Boodschap C – 47 en SPA: “De arbeiders zijn me heilig”

“De arbeiders zijn me heilig.” De beroemde uitspraak van Fred Derby, één van onze meest invloedrijke vakbondsleiders en strijder alle tijden, doet ons beseffen dat de arbeidersstrijd nooit en te nimmer mag worden opgegeven. Het drukt ons met de neus op de noodzakelijke eenheid en versterking in de vakbeweging, die nu meer dan ooit gewenst is om de huidige economische malaise en politieke onmacht in ons land het hoofd te bieden.
Op de Internationale Dag van de Arbeid op 1 mei vinden wij het dan ook gepast om de gewezen strijders van het eerste uur voor arbeidersbelangen en bescherming van de werkende mens in de schijnwerpers te plaatsen. Dit, opdat nooit vergeten wordt hoe groot hun inzet en verdiensten zijn geweest voor land en volk in het bijzonder de werkers. Fred Derby en Hendrik Sylvester, twee vooraanstaande vakbondsleiders, werden niet alleen geroemd om hun visie, intelligentie, alertheid en daadkracht maar vooral om hun menselijke bewogenheid om welvaart en welzijn te realiseren voor het volk door sociale rechtvaardigheid. Standvastig in hun principes, opvattingen en ideeën waren zij ervan overtuigd dat de rol van de vakbeweging een onmisbare kracht moet zijn in het verzet tegen onbehoorlijk en slecht bestuur, corruptie en verval van de samenleving. De veel gehoorde uitspraak “Ifu Derby nanga Sylvo ben de”, doet elke dag weer het groot gemis aan de strijders gevoelen. De huidige economische crisis en politieke onmacht teisteren Suriname en houden volk en land in een wurggreep. Voor Derby en Sylvester waren politiek en vakbeweging onlosmakelijk met elkaar verbonden. In hun opvatting moest niet alleen op het niveau van de bedrijfs-cao, maar ook op het niveau van de nationale economie eisen gesteld worden in termen van planmatig beleid en economische maatregelen om het bestaansniveau van de werkende klasse te blijven garanderen en beschermen. In hun optiek was de vakbeweging een militante beweging, die niet zwicht voor een regering. Hun missie om lotsverbetering en een beter leefklimaat voor werkenden tot stand te brengen, was hun leidraad in de politiek en onderhandelingen op elk vlak. Voorbeelden te over, als het betreft de totstandkoming van arbeidswetten voor de naleving van rechten van de werkende mens en bescherming en het herstel van de democratie en de rechtstaat in Suriname. In hun ogen ging de vakbeweging de confrontatie nooit uit de weg, maar werden op basis van een juiste en correcte analyse van de maatschappelijke werkelijkheid en verhoudingen, besluiten genomen en daadkracht getoond. Fred Derby en Hendrik Sylvester genoten regionaal en internationaal veel aanzien en respect voor hun kijk op mondiale ontwikkelingen, onder meer de globalisatie en de ingrijpende effecten hiervan op de veranderingen in het arbeidsveld.
Aan de vooravond van de viering van Wrokomandey op 1 mei 2016 onderkennen wij, dat wij als land een crisis meemaken die ongekend is en zodanig ingrijpend is op de positie van de werkende klassen in ons land, vanwege de sluiting van vele bedrijven, het verlies van banen, de toename van werkloosheid, eroderende inkomsten, stijgende inflatie, dalende koopkracht en grote onzekerheden op sociaal gebied. De toekomst is nog nooit zo onzeker geweest voor vele werkenden.
Met name de ontwikkelingen op financieel en economisch gebied plaatsen de vakbeweging voor velerlei keuzes. Er moet voor gewaakt worden dat goede arbeidsverhoudingen en sociale zekerheden van werkers niet onder druk komen te staan. De Internationale Dag van de Arbeid is voor C–47en de SPA meer dan een forum om hulde en eer te betuigen aan de strijders van het eerste uur voor recht en wet en eerbiediging van arbeidersrechten en -belangen. De betekenis en rol van Fred Derby en Hendrik Sylvester in de Surinaamse geschiedenis is niet in enkele woorden of pagina’s te bevatten. Moge hun inspiratie en vechtlust een voorbeeld en het toonbeeld zijn om moed te houden, standvastig te zijn en eenheid in de vakbeweging te behouden. Nooit en te nimmer mag de vakbeweging capituleren als het gaat om rechtvaardige eisen in de strijd voor lotsverbetering van werkers. Nooit en te nimmer zullen de eisen en wensen voor sociale rechtvaardigheid, welzijn en welvaart van de vakbeweging genegeerd mogen worden. De factor arbeid valt niet te negeren. Laat deze 1 mei viering van de Dag van de Arbeid ons met beide benen op de grond houden om de strijd nooit op te geven. De strijd moet vastberaden en op basis van duidelijke keuzes zijn, want zoals Derby en Sylvo het zo mooi verwoordden “je kan niet half zwanger zijn”. De vakbeweging is het aan de werkers van Suriname verplicht.

error: Kopiëren mag niet!