personen die aangeven van hun ouders gehoord te hebben dat deze ‘Hansoe baba’ daadwerkelijk heeft bestaan. Zo heeft een zekere Alakhramsingh aangegeven, van zijn vader vernomen te hebben dat deze goeroe uit India over bovennatuurlijke krachten beschikte. Alakhramsingh woonde als kleine jongen met zijn ouders vlak naast de mandir aan de Marowijnestraat. Hij is geboren en getogen op dit adres te Zorg en Hoop. Zijn vader zat samen met ‘Hansoe baba’ in een bhadjan groep. Deze goeroe had ook de gave om te communiceren met vogels. Hij kon fluiten als de vogels en verstond ook hetgeen de vogels terugfloten.
‘Hansoe baba’ kon de regen stoppen
In die tijd werden op vrij regelmatige basis Ramlila- en Mahabharata-opvoeringen gehouden. Deze vonden in de openlucht plaats. Indien het regende, kon ‘Hansoe baba’ de regen stoppen op de plek waar de opvoering plaatsvond. Dit deed hij middels te blazen op zijn trompetgeschal (sangkh) en een keer te klappen in zijn handen. Sewraj heeft ook gesproken met diverse personen die afweten over het bestaan van ‘Hansoe baba’. Na zijn overlijden is hij iets verder van de mandir begraven. Niet in een rechthoekige doodskist, maar een ronde doodskist. Hij ligt niet, maar zit in de lotushouding in de kist, met in zijn handen een heilige boek welke hij meenam uit India. Hiermee heeft hij zich gedurende zijn leven verrijkt met kennis van het Heilig Geschrift der Hindoes naast de Bhagwat Geeta en de Mahabharata.
Sewraj wil geschiedenis mandir vastleggen
De huidige voorzitter van de mandir, Sewraj, is op zoek naar meer personen die kunnen vertellen over de historie van deze eerste mandir in Suriname. Het is zijn streven om de geschiedenis van deze mandir vast te leggen. De vier voorzitters die hem zijn voorgeweest, zijn inmiddels allen heengegaan. De voorouders van Sewraj hebben ‘Hansoe baba’ ook gekend. Sewraj die geboren en getogen is te Zorg en Hoop, ging vanaf kleine jongen naar deze mandir. Het is het vierde jaar dat hij aanzit als voorzitter. Daarvoor heeft hij in het bestuur geparticipeerd als bestuurslid, penningmeester en ondervoorzitter. Momenteel ondergaat deze Shiv Mandir een renovatiebeurt. Na de renovatie zal er een ‘jag’ worden gehouden. Naast bestuursvoorzitter van de mandir functioneert de 54-jarige Sewraj ook in de samaadj-groep ‘Ouderen voor ouderen’ te Leiding 8A en in de bhajan samaadj ‘Shiv Sakti’. Onder de noemer ‘Eerste Shiv Mandir in Suriname’ is een filmproductie van Sewraj over de geschiedenis van deze mandir.
Asha Gajadien-Bhagwat