Chantagepolitiek

Arrogantie, emotionele chantagepolitiek, manipulatie en of misleiding zijn onder andere de kenmerken waarmee de VHP in 2020 de boer op wil gaan om macht te verwerven. De laatste tijd merken wij dat de grootste oppositiepartij geen enkele duidelijkheid geeft voor een eventuele samenwerking in 2020 met de NDP. Deze kwestie baart menigeen zorgen omdat het Westen (vooral Nederland en Amerika) een samenwerking met de partij van Bouterse absoluut niet ziet zitten. Wat mij evenzo bezighoudt, is of het partijprogramma van de NDP wel aansluit bij dat van de VHP. Wat beide partijen wel gemeen hebben, is dat zij zeer reislustig zijn tevens heel veel kosten daardoor declareren die opgebracht moeten worden door de belastingbetaler. Er wordt altijd businessclass gereisd wat al langere tijd een doorn in het oog is van het noodlijdend volk. Daarnaast genieten zij meerdere salarissen als DNA-lid zonder noemenswaardige resultaten te bereiken in het buitenland. Van de genoten “snoepreisjes” wordt er bijna nooit verslag gedaan aan de bevolking via bijvoorbeeld DNA! In Suriname constateren wij dat politieke partijen op ideologisch niveau elkaar nauwelijks uitsluiten. De programma’s zijn open documenten waarmee flink wordt gemanipuleerd. Zo is bij het laatst gehouden partijcongres (2018) van de VHP een motie aangenomen waarbij de bestuursperioden “onbeperkt” zijn verlengd. Bepaalde “misdadigers” die in de buurt van Lelydorp wonen, jouwden en lachten een integere jurist uit die aanmerkingen maakte op het “ondemocratisch gehalte” van de genomen besluiten door het congres. De partij- noch de congresvoorzitter traden op tegen deze groep vanwege hun aanmatigende wandaden! De vraag die nu opdoemt, is welke betekenis het congres nog heeft als politiek orgaan binnen de VHP. Alle besluiten van het hoofdbestuur worden sinds vele jaren massaal alsmede kritiekloos aangenomen zonder noemenswaardige amendementen. Al enige tijd valt te bespeuren dat onder andere de voorzitter van de VHP toenadering zoekt bij de NDP en voor de bühne veel kritiek levert op de partij van “Baas” vanwege bijvoorbeeld de veiligheid alsmede de heersende malaise in het land.
Armoede
Terwijl het land in grote armoede verkeert, rijdt de voorzitter van de VHP in dure terreinwagens met beveiligers rond waarvan de waarden door specialisten elk op ongeveer $ 200.000 wordt geschat. Je zou je moeten afvragen: “Wie houdt hier wie voor de gek?” Voornoemde partij wordt vaker gelieerd aan kapitaalkrachtige voorts reactionaire personen die de zogenaamde “koeliepaleizen” bewonen zoals Stieven Ramdharie deze in de Volkskrant van 10 mei 2012 noemt. Bijna alle voorstellen die de NDP doet om de verkiezingsuitslagen te beïnvloeden, worden vaak zonder beraadslagingen met de andere politieke partijen geaccepteerd door de VHP. Zelfs de omstreden voorzitter van het Onafhankelijk Kiesbureau, van Dijk-Silos, is zonder protest toegelaten door de VHP. Onder andere opportunisten voorts figuren die de patronage huldigen in de partij spinnen garen bij de huidige gang van zaken vandaar dat er – op een enkeling na – nauwelijks kritiek is. Zelfs niet van de Vernieuwingsbeweging. Om het arme volk te verwarren, wordt gesproken over de slechte economische situatie in het land. Het zou Santokhi en zijn trawanten echter sieren wanneer de 28 zetels voor de algehele hegemonie in 2020 niet worden gehaald – het hele bestuur – vooral Santokhi direct zijn functie als voorzitter neerlegt.
Democratie
In een democratische rechtstaat is het bijna nooit goed om de absolute politieke macht aan slechts één partij te geven terwijl er meerdere partijen aanwezig zijn om samen te werken aan de opbouw van een land. Suriname is een land in ontwikkeling waar samengewerkt moet worden op basis van de partijprogramma’s alsmede ideologieën. Zeker omdat er ook nog veel partijen zijn die grotendeels etnisch zijn georiënteerd met saillante belangentegenstellingen! Zowel in 1987 als 2015 hebben destijds de samenwerkende partijen veel zetels verworven voor de adequate ontwikkeling van Suriname. Daar is bijna niks van terechtgekomen! Verwacht u thans dat een partij met een autoritaire leider die democratisering schuwt daadwerkelijk ontwikkeling zal brengen? De leider van de VHP had heel weinig politieke ervaring toen hij aan zijn klus begon. Ik vind dat deze ervaring die zo wezenlijk is voor ons land beslist niet is toegenomen wanneer voornemens worden geventileerd zoals hierboven genoemd. In Suriname moet gewoon samengewerkt worden op basis van bijvoorbeeld ideologische partijprogramma’s anders zou voornoemde partij zich per slot van rekening moeten opheffen (anders gebeurd zulks door de kiezer) daar ze andere doelen voorstaat dan de democratische waarden en normen die gelden in een rechtsstaat. Voor dit dilemma staat de VHP die momenteel gekenmerkt wordt als een reactionaire politieke partij die kennelijk met alle winden meewaait! Vele bekende politieke partijen zijn immers door een onduidelijk beleid te voeren, vergaan of verkleind. Bij de verkiezingen in 2020 zullen we daarom de voorgenomen plannen mogen aanschouwen in het kiezersgedrag. Vanzelfsprekend zou het van immense wijsheid getuigen als deze partij snel tot inkeer komt door onder andere direct volstrekte duidelijkheid te geven in haar nog te nemen standpunt inzake samenwerking met de NDP.
Robby Roeplall (uit Nederland)

error: Kopiëren mag niet!