Er schijnt door de grootste (regerings)partij een aftrap te zijn gedaan van de verkiezingspropaganda en de massameetings die gehouden zullen worden voor de verkiezingen over ongeveer een jaar. Het Ocer was bomvol met partijstructuren, maar ook mensen die een zaterdagavond entertainment werd aangeboden. Aan de partijstructuren was de opdracht gegeven om bussen te vullen. Jongeren uit de afgelegen buurten en de verre districten hebben de reis naar Ocer met eten, drinken en muziek ook als een uitje ervaren. Zodoende konden veel bussen worden gevuld. Maar tegelijk wisten stemgerechtigde jongeren, het overgrote deel van het aanwezige jonge publiek, dat ze naar een politieke meeting gingen en dat hebben ze geaccepteerd. Het bomvolle Ocer is daarom een teken naar de politieke partij toe dat er nog steeds politieke ondersteuning is vanuit het jonge deel en het oudere deel van het electoraat voor deze partij. Minder was wel tot laat de aanwezigheid van kleine kinderen op de meeting. Deze ontwikkeling zien we overigens ook op bepaalde feesten in Suriname.
Het feit dat Ocer gevuld was leidt tot een aantal conclusies. In de eerste plaats kunnen we concluderen dat de ontevredenheid die onder het publiek zou heersen door de grote devaluaties in 2015 en 2016, niet van die omvang zijn dat ze een afkeer hebben veroorzaakt voor de grootste regeringspartij. Daaruit kunnen we dan weer concluderen dat de armoede ontegenzeggelijk is toegenomen, in die zin dat voor alle loontrekkers er minder geld te besteden is, maar dat deze niet zodanig is dat burgers in de problemen komen. De echte cijfers van Suriname moeten door geloofwaardige partijen in Suriname (ABS, Adek, etc.) worden bekend gemaakt. De vp heeft cijfers bekend gemaakt die helemaal niet kloppen en lijkt hij het goed te keuren dat er een grote en groeiende overheid is. Dat is een zaak die juist moet worden afgekeurd.
Zo is het bijvoorbeeld nog steeds niet duidelijk of de werkloosheid juist toe of afgenomen is. De officiële cijfers die bekend zijn nationaal en internationaal, die geven aan dat recent de werkloosheid steeds aan het dalen is en dat het nu onder de 8% is. Echter zijn er politici die beweren ook vakbondsleiders te zijn, dat de werkloosheid boven de 20% is. De Surinaamse regering moet niet lichtvaardig omgaan met deze leugens. Een werkloosheid van boven de 20% behoort een behoorlijk maatschappelijke onrust teweeg te brengen, het ontstaat vanzelf door mensen die letterlijk afhankelijk worden van hulp om te eten en te drinken. De situatie in Suriname duit niet op zo een grote werkloosheid, de cijfers spreken dat ook tegen. Deze leugens die op politieke podia worden verkondigd, komen van mensen die zich vakbondsleiders noemen. Nu is het een algemeen bekend gegeven dat politiek en vakbondswerk niet door iedereen kan worden gecombineerd, het kan alleen met een heel sterke zelfdiscipline worden gecombineerd. De vruchten die politieke arbeid aflevert zijn vele malen zoeter dan de vruchten die vakbondsarbeid oplevert. Vandaar dat ook in de geschiedenis – ook de recente geschiedenis – van Suriname er legio voorbeelden zijn van politici die hun vakbondpet misbruiken voor eigen persoonlijk gewin. De leden – die over het algemeen slecht geschoold en slecht geïnformeerd zijn – worden bedonderd met leugens als die van de werkloosheid. Deze vakbondsleiders krijgen teveel ‘airplay’ in de media, zonder dat hun cijfers tegelijk worden gecorrigeerd. Een ander leugen over cijfers is dat van het kapot gaan van bedrijven. Er zijn twee lezingen over het over de kop gaan van bedrijven. Er is een half verhaal van de oppositie die alleen aangeeft hoeveel bedrijven in de afgelopen periode zijn gesloten. Maar men laat onbesproken het aantal bedrijven dat in deze zelfde periode zijn geopend. Geloofwaardige partijen moeten de echte volledige cijfers per saldo presenteren. De volledige cijfers lijken aan te tonen dat er meer bedrijven zijn bijgekomen dan er zijn verdwenen.
Ook moet duidelijk zijn welke bedrijven zijn gesloten, waren het functionerende bedrijven of slapende bedrijven? Is het aantal sluitingen ver boven of beneden het gemiddelde over tien jaren? En, is aan het aantal bedrijven ook een aantal banen gekoppeld? Want de regering dient bij bedrijfssluitingen die leiden tot ontslagen, op de hoogte te worden gebracht. De regering heeft nooit aangegeven dat ze honderden meldingen hebben van gevallen van bedrijfssluitingen en ontslagen. Een andere zaak waarover ook neutrale instituten ons moeten inlichten is de situatie van de economie. Door de oppositie wordt aangegeven dat het slecht gaat met de economie, maar zelfs externe internationale instituten als het IMF geven aan dat de economie na een inkrimping gedurende 2-3 jaren, nu weer 2 jaren aan het groeien is en zo zal blijven groeien. Hoe kan het slecht gaan met de economie, maar blijft de economie toch groeien? Of bedoelt men te zeggen dat de economische groei (nog) niet resulteert in voldoende sociale vooruitgang bijvoorbeeld in herstel van de lonen door loonsverhogingen? In elk geval is het van belang dat valse cijfers over de economie niet misbruikt worden door politici om stemmen te winnen of ontevredenheid aan te wakkeren. De regering heeft de taak om de burger ook te informeren, zodat men cijfers over de economie gemakkelijk kan eropna lezen op een gemakkelijke website. Het moet dan gaan om cijfers van het ABS, Adek, de VN, IMF etc.
