Boa construkton

De boa constrictor (tapijtslang/daguwe) is een wurgende slang. De slang ankert de prooi in de bek en wikkelt het lichaam om de prooi heen. Vervolgens wordt iedere keer als de prooi uitademt het slangenlichaam iets strakker aangetrokken. Op een gegeven moment is de prooi niet meer in staat om in te ademen, waardoor verstikking optreedt. De slang wurgt zijn prooi en slikt deze vervolgens in één keer door. De voorbije dagen is door de overheid meer openheid gegeven omtrent de spoorlijn die deze regering aangegeven heeft te zullen bouwen van Poelepantje (Paramaribo) naar Onverwacht. In de ontwerpbegrotingen is aangegeven dat voor het begrotingsjaar 2015 aan ‘overige leningen’ een bedrag van SRD 1.480.000.000 zal worden aangegaan. Dit bedrag zal gedeeltelijk worden gebruikt voor het financieren van de participatie van de overheid in de goudindustrie en aanleg van de spoorbaan tussen Paramaribo en Onverwacht. Dat betekent dus dat op zijn minst dicht bij de SRD 1 miljard van de lening zal worden gebruikt voor de aanleg van de spoorbaan. Dat is ruim 10% van de overheidsuitgaven in dat jaar, ca. 12% van de inkomsten en meer dan het begrotingstekort. In financieel-economisch opzicht maakt Suriname mindere tijden mee door lage prijzen voor olie en goud. Ook is het internationaal bekend dat het IMF zich bijvoorbeeld zorgen maakt over de stijgende schuldenlast van de Staat de laatste tijd. Te midden van al deze omstandigheden is een bedrijf dat zich laat leiden door de Nederlandse Corporate Governance Code (wat betreft interne deugdelijkheid van de organisatie), bereid om toch een project in Suriname uit te voeren. Op zich is dat niet allemaal in de haak, omdat men weet dat er voor dit project een grote lening door de regering van Suriname zal worden gesloten. Het gaat om ca. 10% van de geplande overheidsuitgaven in 2015. Men weet dat er omtrent dit probleem geen politiek draagvlak is. Een bedrijf dat zich uit aan de algemeen aanvaarde corporate social responsibility codes behoort een project niet te accepteren als daarvoor door een land een zware lening zal moeten aangaan, terwijl het IMF zijn bezorgdheid uitspreekt over de schuldenlast. Het bedrijf weet ook dat het land Suriname te maken heeft met een serieus corruptieprobleem. Op haar website vermeldt het bedrijf dat waarschijnlijk het project zal uitvoeren dat het ‘kandidaat partij’ voor de aanleg van de spoorbaan. Het bedrijf probeert daarmee de schijn te wekken dat men gezond meedingt om in aanmerking te komen voor het project (met concurrenten), maar dat is niet de waarheid: omtrent de uitvoering van dit project is geen openbare aanbesteding gehouden. De kans is bijna 100% dat het bedrijf dat de presentatie onlangs hield het werk gegund krijgt. De kans dat we achteraf horen dat door een Nederlands bedrijf hier aan corrupte ambtenaren en politici smeergeld is betaald – zoals in het geval van Ballast Nedam – moeten wij verkleinen. De verkiezingstijd nadert en politieke partijen hebben geld nodig om de campagnes te financieren, ook de NDP. Bij de bouw van de bruggen zouden smeergelden zijn betaald. Dat was in een NDP-periode en met de betrokkenheid van een Nederlands bedrijf. Nu zijn er soortgelijke omstandigheden. Het betreffende bedrijf is al ruim 12 jaren aanwezig in Suriname en betrokken geweest in projecten uitgevoerd in opdracht dan wel ten behoeve van de EBS. Nu is een tijd geleden in de media het bericht verschenen dat er sprake is van corrupte praktijken in dit bedrijf waar leidinggevenden op het hoogste niveau bij betrokken zouden zijn. Er zou sprake zijn van zeer bezwaarlijke belangenverstrengeling. Hoe het betreffende Nederlands bedrijf zaken doet met EBS is onbekend. Enige leidinggevenden van het bedrijf waren te gast in het regeringsprogramma Info Act om hun uitleg voor de media eerder gedaan dunnetjes over te doen. Uit de uitleg bleek dat het bedrijf de regering via EBS in het kader van energieprojecten zover heeft kunnen krijgen dat men het treinenavontuur daadwerkelijk wil uitvoeren. Het heeft er veel weg van dat het bedrijf de regering(stoppers) heeft kunnen verleiden om een kostbaar treinproject uit te voeren. De pret die men daarbij schijnt te hebben in een land dat de uitvoerders kennelijk ook zwaar onderschatten, is niet te drukken en duidelijk in het programma te zien. De Info Act-presentator heeft bij het interview beaamd dat de meeste Surinamers een trein niet hebben gezien, dus niet weten wat het is. De miskenning van het land druipt van het interview. Het sarcasme wanneer een bedrijfstopper beweert dat Suriname een paradijs is, klinkt ook duidelijk door als kritisch naar het programma wordt gekeken. Dat geldt ook voor het deel wanneer een topper zegt dat het bedrijf wel 100 jaar in Suriname zou willen blijven. Opmerkelijk is het wanneer het bedrijf aangeeft dat er haalbaarheids- en/of feasibility studies zijn verricht. Daarover wordt geen duidelijkheid gegeven. Het bedrijf volstaat door te zeggen dat het project door Suriname financieel, technische en economisch uitgevoerd kan worden, punt uit. Het Nederlandse bedrijf heeft wat de trein betreft voor zichzelf een lang termijnplan opgesteld: men wil de spoorbaan bouwen, de treinen leveren, de mensen trainen, wetgeving voorbereiden en een Surinaamse Spoorwegmaatschappij op poten helpen zetten en deze alleen ook nog runnen als daar uitdrukkelijk naar wordt gevraagd. De Surinaamse regering is nu gierig geworden en hapt nu steeds toe, het bedrijf heeft de regering stevig bij de ballen wat de treinen aangaat. Het Nederlandse bedrijf heeft de regie zwaar in handen en Surinamers kijken bewonderend naar de weldoeners. Hoe dat gebeurt, was te zien bij de Info Act- interviewer: die kon niet geloven dat treinen in Suriname kunnen rijden. De president die altijd doet blijken dat hij de man is die ons kan bevrijden van de ‘mental slavery’ waarin wij zouden zitten, heeft de koorts nu zelf zwaar te pakken. Het treinproject is niet in de haak. De greep van de boa construkton wordt meedogenlozer.

error: Kopiëren mag niet!