Een vastgelopen regelarij door de nieuwe eigenaren van Suriname

Er is iets heel vreemds gaande met de 6 Chinese visfabrieksboten in Suriname. In de kleine samenleving doen de geruchten de ronde over het waarom van het verschijnen van de 6 boten opeens in Surinaamse wateren. Er zouden beloften zijn gedaan, informele deals gesloten en over de rode envelop hebben we eerder geschreven. Er zijn personen in Suriname die ervan uitgaan dat ze het verdienen om eigenaar en mede-eigenaar te zijn van Suriname en zijn natuurlijke hulpbronnen. De rechtvaardiging daarvan is dat zijzelf en hun ouders grote offers hebben gebracht en nog een zware tol betalen door politiek actief te zijn in Suriname. Er zijn zo vijandschappen ontstaan met Nederland en de EU en ook de USA. Deze vijandschappen leggen ook een druk op het leven. Er zijn door deze personen (ouders) risico’s genomen, die andere ouders en burgers niet hebben genomen. En dat zou een rechtvaardiging moeten zijn dat men meer dan anderen eigenaar is van de natuurlijke hulpbronnen van Suriname. Nu gaat het dus om vis. We hebben eerder aangehaald dat in de Aziatische cultuur er over de gehele breedte er een gewoonte is om onder de tafel te betalen. Er is bij de Aziatische ondernemer een beeld over Suriname en Surinaamse autoriteiten en ambtenaren. Een beeld is dat het mogelijk is dat wetten en regels voor jouw niet gelden, dat er een uitzondering voor jouw wordt gemaakt. Er zijn ondernemers dichtbij de politieke top die niet bereid zijn om de wetgeving van Suriname na te leven. Handhavingsdiensten kunnen deze bedrijven niets doen, ze worden teruggefloten. Dat geldt ook voor bedrijven van bepaalde vreemdelingen die denken dat het systeem hier zonder meer te manipuleren is. En dat zou ook op een bepaalde schaal gebeuren. Het gevolg is dat het milieu ongestoord wordt vernietigd. Bonden hebben geklaagd rond 1 mei dat verzekeringen niet worden gesloten en dat het minimumloon ook gewoon niet wordt getaald. Er wordt ook beweerd dat mensenhandel en uitbuiting van vreemdelingen gewoon voorkomt in Suriname. Er zouden metalen uitgevoerd worden uit Suriname, zonder dat adequaat onderzoek zou plaatsvinden van wat in werkelijkheid wordt uitgevoerd. Kortom, er zijn veel buitenlandse ondernemers, ook uit Azië en uit de OECD-landen die zich niet (willen) houden aan de Surinaamse regels. Ze hoeven zich ook niet eraan te houden. Er zijn ook Surinaamse ondernemers die steeds loeren op faciliteiten en kortingen die ze van de regering krijgen. Het gaat dan om willekeurige vrijstellingen die niet op objectieve regels zijn gebaseerd. Ondernemers hebben onder dit regime meer dan voorheen zich in staatszaken en in de publieke sector ingenesteld, buitenlandse en binnenlandse. En daarmee gaat gepaard een medeplichtigheid van Surinaamse politici, hoge ambtenaren en ook lagere ambtenaren om samen het land te benadelen. Bovenaan de medeplichtigen staan de burgers die denken dat ze offers hebben gebracht door terug te komen naar Suriname en vijandschappen te hebben gemaakt, en hun kinderen. Deze kinderen worden ook betrokken in staatszaken en in het uitgeven van staatsmiddelen. Terwijl wij hier de zaak met zijden schoenen aanpakken, zijn de afgelopen dagen illegale Chinese visschepen in problemen gekomen in Aziatische wateren. De autoriteiten van bepaalde aangrenzende Aziatische landen hebben hard opgetreden. Bij ons heeft de LVV-minister, die zou zijn beledigd in een bespreking over deze 6 boten en die zijn portefeuille heeft ingediend, consequent verklaard dat de boten niet voldoen aan de wettelijke vereisten. En indirect ook dat hij de vergunningen niet zou verlenen. Bijzonderheden over de beledigingen die aan de LVV-minister zijn gericht, zijn nooit bekend geworden. Wat is aan de minister gezegd en door wie? Gaat het om de standaardfiguren uit de militaire periode en/of hun kinderen of vrienden? De media zijn terughoudend geweest in het verder graven naar de bijzonderheden van deze meeting. Het is voorstelbaar dat het hier gaat om de huidige eigenaren van Suriname, dus de opvolgers van de West-Indische Compagnie. Er wordt in kringen van de huidige machthebbers veel gesproken over een zogenaamde dekoloniseren van de Surinaamse geest, maar in principe belichamen zij de nieuwe kolonisatoren van de vesting Suriname. Ze vormen de nieuwe WIC. Dat is te merken aan de belangen die ze hebben in het exploiteren en exploreren van de Surinaamse natuurlijke hulpbronnen. Een voorbeeld zijn de skalians die goud opsporen in de Surinaamse wateren. En de vele goud-, hout- en andere concessies, areas of interest en verlening van rechten op grond. We maken nu mee een afwijking van het systeem, dat normaal is in Suriname, die niet loopt. Het loopt vast en de vraag is waarom. Zijn de eigenaren van de vesting Suriname deze keer te ver gegaan? Is de timing gewoon te slecht, omdat de verkiezingen vlak voor de deur staan en alle campagneteams letterlijk op deze case staan? Het laatste bericht is dat een Chinese trawler door de Kustwacht aan de ketting is gelegd. Er is gehandeld op basis van een verzoek van het ministerie van Landbouw, Veeteelt en Visserij (LVV) dat officieel in een mail heeft aangegeven dat de zes trawlers geen vergunning hebben en volgens rapportage illegaal aan het vissen waren. De boot is nu overgedragen aan de procureur-generaal die een onderzoek zal laten instellen door de politie. Onderzocht moet worden of er illegaal gevist is.

error: Kopiëren mag niet!