Een macaber leven als traktatie door de jarige gegeven

Hij zag het levenslicht op 13 oktober 1945 en deed al tegen het begin van zijn dertigste vele keren het licht van een fleurige toekomst voor ons verzwakken. Als sergeant schoot hij de rechtstaat aan flarden, werd politicus en bevorderde zichzelf tot de hoogste rangen binnen het leger. Binnen dit traject heeft hij flink huisgehouden met staatsmiddelen, zichzelf en de groep om zich heen verrijkt ten koste van een welvarende toekomst voor landskinderen en hun nageslacht. Met de vele criminele figuren die hij heeft mogen herbergen is hij zijn inner circle gaan versterken. De roemrijke drugshandel en veelvuldige moordpartijen worden vaker aan hem gelinkt. Velen binnen onze kleine samenleving weten wel door informeel toegegeven feiten van een criminele vriend, neef of buur over de directe lijn naar de man toe. Middels listen en door bedrog schopte hij het op democratische wijze zelfs tot bezitter van het hoogste ambt, en dat is absoluut de ramp. Criminelen werden uit de gevangenis gehaald, corruptie werd gefaciliteerd en beschermd ondanks zijn verkiezingsbelofte van een kruistocht tegen corruptie. Thans hebben rovers blijkbaar dagelijks vrijspel om toe te slaan en verwonden zij burgers zowel lichamelijk als mentaal. Daar zitten dan de onschuldige burgerslachtoffers met hun leed, geen zicht op hulp of bescherming of iemand die daarover iets weet. Er zijn geen middelen om de delinquenten aan te pakken, maar de man had bij de verkiezingen toch beloofd dat wij het dievenijzer konden verwijderen. Kinderen zouden in het voetlicht worden geplaatst, maar het blijkt dat ook dit voornemen is gekaatst. Die arme kinderen zijn als “object” misbruikt om het geld te “verkassen”, denk maar aan Carifesta, naschoolse opvang en de verdwenen schooltassen. Evenals het geld is verdampt, zo is ook het fundament gelegd en de toekomst van de jeugd verkrampt. Weet de man hoeveel kinderen door zijn toe doen “abi angri bere”! Misselijkmakend is het dat figuren binnen zijn inner circle, die tegen beter weten in, om “vergankelijke rijkdom” hun ziel aan de duivel hebben verpand, de inhumane stelling propageren dat zelfs kinderen in Nederland geen brood hebben om naar school te brengen. Hier is van toepassing, wie met pek omgaat wordt ermee besmet. Is het subject van dit stuk ervan op de hoogte hoeveel gezinnen uit elkaar gaan als gevolg van de invloed van zijn franchepane beleid? “Joe sabi omeni ma abi foe motjo foe gi den pikin nyang?” “Ma joe pikin e koiri Parijs”. Rondom de jarige figuur is er alsmaar negativiteit, moreel verval en is verderf een feit. Is dit karakter zich ervan bewust hoeveel leed hij eerbare ouderen, onschuldige kinderen en potentievolle studenten aandoet? Weet hij hoeveel liefdevolle familie banden hij heeft doen verscheuren. Kan hij zich de misdaden heugen die komen opborrelen als zijn doopceel wordt gelicht? Kan hij rustig slapen, of helemaal niet en landgenoten daarom slapeloze nachten toewenst? Heeft hij wel besef van waarden en normen daar hij zand wil strooien over immorele daden? Is de 71 jarige bejaarde, geestelijk wel stabiel of is er sprake van schizofrenie, en is het raadzaam zware verantwoordelijkheden gekoppeld aan een eerbare functie aan hem toe te vertrouwen? Zullen velen hem uit hun hart geen happy birthday willen toewensen, maar slechts een creperend einde met tekens van martelingen conform de lijken van de 8 december slachtoffers op zijn dode lichaam?
P.s. Let wel, Karma komt als de dief in de nacht en dan geldt: “te dede é go na sabana, no bari tjepoti!”
Drs. Frits Lalay

error: Kopiëren mag niet!