De nazaten van de Javanen op 9 juli 2017

Vele nazaten van de Javanen zijn in 2017 vooral in de periode van de bekende Bodoviering en later op de Hariimmigrasi dag, teleurgesteld en bedroefd. De vraag die gesteld wordt, is waarom? Velen zeggen dat ze het niet weten; anderen willen geen antwoord geven; en weer anderen gaan schouderophalend hieraan voorbij. De vraag blijft echter overeind: waarom? Als antwoord hoor je wat mompelen, “mbok los”, [ laat maar] of “Joh konoh” [ ze doen maar, het kan me niet schelen]. Allemaal echt een nonchalante houding of een uitspraak in de zin van doen jullie maar wat jullie willen , het laat me koud. Wij hebben geen macht meer en ook geen zeggenschap meer. Iedereen doen toch wat zij hebben willen. Kijk maar eens in De Nationale Assamblee. De president werd en wordt door zijn mensen bewierookt en of bejubeld door zijn adviseurs. De oppositie weet nu ook niet precies wat te doen. Zij wachten op een leider of iemand die wat zinnigs kan en wil zeggen. De vraag is wie zal durven om onder deze omstandigheden op te komen Want de bekende vraag van “Morat Marit” [door elkaar gespat] wordt nu duidelijker. De REST wordt nu de grote minister van Arbeid , de andere zit op zijn praatstoel in zijn praatkamer om geld te toucheren, de andere wacht op een uitnodiging; van wie dan ? Misschien van een vliegende duif met een rode of een paarse snavel en een veertje in zijn of haar snavel. Wie weet. Neen, niemand weet het. Iedereen zoekt en wacht zelf op een rustige dag voor een grote en uitdagende uitnodiging. Onder de brug wil niemand meer zomaar gaan. Er is ook geen pakket meer te verdelen, alles is weg gegeven door de minister en consorten. Wie durft nu nog wat te zeggen. Niemand. De heleboel is nu “MORAT Marit”.
De vorming van een nieuwe Javaanse groep
De nakomelingen van de Javaanse groep zoekt op dit moment naarstig naar iemand die zich als een eenpotige leider en of iemand die de politieke durf heeft om de strijd aan te gaan. Iemand die ten strijde kan trekken tegen de opkomende vijand in het politieke veld . Geruchten doen de ronde dat een vrouwelijke figuur zich heeft willen profileren doch niet de nodige guds heeft om de strijd aan te gaan. Naar mijn inschatting is de keuze om door te dringen tot het volk in de eerste plaats doorzichtig is. En in de tweede plaats zijn de trekkers van haar groep heel fragiel. In feite proberen afvallige figuren nu op de voorgrond te treden om een achterban te vormen. De toekomstige achterban zoekt op dit moment nu meer zelfzekerheid voor zijn familie en ook voor de toekomst .
De vraag is wie zal het durven. Salam Somohardjo heeft de slag van de laatste verkiezingen en zijn glans verloren . Zijn macht in De Nationale Assemblee wordt niet meer erkend. Zijn achterban in de verschillende districten is naar mijn bescheiden mening ook veel minder geworden. Ook de nog sterke aanhangers laten hem langzaam maar zeker los. Laten we naar het district Commewijne gaan. Hij durft nu zijn aanhang in het district niet aan te spreken. Het eens zo hechte bolwerk, na de machtige KTPI in de jaren ‘50 en ‘60 is hij nu bijna helemaal kwijt. Waarom, door zijn eigen schuld. Anderen zeggen ook door eigen schuld en ook door machtswellust en of liever vanwege “biggi hai”, om zijn vrouw tot ambassadeur te maken in Indonesië. Ook zij heeft niets kunnen bereiken. De vraag is en blijft wie had die arme vrouw in Indonesië als ambassadeur erkend als vertegenwoordiger van
Suriname. Niemand.
Maar er is een leider van de Javaanse groep in wording. Het is Pringgowarsito. Een groep vrouwen van Javaanse afkomst heeft na rijp beraad en verschillende afstemmingen met verenigen waarvan zoals altijd mannen het voortouw namen, de stoute schoen aangetrokken om een vrouw als leider van de groep aan te stellen en te benoemen.
Het is op dit ogenblik heel erg moeilijk om uit de politieke gelederen een potige figuur aan te wijzen om zich als leider te profileren. In de zeventiger jaren was de spoeling nog dun en of groot , gelet op de bewustwording van de Javaanse groep zelf en ook vanwege de rondlopende tjoeliks en personen die voor anderen werken om mensen te ronselen. Neen in deze tijd is het heel erg moeilijk om mensen te werven voor een niet betaalde post. Maar gelukkig heeft zich, na lang vragen en zoeken, een vrouwelijk figuur aangemeld, die wil proberen om een hechte groep te vormen en te leiden.
Na bestudering van de juiste ingangsdatum en na zeer ingewikkelde tellingen van de Javaanse kalender is de groep eindelijk tot een gedurfde groep gekomen. Het is een vrouwelijk figuur met een alternatieve naam; de naam van een beroemde oude Javaanse strijdvaardige leidster. De roepnaam is ” Pringgo “. De volledige naam luidt als volgt “pringgowasito, hetgeen betekende de begenadigde van de Heer.
Kadi

error: Kopiëren mag niet!