Recent is weer in het nieuws gekomen dat examens zijn uitgelekt op de middelbare school. Maar ook van onze universiteit zijn regelmatig onsmakelijke zaken te vernemen. De politiek wordt in Suriname gezien als de haard en de bron van waaruit corruptie geëxporteerd wordt naar alle sectoren van de samenleving. Door een partij die integriteit benadrukt vanuit een Christelijke grondslag is niet voor niets de uitdrukking ‘politieke hoererij’ in de mond genomen. Wij zeiden toen dat de hoerenhuizen doorberedeneerd de politieke partijen moeten zijn. Veel corrupte mensen in Suriname, geschoold en ongeschoold, zitten in de politieke partijen. De Surinaamse politieke partijen werken als een magneet op oneerlijke geschoolde en ongeschoolde Surinamers. Wanneer deze politieke partijen ook de eigen gelederen gebruiken om de structuren van de universiteit de bemensen, dan is de dolkstoot aan de wetenschappelijke instelling gegeven. Corruptie heeft vaste voet in de universitaire grond gekregen, het resultaat is dat de bachelors en masters die geforceerd worden afgeleverd op de verschillende faculteiten wel afstuderen, maar totaal niet voldoen aan de eisen van de praktijk. Deze afgestudeerden zijn niet opgeleid met de bedoeling en de vaardigheden om te werken aan de Surinaamse problematiek. Maar hoe wil je dat doen als de docenten niet eens weten wat de bedreigingen en nieuwe ontwikkelingen en benaderingen zijn op de verschillende wetenschappelijke gebieden? De Surinaamse politiek heeft bij het misbruiken van haar kinderen, ook de Surinaamse universiteit niet bespaard. De universiteit is al een decennium terug gemaakt tot een banenleverancier, politieke partijen zien ook de universiteit als een werkverschaffer en niet als een wetenschappelijk instituut. Bestuurders zijn wel eens incompetent, zij halen vrienden en partijloyalisten de universiteit binnen, het resultaat is dat misbaksels worden afgeleverd door de universiteit. Het taalgebruik van de studenten is heel laag, ook van de meeste docenten. De docenten bijten zich vast in boeken die per definitie outdated worden. De markt en de economie in Suriname en in de wereld zijn in beweging, er moeten oplossingen bedacht worden voor nieuwe problemen die opkomen in Suriname, maar de Surinaamse universiteit is niet op de hoogte en staat onverschillig tegenover de problemen in Suriname. De informatie die studenten van docenten moeten krijgen, gaan zij opzoeken op overheidskantoren, waar academici andere prioriteiten hebben dan het werk te doen dat door luie docenten moet worden verricht. De studenten rushen naar de verschillende ministeries om de academici die zowel de theoretische, de moderne internationale als de praktijkinformatie hebben, ‘lastig te vallen’. Het gaat om informatie die docenten niet kunnen geven, omdat ze hun theoretische en praktische kennis niet updaten. De dragers van de ‘up to date’ kennis worden niet in de gelegenheid gesteld om te doceren, omdat ze geen politieke hielenlikkers zijn. De meeste Surinaamse docenten zijn totaal ongeïnteresseerd in hetgeen er gaande is in de Surinaamse samenleving. Dat blijkt uit de publicaties die er niet bestaan. Onze docenten voelen geen verantwoordelijkheid en zien voor zichzelf geen rol dat ze mee moeten helpen om Surinaamse problemen op te lossen. Er zijn docenten op de universiteit die voor het oplossen van basisvraagstukken uit de praktijk van 2017 moeten bellen naar anderen om oplossingen te vernemen. De regering die aanzit, is voortgegaan om de politisering van de universiteit voort te zetten. De politieke profilering brengt vooralsnog ook de etnische profilering met zich mee. Vooral bij afstudeerprojecten van studenten wordt steeds duidelijk hoe weinig docenten van de moderne problemen afweten. Buitenstaanders worden in gênante posities gezet om docenten te leren wat ‘up to date’ en de recente en internationale theorie is. Suriname is een corrupt land en vanzelfsprekend zal de universiteit ook corrupt zijn. Het resultaat zal zijn dat afgestudeerden niet zullen bijdragen aan de ontwikkeling van het land, omdat ze in feite niet hadden moeten afstuderen. Er worden drogredenen gebruikt om geschikte docenten buiten de deur te houden en vrienden en vriendinnen toe te laten. Bij afstudeerprojecten blijkt dan dat de docent alleen algemene informatie kan geven hoe een thesis in het algemeen moet worden geschreven, maar technisch is de student dan op zichzelf aangewezen en op welwillende academici op ministeries en in organisaties en bedrijven. Deze denken dat ze door te helpen onderdeel zijn van het wetenschappelijk leven, maar in wezen worden ze goedkoop misbruikt door luie docenten en corrupte universiteitsbesturen. Het resultaat is dat op de overheidskantoren en in bedrijven een onwelwillende houding ontstaat. Corruptie op onze universiteit zorgt ervoor dat docenten studenten buiten de grenzen van het toelaatbare ‘helpen’. De corruptie zorgt ervoor dat ongeschikte docenten worden aangenomen om een salaris te verdienen. De universiteit levert totaal geen bijdrage aan de ontwikkeling van Suriname. Surinaamse regeringen hebben daar geen moeite mee, omdat regeren en het land opbouwen ook niet tot hun prioriteit behoort. Dat laten regeringen aan anderen over, een regering die het ooit wel zal doen. Corruptie op de Surinaamse universiteit is niet uniek. Enkele jaren terug waren er parlementariërs uit Georgië in Suriname om te delen hoe ze corruptie in hun land hebben uitgeroeid. Hun universiteit was totaal gecorrumpeerd. Studenten die geen steekpenningen konden betalen, konden ook niet afstuderen. De docenten waren corruptelingen. Toen de corruptie-uitroeiing werd afgedwongen, werd logischerwijs ook de universiteit aangepakt en werden alle corruptelingen ontslagen. In Suriname zal hetzelfde gebeuren, maar het begin van corruptie-aanpak is nog lang niet in zicht. Dat zal door een andere regering wel worden aangepakt, wanneer weet niemand.
