“Politiek en vakbond gaan samen. Deze gedachte was er vanaf PNR al”, zei Guno Castelen, voorzitter van de SPA over het ontstaan van de SPA vlak na de kranslegging bij de standbeelden van Pengel en Lachmon. “De vakbondsleiders zaten en zagen dat, terwijl ze onderhandelen voor betere lonen, de mensen niet vooruit, maar juist achteruit gingen. De mensen gingen in loon achteruit. Nominaal ging het geld wel omhoog, maar het geld ontwaardde. Dit vanwege slecht beleid. Toen is er gezegd dat ook de politieke tak van de vakbeweging erbij moet zijn waar besluiten worden genomen, voor belastingen, monetaire aspecten en bevolkingspolitiek. Wanneer je dat hebt, dan kan je zowel op macro-, meso- en microniveau het leven van de wrokomangs verbeteren”, legde Castelen uit.
Castelen gaf verder aan dat bij de oprichting van de SPA er 44 initiatiefnemers waren, ‘een deel van de oude PN- jongens, met 4.000 ondersteuners’. “Kort daarna is de NDP opgericht met het andere deel van de mensen. We zouden toen na de revolutie gaan richting de herdemocratisering van Suriname. Dat was dan een mooi moment om namens de arbeiders een intrede te doen in de politiek en een Surinaamse Partij van de Arbeid te hebben. Door participatie van de SPA in de regering, na de revolutie, hebben wij in het machtsvraagstuk, oplossingen gekregen. Dat is een significante bijdrage als we vandaag vrij kunnen praten. We horen nu iedereen de president flink van langs geven. Dat was in die jaren ongekend. Het terugbrengen van het gevoel van vrijheid is dus één van de punten die wij als SPA hebben kunnen realiseren. Als je nu een ministerie van TCT en ATM (nu Arbeid) ziet, dan komt dat vanuit de koker van de SPA. Als je dingen niet kan verplaatsen, komt er geen ontwikkeling. Toen kwam het ministerie van TCT. Wie niet erkent dat milieu van belang is voor iedereen, voor werkers, producenten en burgers, gaat ten onder. En toen is milieu toegevoegd aan arbeid”, zegt Castelen. Daarom mist Castelen nu een duidelijke uitleg waarom het ministerie van ATM is gesplitst. “Er was een conceptueel denken achter het samenvoegen van de departementen. Dit is geen lange termijn denken, dus ik mis die argumentatie waardoor ik de zuiverheid van het besluit niet kan toetsen”, aldus Castelen.
Kavish G.
