De muurbloem

Er zijn in de media zeer belastende omstandigheden gepubliceerd die het vertrouwen in de SLM zullen schaden. Er is in de berichtgeving gesuggereerd dat er wat op en aan te merken valt op de vliegveiligheid van de SLM. De rode draad in het hele relaas heeft weer te maken met vriendjespolitiek en corruptie. Steeds als er corruptie en oneigenlijke zaken met betrekking tot management en corruptie naar boven komen in de regering en bij staatsbedrijven, dan wordt tegelijk de naam van de hoogste executieve macht ook genoemd, ook in de zaak van de SLM. De security op de luchthaven is gegeven aan het bedrijf van een schoonzoon. Bericht is ook dat een dochter als functionaris op het kabinet van de president, bedrijven en functionarissen in de luchtvaart aanschrijft, in plaats van de minister van OWT&C. Deze minister staat overigens ook niet hoog aangeschreven als het gaat om het naleven van de regels. Het bedrijf dat in diskrediet is gekomen voor het afhandelen van de ‘grondoperaties’ op de luchthaven c.q. bij de SLM schijnt nu toe te behoren aan een (voormalige) partner van de huidige directeur van de SLM. Zaken gaan niet goed bij de afhandeling en kennelijk ook niet bij de security en wanneer er sprake is van corruptie en vriendjespolitiek dan gaat de zaak uitlekken op den duur naar de oppositie. Deze politici kiezen dan hun moment om de zaak openbaar te maken. Door de president werd in DNA beweerd dat hij al anderhalf jaar bezig is om de zaak te begeleiden bij de SLM. Er wordt in de berichtgeving zelfs melding van gemaakt dat de ontevreden werknemers op het punt waren een vakbond op te richten, maar dat door interventie dit werd voorkomen, waarschijnlijk vanwege een vrees voor stakingen. Beweerd wordt dat de eigenaar van het grondhandelingsbedrijf, dat SLM in de arm heeft genomen, niets afweet van de technische kant van de branche. Al met al is het nu duidelijk geworden dat er ook bij de SLM behoorlijk door de politieke machthebbers wordt ingegrepen ten faveure van vrienden en familie. Nu wordt de conclusie getrokken dat door de vriendjespolitiek en de corruptie en regelarij, ondeskundigheid en incompetentie in het systeem zijn gekropen, waardoor de vliegveiligheid in diskrediet is gebracht bij deze vliegmaatschappij, die staat en valt met vertrouwen nationaal en internationaal. In elk geval zijn de frequentie en de ernst van de aantijgingen van corruptie en regelarij richting vrienden en familie toch wel ongekend.
Een andere zaak die veel opzien baart de laatste tijd is de duikboot die in Saramacca gevonden is. De gemeenschap staat heel sceptisch tegenover de verklaring van de Juspol-minister dat er geen Surinamers betrokken zijn in de zaak. Er zouden drie Colombianen zijn aangehouden, maar er wordt in twijfel getrokken of deze vreemdelingen inderdaad zijn aangehouden. De vraag rijst ook hoe de minister zo zeker weet dat er geen Surinamers bij de zaak zijn betrokken. Het vermoeden bestaat dat informatie achter wordt gehouden om die betrokken Surinamers te beschermen. Van wie komt de opdracht dan om die Surinamers te beschermen? Zijn er weer burgers in deze zaak betrokken die kunnen steunen op politieke ondersteuning? De namen van de personen die mogelijk in deze zaak betrokken zijn, zullen in de kleine samenleving al gauw genoemd worden. Op wiens perceel of terrein is de boot aangetroffen? En waarom heeft deze persoon zich niet in het openbaar gedistantieerd van strafbare handelingen? Of is de boot gevonden op een stuk niemandsland? Deze hele affaire is niet duidelijk en de informatie onvolledig.
Een andere opvallende zaak die in het nieuws zijn de verklaringen die door de PL-voorzitter zijn afgelegd naar aanleiding van het weglopen van de president uit de DNA. Deze politicus gaat ervan uit dat het gaat om een opgezette zaak tussen de VHP en de NDP, met een belangrijke rol voor de parlementsvoorzitter die zou azen op de stoel van de partijvoorzitter. Door de PL is kritiek geleverd op de VHP, de PL hekelt een vermeend goede verstandhouding tussen de NDP en de VHP. Er schijnt dus een breuk te ontstaan in de oppositie, de PL is de mening toegedaan dat de NDP wel vrijt met de overige oppositiepartijen, maar niet met de PL. Met andere woorden, de PL is in deze de jaloerse vrouw (of man), die vindt dat er geen liefdesinteresse in haar (hem) is. De PL voelt zich verwaarloosd door de NDP. Deze jaloezie zal een ruzie veroorzaken tussen de zusters in de oppositie. De PL voelt zich een muurbloem, maar tegelijkertijd zegt de PL-voorzitter dat onder zijn leiding de partij nooit zal samenwerken met de NDP. Dus … als de PL onder een andere leiding is dan zou het wel mogen. De ambivalente en onbetrouwbare houding valt dus wel weer te destilleren uit het een en ander. De geschiedenis spreekt overigens allesbehalve in het voordeel van de PL op dit stuk.

error: Kopiëren mag niet!