DA’91: Ontslag voor misleiden volk van Suriname

Het tafereel dat zich vandaag tijdens de vergadering van DNA voltrok, overshrijdt alle grenzen van het politieke toelaatbare in ons geschreven en ongeschreven staatsrecht. Het weken lang wachten op de regering die bij monde van de minister van Volksgezondheid uitleg aan het volk zou geven over de stopzetting van de financiering van het Academisch Medisch Centrum (AMC) Suriname door de Islamic Development Bank (IsDB) resullteerde in een bevestiging van hoe de regering met de Volksvertegenwoordiging omspringt.
De minister van Volksgezondheid had zijn politieke voor de gekhouderij van het Surinaamse volk niet nadrukkelijker kunnen etaleren aan het volk van Suriname dan de verspilling van tientallen -miljoenen US dollars die gepaard is gegaan met de stopzetting van een mega project te bagatelliseren middels het stellen dat “het om een ambtelijke omissie ging en dat het project spoedig zal worden voortgezet”.
De minister probeert bewust het parlement te misleiden terwijl de coalitie door liet schemeren “ om meteen een CLAD-onderzoek in te stellen naar wat binnen het IsDB-AMC heeft afgespeeld en op basis daarvan een strafrechtelijke vervolging in te zetten terwijl de oppositie eiste dat er strafrechterlijk onderzoek kwam indien er sprake zou zijn van corruptie.
De minister moet helder, uitgebreid en volledig antwoord geven op vragen van onder andere de volksvertegenwoordiging om zodoende te voldoen aan de verantwoordingsverplichting van de regering en te voorzien in de behoefte van het parlement om als volksvertegenwoordiging greep te krijgen en te houden op het openbaar bestuur.
Ook de Grondwet schrijft in artikel 122 lid c en d respectievelijk voor dat:
c) het toezicht moet houden op het richtig uitvoeren van genomen beslissingen waarvan de uitvoering aan hem is opgedragen;
d) het voorbereiden en uitvoeren van een slagvaardig beleid;
In tegenstelling tot het voorgaande weigert de minister te voldoen aan deze vereisten en verschuilt r zich achter “nalatige ambtenaren” De ultieme sanctie voor het misleiden van het parlement is het heenzenden van een minister door de president omdat de laatste samen met de ministers en de Vice President verantwoording moet afleggen in DNA.
Het bedrieglijk antwoordt van de minister bedreigd het primaat van de politiek omdat het erop neerkomt dat het parlement de minister onvoldoende kan aanspreken op hun bestuurs-verantwoordelijkheid.
DA’91 heeft het vertrek van deze minister eerder gevraagd nadat hij in een interview de Surinaamse samenleving reeds had voorgelogen met betrekking tot de status en inhoud van de brief vanuit de IsDB naar de regering aangaande het AMC-Suriname project.
DA’91 persisteert bij het ontslag van minister Elias en dringt nog meer dan tevoren erop aan bij de president dat de minister oneervol wordt ontslagen.

error: Kopiëren mag niet!