Boeiende schoonheid

De politieke partij de Abop ziet zichzelf als de trendsetter door onlangs ondersteuning te hebben gegeven aan een aantal departementale begrotingen. De partijtoppers zien dit stemgedrag klaarblijkelijk als een doorbraak in de politieke praktijk. Inderdaad: geen alledaagse gebeurtenis. De ABOP op weg naar politieke volwassenheid door het gedemonstreerde gedrag in het parlement. Maar wat is de werkelijke waarde hiervan? Want, zo vraagt de oplettende burger zich, waarom die berouwvolle verontschuldiging jegens haar samenwerkingspartners? De spijtbetuiging van de Abop over haar recente stemgedrag in de assemblee verdraagt zich volstrekt niet met de rol van trendsetter. Het ondersteunen van (een deel van) de begroting is het volste recht van elke politieke partij. Maar de hartenkreet valt te begrijpen. Partijen als de VHP, NPS, ABOP, DA’91, PALU, SPA en de PL -partij zijn in relatie tot de stembuskracht van de NDP tot elkaaar veroordeeld. Bij elkaar vormen zij een collectieve schoonheid, boeiend genoeg om de kiezers straks over de streep te krijgen. Speciale felicitaties aan de VHP- voorzitter. De ‘Nieuwe VHP” wordt etnisch gezien eindelijk een afdruk van de NDP, die van meet af aan alle bevolkingsgroepen heeft omvat.
Het duurt niet lang meer, of de gelederen van het opposantenverbond wordt versterkt door toetreding daartoe van de politieke partijen PALU, SPA en DA’91. Dat de Surinaamse Partij van de Arbeid en DA ’91 reeds versmolten zijn tot een en ondeelbaar voelen wij aan onze hakken. Ook al zijn deze partijen naar eigen zeggen onder de conditie van gelijkwaardigheid ‘on speaking terms’ aan elkaar verbonden. Een constructie die overigens doet denken aan de recente goedkeuring van de begroting door een partijfractie , maar dan wel ‘onder voorbehoud’. Een weergaloos politiek staaltje .
In ons leven gaan wij door beïnvloeding van buitenaf veel meer letten op de esthetische waarde die iets voor ons heeft. Veel meer dan op de functionele waarde daarvan. Want esthetica, het schone, boeit veel meer dan mooie verhalen over functionaliteit. Jongeren vooral zijn meer geïnteresseerd in het mooie, het aantrekkelijke, het charmante van de aardse dingen. Op het uiterlijk (het esthetische) van het voertuig wordt meer gelet dan op de degelijkheid (het functionele) daarvan. Bouwen of kopen wij onze woning dan is het aanblik daarvan (het esthetische) van groter belang dan het doelmatige (het functionele) daarvan. Dit alles, terwijl het juist zo moet zijn dat esthetische en functionele waarden elkaar altijd moeten versterken. De charmante huisvrouw moet eveneens een goede kokkin zijn. Ons gezinsleven wordt, vaak zonder het te beseffen,wel degelijk beïnvloed door het mooie, het schone, het indrukwekkende, het bekoorlijke. Dit, terwijl wij ons maar al te vaak minder druk maken om de functionele waarde van ons gezin. Functioneel zowel binnen als buiten de familiekring.
Gezegd wordt dat de slechte schoolresultaten voornamelijk het gevolg zijn van armoede . Dat is niet uitgesloten. Maar de vraag die de criticus stelt, is deze: op grond van welk onderzoek in de loop der tijd is deze bewering gebaseerd? Heeft gericht onderzoek aan het licht gebracht dat in Suriname armoede als voornaamste oorzaak dient te worden aangemerkt voor de onbevredigende prestaties? Maar ook dit nog: hoe moeten wij het begrip ‘prestatie’ in dit verband opvatten? Op het niveau van de leerling, op klasse-inveau of op het niveau van de school als organisatie? Zijn deze beschouwingsniveaus ooit in hun onderlinge samenhang op een of andere onderwijsinstelling in ons land aan de orde geweest tijdens het schoolonderzoek? Juist! Deskundig onderzoek. Dat wordt hier bedoeld. Het mag dan raar klinken in de oren van de onderwijskundigen dat deze benadering in deze tekst aan de orde wordt gesteld. Begrijpelijk. Want wie de krantenberichten trouw leest zal stellig hebben opgemerkt dat op dit moment alles wat de schoolklok slaat, de getallen betreft. Hoeveel geslaagden, hoeveel drop outs, hoeveeel afgewezen,hoeveel dit, hoeveel dat. Soms wordt weer een bepaald onderwijsniveau afzonderlijk tegen de lamp gehouden.Fraai uitziende schoolgebouwen in een aantrekkelijke omgeving: een streling voor het oog. Goede onderwijsaccommodatie, daarop wordt steeds weer de aandacht gevestigd. Maar ook hier gaat het om niets meer dan het mooie, het schone, het aantrekkelijke (het esthetische). Hoe zit het echter met het functionele, onder meer die onzichtbare werkverhoudingen tussen de schoolwerkers onderling? Tussen onderwijsgevenden en leerlingen of middelbaar studenten? Tussen leiderschap en de totale schoolgemeenschap? Gaat het om bevlogen leerkrachten of om een groep gefrustreerde schoolwerkers? Of om de sociale omstandigheden waaronder leerkrachten leven? Leekrachten in Suriname zijn niet onderbetaald.Hun functieloon staat in goede verhouding tot de werkelijke schoolprestaties. Deze notitie hier slechts terzijde.
Leiders van politieke partijen hebben nu reeds de stembusoverwinning of zetelwinst op het netvlies. Kenmerkend voor dit verschijnsel is het feit dat politieke partijen wederom het beeld (zullen) vertonen van de mooie, leuke en aantrekkelijke organisaties. Er wordt versnapering en stroop verdeeld. Kinderen krijgen leuk speelgoed. Nu ook in het binnenland. Die esthetische waarde wordt uitgestraald naar ons, naar u en uw kinderen. Zoals recentelijk weer: Suriname heeft een nieuwe ‘bromtji dyarie’, gecultiveerd door een der conservatieve partijen. Daarmede eindigt ook haar verhaal. Het verhaal zoals recentelijk verwoord door de betreffende partijvoorzitter.
Stanley Westerborg
Organisatieanalist

error: Kopiëren mag niet!