Corruptie bij rekruteringen: Suriname volgt 7 aanbevelingen OAS niet

Een wezenlijk onderdeel van het corruptievraagstuk in het algemeen en ook in Suriname zijn de onregelmatigheden die plaatsvinden bij het aantrekken van overheidspersoneel en specifieke dienstonderdelen van de overheid. Het is al lang publiek geheim en zelfs ogenschijnlijk geaccepteerd dat alleen met een kruiwagen men bij de overheid kan binnenkomen. Er wordt niet zwaar gelet op kwalificaties. Gelijk opgeleide kandidaten met betere skills en vaardigheden maken geen schijn van kans. Iedereen die bijvoorbeeld een baan bij de overheid zoekt en niet al gelieerd is aan een politicus moet zich politiek verbinden. Zodoende komen niet de beste krachten binnen in de publieke sector. Onze overheid kampt al met een efficiëntieprobleem en dit heeft een negatief effect op ons concurrentievermogen. Wiens probleem dat is, wil niemand in ons land weten. Wie verantwoordelijk is voor verbetering van ons concurrentievermogen is evenmin een zaak die duidelijk is. Er is vanuit de burgerij geen zwaar protest op de corruptie bij rekruteringen, waarover een heleboel gesproken en soms ook geschreven wordt. Kennelijk gaat men ervan uit dat het systeem ook persoonlijke voordelen kan bieden of al biedt. Men vergeet daarbij echter dat per saldo de nadelen individueel en collectief veel groter zijn. Alle problemen waarmee Suriname te kampen heeft, zijn te herleiden naar corruptie. Recent is door een persoon kenbaar gemaakt hoe er onregelmatigheden zouden hebben plaatsgevonden bij de rekrutering van een lichting ambtenaren voor het korps brandweer. Bewijzen zijn niet overgelegd, kennelijk praat men uit directe persoonlijke ervaring. Maar ondanks dat is het relaas zo herkenbaar en daarom aannemelijk. Uit het stuk van de burger blijkt dat personen die niet eens aan de minimale vooropleidingskwalificaties voldoen, toegelaten zijn om in eerste fase door te gaan en personen met meer opleiding dan vereist niet. Bij een minimale schoolopleiding moet men niet te snel concluderen dat iemand ‘overgekwalificeerd’ is ten gunste van iemand die beduidend lager dan het minimum ligt. Volgens het stuk zou het korps steeds gemaakt worden tot een club van familie en vrienden. De ruimte om corruptie te plegen is in deze regeerperiode alleen maar toegenomen. Hetzelfde geldt voor de straffeloosheid waarmee dit gebeurt. Suriname en haar burgers staan niet geïsoleerd in het corruptiefenomeen. In 1996 zijn wij toegetreden tot het Inter-Amerikaans Verdrag tegen Corruptie (IACAC). In de tweede ronde van evaluaties (voor ons 2008) is ten aanzien van het in dienst nemen van ambtenaren conclusies getrokken en daarop gerichte aanbevelingen gegeven over geconstateerde tekortkomingen in ons systeem van contracteren of aanstellen van landsdienaren. Onze regering heeft deze 7 conclusies en aanbevelingen links gelaten. Wanneer deze conclusies ter harte zouden worden genomen, zouden politici minder belangrijk worden en zou men geen Sinterklaas kunnen spelen door naar willekeur te strooien met banen richting de achterban en familie en vrienden. Artikel 3 van het IACAC noemt diverse preventieve maatregelen ten aanzien van corruptie, waaronder procedures bij het aanstellen van overheidspersoneel en in dit kader ook conflict of interest van degenen die (doen) selecteren. Het doel van voorkomen van conflict of interest is het voorkomen dat de uitoefening van publieke functies negatief beïnvloed wordt door persoonlijke belangen. De acties van degenen die de publieke functie uitoefenen, kunnen dan in strijd zijn of lijken met zijn plichten. Daardoor ontstaat er een verminderd vertrouwen in ambtenaren en overheidsadministratie. Het moet binnen de overheid ook in het kader van rekruteringen verplicht worden gesteld dat corruptie wordt gerapporteerd door collega’s. Er moet een bevoegde autoriteit zijn die verantwoordelijk is voor het ontvangen en verwerken van meldingen. Ook bij
twijfelgevallen moet er een entiteit zijn die beslist of er sprake is van een daad van corruptie. Het moet mogelijk zijn dat op eenvoudige wijze via internet en telefoon corruptie kan worden gemeld.
