Chinees en economisch voorspoed

De Chinezen hebben zich in twee groepen vast onderdeel gemaakt van de Surinaamse samenleving. De Chinezen waren de eerste arbeidsmigranten naar Suriname, maar hun aantallen en hun periode als arbeider waren zo kort dat ze niet als arbeidsmigranten bekend zijn. Al gauw vestigden ze Chinezen zich landelijk als eigenaren van kleine winkels. Door een gebrek aan genoeg Chinese vrouwen mengde een deel van de Chinezen zich met de lokale Creoolse vrouwen. Het Chinese nalatenschap in Suriname bestaat derhalve gedeeltelijk uit een aparte ‘bevolkingsgroep’, die waarschijnlijk elders in de wereld niet in deze vorm voorkomt: de stadscreool met een onvervalst Chinese naam. Deze groep profileert zich als hecht onderdeel van de creoolse bevolking en laat zich over het algemeen niet in met Chinese zaken, alhoewel de groep de Chinese afkomst niet verloochent. Dan hebben we de Chinezen die qua uiterlijke kenmerken herkenbaar is als Chinees, de afstammelingen van de eerste generatie Chinese arbeidsmigranten die naar Suriname kwamen. Deze groep integreerde heel snel in de Surinaamse samenleving met name via de handel, het onderwijs en de geschoolde beroepsgroepen. De afstammelingen van de eerste generatie Chinezen, die dus besloten hadden om Suriname tot hun vaderland en dat van hun kinderen te maken, kunnen bestempeld worden als uitermate succesvol. Een deel van deze bevolking is vanwege de snelle integratie in Suriname, weer verhuisd naar Nederland voor, rond en na de onafhankelijkheid in 1975. Door deze integratie is de Chinese DNA vermengd in de unieke Surinaamse DNA. De Chinese cultuur is minder zichtbaar in Suriname, maar het Chinese eten is wijd verbreid en geaccepteerd in Suriname. Dit laatste hoeft geen verworvenheid te zijn van een Chinese historie in Suriname, omdat deze toestand (Chinese restaurants) in nagenoeg alle landen van de wereld voorkomt. De tweede golf van Chinese immigratie, die plaatsvond in de jaren ’90 van de vorige eeuw en daarna, is van een heel ander karakter. Dat zijn in eerste instantie de zichtbare kleinhandelaren die soms blijven, kinderen krijgen en deze wegsturen naar de ouders in China (om corrumpering in Suriname te voorkomen), maar soms ook doorreizen. Deze groep kan niet gerekend worden tot een in Suriname geïntegreerde groep, maar vormt de nieuwe gesloten Chinese gemeenschap in Suriname met een eigen structuur met bovenaan de Chinese zakenverenigingen en hun besturen. Deze beslotenheid van de tweede golf Chinese immigranten is niet te penetreren door de Surinaamse politie, staat vermeld in openbare Amerikaanse rapporten over bijvoorbeeld mensenhandel in Suriname. Deze beslotenheid kan in stand gehouden worden door corruptie binnen de instituten waarmee de beslotenheid van deze groep gepaard gaat. Deze corruptie en concreter genoemd de ‘medeplichtigheid’ van hoge ambtenaren wordt ook in de Amerikaanse rapporten genoemd. Er is dus een tweede golf Chinezen die het gezicht uitmaken van Suriname, maar er is veel in- en uitstroom onder deze groep. Deze groep kiest namelijk niet ervoor om Suriname tot hun vaderland te maken. Deze tweede groep Chinezen is met name onder aanvoering van de NPS en haar president Venetiaan ingevoerd als een natuurlijke vijand tegen de machtige kleinhandel die de basis vormde van de standvastigheid van de VHP. Deze golf Chinezen werd ingevoerd door de NPS-president om de raciale tegenstellingen in economische zin te herstellen, door de opmars in het VHP-electoraat te breken. Dit is ook expliciet vermeld in een uitgelekte Wikileaks ‘cable’ van een vrouwelijke Amerikaanse ambassadeur in Suriname naar haar thuisfront in deze periode. Deze ingreep om balans te brengen tussen de etnische groepen (niet door groei te bevorderen van achtergestelde groepen maar groei te knippen in voor-uitgeholde groepen) stond ook expliciet vermeld in de regeringsverklaring van een der laatste twee NF-regeringen onder Venetiaan. Het is jammer dat de tweede golf Chinezen niet voor Suriname als haar vaderland kiest, waardoor deze groep, in tegenstelling tot de nazaten van een eerste golf Chinezen, niet tot de echte ‘bromki-djari’ van Suriname kunnen worden gerekend. De Chinezen herdachten wereldwijd en dus ook in Suriname het Jaar van de Hond. Uit digitale bronnen blijkt dat de Hond als trouw, loyaal en verdraagzaam wordt aangemerkt in de Chinese cultuur (en astrologie). De hond heeft een afkeer aan ongerechtigheid en oneerlijkheid. Als iets ze niet zint, dan kunnen ze defensief en veeleisend worden. Het Jaar van de Hond is een jaar waarin idealen richtinggevend zijn en meer samenwerking ons vooruit kan helpen. Dat zorgt niet alleen voor meer harmonie, maar ook voor extra inkomsten. Nu moet wel opgemerkt worden dat het beweerd wordt dat het aandeel van de nieuwe Chinezen aan de afbraak en verzwakking van de Surinaamse economie meer is dan hun aandeel in de opbouw. Personen die in het jaar van de hond zijn geboren, hebben in zo een jaar over het algemeen minder voorspoed, luidt de theorie. Dat zijn de personen die in de jaren 1934, 1946, 1958, 1970, 1982, 1994 en 2006 zijn geboren. Tot deze personen behoort de controversiële president Trump. Van de prominente politici in Suriname zijn in elk geval Bouterse, Brunswijk, Somohardjo en Geerlings-Simons niet geboren in het Jaar van de Hond, maar Santokhi net wel.

error: Kopiëren mag niet!