In de zaken die de president heeft gepresenteerd zijn er niet veel nieuwe zaken gepresenteerd. Alles is terug te leiden naar het verhaal van de fiets. De verantwoorde opvoeding van kinderen worden ouders al geruime tijd aangeraden om geen valse bedreigingen te uiten en geen loze beloften te doen. Ook is het toepassen van geweld verboden. Met betrekking tot de beloften die de regering c.q. de president dan wel politiek namens hem zijn gedaan, is er al maandenlang kritiek. Uiteindelijk pareerde de president enige dagen terug deze kritiek met een voorbeeld dat de ouders in Suriname moet aanspreken, maar welbeschouwd was het een misplaatst voorbeeld over een onverantwoorde opvoeding en onverantwoord ouderschap. Een vader doet de belofte van een fiets aan een dochter die een bepaalde (school)prestatie moet leveren. De vader is een Surinaamse vader dus hij spaart niet, zoals het verhaal luidt. Wanneer dochterlief haar prestatie levert, dan is p’pa ‘skeer’. De man is niet in staat zich aan zijn woord te houden. Volgens de president moet de dochter rekening houden met haar vader die skeer is. Wat leren we uit dit verhaal, welk menig kind daadwerkelijk in Suriname overkomt? We moeten leren dat er ouders zijn die alleen in het heden leven en niet denken aan de dag van morgen. Dat is een kortzichtige houding die leidt naar bankroet, faiillissement en kapotte gezinnen. We moeten leren dat er ouders zijn die wanneer ze een belofte doen, niet eraan denken dat belofte een schuld maakt, dat ze hun best niet doen vanaf de belofte om het eens te kunnen nakomen. Het werken naar de fiets betekent een begin van sparen. Overigens klopt de generalisatie dat de Surinaamse vader niet over de gehele linie. Er zijn culturen, kringen en gemeenschappen waar wel degelijk wordt gespaard. Een vader heeft het recht niet om op de dag waarop hij een belofte moet nakomen, een assesment te maken of hij de belofte zal kunnen nakomen. Dat betekent dat hij zijn dochter heeft voorgelogen, dat hij de belofte niet serieus heeft genomen en dat hij het nooit bezwaarlijk heeft gevonden dat hij mogelijk in de toekomst de belofte niet zal kunnen nakomen. In principe heeft hij zijn dochter voor de gek gehouden en was het nooit zijn bedoeling om de fiets te kopen, was het alleen zijn bedoeling om zijn dochter zover te krijgen dat zij wel haar onomkeerbare prestatie levert. Is het verantwoord om een dochter voor te liegen dat zij een fiets zal krijgen? Als de dochter door haar prestatie zichzelf goed heeft gedaan dan kan de vraag zowel met een ‘ja’ als een ‘neen’ worden beantwoord, maar het wordt anders wanneer de dochter met haar prestatie zichzelf niet heeft versterkt. Moreelethisch bekeken is het zonder meer niet verantwoord. De discussie die er is tussen het NF (lees: oppositie) en de NDP (lees: coalitie) is een meningsverschil op basis van cultuur, het is het gevolg van culturele verschillen en over verschillende percepties van het vaderschap. Er zijn culturen waar men liever het eigen leven opgeeft dan het gegeven woord te breken, er zijn culturen waar het gegeven woord weer gewogen wordt. Er zijn culturen waar je op het gegeven woord mag afgaan en dan zijn er culturen waar die garantie er niet is. De schets van de president is een ongelukkige, de hoop is dat ouders het niet als een verantwoording aangrijpen. De hoop is ook dat politici het voorbeeld niet opvolgen. Maar verder ingaand op het voorbeeld, wat zal het effect zijn in het geval van de niet sparende vader die zijn belofte niet kan nakomen? Het gevolg zal zijn een verbitterde dochter, nadat ze ontdekt dat haar vader zijn best middels sparen niet heeft gedaan om de fiets te kunnen kopen. De dochter zal geen begrip hebben voor de verspillende vader. Deze zal zijn kredietwaardigheid bij zijn dochter verliezen. De dochter zal andere beloften van de vader niet serieus nemen en zelfs het vertrouwen in de vader verliezen. De oprechte vader zal zijn zelfwaarde en zelfrespect zien eroderen en merken hoe hij zakt in achting bij zijn dochter. De oprechte vader zal zich schamen voor zijn roekeloosheid wat betreft zijn belofte. De opechte vader zal zelf slapeloze nachten krijgen en alles op alles zetten om alsnog aan de belofte te voldoen of anderszins te compenseren. Immers, een belofte maken en breken, behoort niet te gaan zonder berouw en boetedoening. Een belofte maken als ouder en deze gewoon breken, gaat niet ongestraft en zonder kleerscheuren voor de vader. Deze gelegenheid nemen wij te baat om vanuit onze optiek enkele voorstellen te doen aan de ouders op de twee betreffende niveaus. Doe geen beloften die je niet van plan bent na te komen, doe geen beloften die je niet kan nakomen. Gedane beloften moeten nagekomen worden, waarvoor soms offers zullen zijn vereist. Gedane beloften moeten nagekomen worden op straffe van verlies van geloofwaardigheid. Onverantwoord ouderschap wreekt zich in tijd. Bottom line is dat we nu skeer zijn en dat er geen plannen zijn om verdampt geld weer terug te halen.
