De Stichting 8 december 1982 heeft naar jaarlijkse traditie ter nagedachtenis van de 15 voorvechters van vrijheid en rechtsstaat in het belang van het volk van Suriname, een plechtige bloemenhulde bij het Nationaal Monument Bastion Veere gebracht.
Respectabele burgers
Gedurende de gebeden en toespraken kwam onder andere naar voren: “Wij zijn wederom hier bijeen om de droevige en lafhartige gebeurtenissen van 8 december 1982 te gedenken waarbij vijftien respectabele prominente burgers van dit land, in de bloei van hun leven, werden weggerukt. Zij zijn op een brute, lafhartige wijze om het leven gebracht door machtswellustigen. De laffe gebeurtenis van 8 december 1982 heeft diepe wonden geslagen in de samenleving. Het is alom bekend dat deze prominente Surinamers, door gewetenloze moordenaars/beulen zijn geliquideerd. Ook het feit dat na 34 jaar er nog geen gerechtigheid is gekomen en de verantwoordelijken niets aan het toeval overlaten om hun straf te kunnen ontlopen, bezorgt de nabestaanden veel leed.
“Ik begrijp dat er recent eventueel verwarring en twijfel is ontstaan bij u en de gemeenschap. Wij als Stichting 8 december 1982 begrijpen de vertwijfeling en verwarring die door een enkeling uit de groep van nabestaanden gepoogd wordt te stichten, die overigens aangestuurd wordt vanuit de kring van de verdachten die met staatsmacht zijn omkleed, voor tot nog toe onzichtbare voordelen, en die met broze innerlijke waardigheid zich heeft aangesloten bij de cultus van straffeloosheid. Ik verzeker u en kan u gerust stellen, dat de Stichting 8 december 1982 zal blijven eisen dat het onrecht aangedaan aan deze 15 mannen bestraft zal worden en om eerherstel voor hen gevochten zal worden en de waarheid omtrent hun moorden aan het licht zal worden gebracht”, aldus Sunil Oemrawsingh namens de Stichting 8 december 1982.
Gods molen maalt langzaam maar zeker
De verantwoordelijken voor deze snode daden kunnen hier, op de aarde, misschien hun straf ontlopen, omdat zij toevallig de macht in handen hebben en door gelegenheidswetten aan te nemen zich hebben gevrijwaard van de gevolgen van hun verrichtingen, maar er is een Opperrechter. Godsmolen maalt langzaam maar zeker.”
