‘Ik hoor alleen borrelpraatjes en gezwam.’ Zo reageert de coördinator van het Rijstorgaan, Badrisein Sital, op uitlatingen gedaan over de uitbetaling van de incentive van SRD 130 per hectare aan de rijstboeren. Sital acht het van groot belang dat het bedrag zo snel mogelijk wordt uitbetaald. Echter, door administratieve rompslomp kon dat nog niet van de grond komen. ‘Ik heb geen budgetbeheer.’ Sital betreurt de ‘administratieve traagheid’. Het lag in de bedoeling dat de gelden uiterlijk 15 juni uitgekeerd zouden worden. Deze datum is niet gehaald.
De registratie van de rijstboeren, die in aanmerking komen voor de incentives, is in mei afgerond. De boeren hadden de mogelijkheid om het aantal hectares dat zij hebben ingezaaid, door te spelen. Dat de LVV-bewindsman niet op de hoogte zou zijn van de incentives, verwijst Sital naar het rijk der fabelen. Volgens hem maakt de LVV-bewindsman zich zorgen, evenals hem, wanneer de uitbetaling plaatsvindt. Sital weet dat het bedrag niet op de begroting van LVV voorkomt. ‘Het is een incentive, dat begroot je niet. Het gaat om een negatieve factor die negatief zou zijn voor de marktontwikkeling.’
Het Rijstorgaan heeft zelf het initiatief genomen om het voorstel voor het uitkeren van de incentives voor te leggen aan de regering. Die heeft het voorstel al geruime tijd goedgekeurd. Bij de monitoring van het najaarsseizoen en de voorjaarinzaai bleek al gauw dat er sprake was van een negatieve marktontwikkeling. Dit heeft voor Sital de aanleiding gevormd om een steun in de rug te bieden aan de rijstboeren, om te voorkomen dat de sector doodbloedt. Bij de berekening van het bedrag van SRD 130 is vooral gekeken naar de positie van de primaire producten, aspecten rond de ongunstige positie waarin de sector verkeert en de verdiencapaciteit van de rijstboeren. Dit is ook breedvoerig verwoord en in een nota verstuurd naar de regering.
Sital legt uit dat niet slechts de Surinaamse situatie in de rijstsector in overweging is genomen, maar ook de prijs van padie op de internationale markt. Het bedrag van SRD 130 is mede vastgesteld in relatie met de richtprijs van padie van SRD 72 per baal, die door het Rijstorgaan is vastgesteld. Volgens de coördinator heeft hij op grond van ‘gunstige overwegingen’ het initiatief genomen om een injectie te doen geven aan de rijstsector. Hij heeft volledig het belang en het verdere voortbestaan van de boeren voorop gesteld.
Sital vindt het jammer dat partijpolitiek wordt bedreven met de kwestie, terwijl de rijstboeren met nijpende financiële problemen zitten. Het verbaast hem dat plotseling zich zoveel deskundigen hebben opgeworpen die denken over de rijstsector te kunnen praten en vooral het Rijstorgaan ervan langs te kunnen geven. ‘Ik heb geen enkele prikkel gehad om dit te doen’, benadrukt Sital, verwijzend naar de incentives. ‘Ik hou mij niet bezig met politieke kleur. Mijn kleur is geel en dat is de kleur van rijpe padie. Die blijft geel.’
Asha Gajadien-Bhagwat