De OAS heeft wat de wetgeving betreft landen in het algemeen met richtlijnen aanbevolen om als algemene regel te stellen dat indiensttreding in een publieke functie alleen geschiedt op basis van kennis en vaardigheden. Wettelijk moeten een sollicitatie- en selectieprocedure verplicht worden gesteld, waarbij kennis en vaardigheden van sollicitanten met elkaar worden vergeleken. Daarin moeten verplicht een aantal fasen voorkomen. Allereerst is er de sollicitatieoproep. Hierin zijn tenminste opgenomen de taakomschrijving, vereiste kwalificaties, deadlines en de vereiste documenten. De oproep moet ook via de massamedia, inclusief internet. Sollicitatie moet ook mogelijk zijn via e-mail. We zien in Suriname dat ettelijke personen in dienst komen zonder dat ooit een vacature voor het publiek kenbaar is gemaakt. Deze aanstellingen zijn zonder meer in ruimte mate gevoelig voor corruptie. Ten tweede moet er een toets /competitiefase aanwezig zijn. Op basis van testen en interviews scoren de kandidaten punten en worden ze beoordeeld via transparante criteria. De wet moet vaststellen hoe antecedenten moeten worden onderzocht. In Suriname wordt er niet met een puntensysteem gewerkt. Criteria zijn niet transparant evenmin hoe antecedenten moeten worden onderzocht. Er moet ten derde een wettelijk ingekaderde selectie zijn van kandidaten. De selectiecriteria moeten duidelijk en transparant zijn. Dezelfde criteria moeten gelden voor alle kandidaten. De criteria moeten steeds worden geëvalueerd en aangepast. Het moet duidelijk vastgesteld zijn dat de kandidaten met de hoogste punten worden geselecteerd. Deze praktijk van transparant selecteren bestaat niet in Suriname. Voorts moeten er beroeps- en correctiemogelijkheden aanwezig zijn voor de afgewezen kandidaten. Bij onregelmatigheden tijdens selectie moeten corrigerende maatregelen volgen. Beroepsmogelijkheden bestaan in Suriname niet voor benadeelde en bestolen kandidaten. Ten slotte moet volgens de richtlijnen van de OAS er een wettelijke verplichting zijn om resultaten te publiceren. Het moet verplicht zijn dat een lijst van geselecteerden en een lijst van niet-geselecteerden wordt gepubliceerd. Zo’n praktijk is vanwege de duistere praktijken ondenkbaar voor onze republiek. De OAS-richtlijnen vereisen ook dat wettelijk verboden wordt dat uitzonderingen op de regel worden gemaakt. Ook moet wettelijke vastgesteld zijn welke autoriteiten, rekrutering en aanstelling moeten controleren. In 2008 concludeerde het IACAC-controlemechanisme dat het rekruteringsproces in Suriname geen wettelijk kader heeft. Er is geen wettelijk ingestelde competitie op basis van kennis en kunde tussen sollicitanten en geen werking van gelijke behandeling. Er is geen wettelijke verplichting tot vacaturepublicaties en sollicitatieoproepen (vorm, tijdspad, kwalificatie vereisten). De OAS wil ook dat in Suriname de proefperiodes voor iedereen worden toegepast. Men miste ook de beroepsmogelijkheden. Wanneer Suriname geconstateerde gebreken zal herstellen, is de vraag.

error: Kopiëren mag niet!