Analyse verkeersongevallen noodzakelijk

Er vallen ook weer verkeersdoden in de Verkeersveiligheidsmaand. Deze maand is een mooie uitvinding van de regering, maar een deel van de bevolking heeft nooit van deze maand gehoord nog minder weet het wat de betekenis daarvan is. De Verkeersveiligheidsmaand is voor de elite die Nederlands praat, maar deze groep is geen doelgroep. In de Verkeersveiligheidsmaand behoort een onderzoeksrapport, al is het om het ene jaar, te worden uitgebracht. Dat is nooit gebeurd. In het rapport moeten de verkeersstatistieken worden gepubliceerd, met analyses en aanbevelingen voor verbetering. Deze rapporten moeten een joint publicatie zijn van Justitie en Politie en niet te vergeten Volksgezondheid. Dit laatste ministerie besteedt zijn aandacht aan ziekten zoals de overdraagbare en niet-overdraagbare chronische en niet-chronische aandoeningen. Verkeersschade aan het lichaam en verlies van levens behoren tot een traditioneel thematisch gebied van de Wereld Gezondheidsorganisatie (WHO), in haar wereldrapporten besteedt deze organisatie veel aandacht aan verkeersveiligheid en de manieren waarop de ongelukken kunnen worden voorkomen. In Suriname blijven we alleen bij algemene kreten, omdat de ware oorzaak van verkeersincidenten niet gebleken is na wetenschappelijke analyses. Recent schreven we nog dat het een misvatting is dat door drinken en rijden de meeste ongevallen ontstaan. Deze ongevallen vormen een klein deel van de verkeersongevallen, ook de dodelijke ongevallen. Daarmee is dus niet gezegd dat we ongestoord moeten drinken en rijden. Wat de laatste tijd enorm is opgevallen, is dat vooral de groep van de voormalige agrarische, zogenaamde ‘moderne’ jongeren, voor het bereiken van de rijgerechtigde leeftijd, achter het stuur willen kruipen. Er zijn veel ouders die hun tienerkinderen opdragen of aanzetten om ‘eventjes’ zich in het verkeer te mengen om klusjes te klaren. Bekend is van enkele jaren het geval waarbij een hoge politieambtenaar door haar zoon zich liet afzetten op het werk. Ook is van recentere datum het incident waarin een dochter van de voormalige korpschef van de politie in betrokken was. Veel rijbevoegde ouders gaan er ook van uit dat hun kinderen onder hun toezicht wel een auto mogen besturen. Er wordt veel illegaal gereden door tieners in bijvoorbeeld Wanica en Commewijne. Wanneer het enkele keren zonder ongelukken gebeurt, gaan ouders ervan uit dat de kinderen vaardig genoeg zijn om zonder brokken aan het verkeer deel te nemen. Vaak doen er zich dan heel hilarische situaties voor zoals recent in Wanica. En meerderjarige maar rijonbevoegde zoon rijdt in dronken toestand de auto van zijn moeder in de prak en belandt in zijn woonomgeving daarmee uiteindelijk in een langs de weg lopende kanaal. De moeder wordt geïnformeerd en met medewerking van buurtgenoten springt de moeder in het kanaal om later, wanneer de politie arriveert, alle blaam op zich te nemen. Dus dan heeft niet de zoon, maar de moeder gereden. De lokale politie, die soms uit buurtbewoners en familieleden bestaat, werkt mee aan zulke vervalste weergaven en vastleggingen van incidenten. Alles wordt dan onderling geregeld. Een opvallend fenomeen in Suriname is dat autorijders vaak geïrriteerd zijn en ervan uitgaan dat andere verkeersdeelnemers geen fouten of misberekeningen kunnen en mogen maken. In het verkeer is het hoofddoel het zonder incidenten aankomen op een bepaalde plek. Daarbij moet men zo min mogelijk irritaties oplopen en rekening houden wanneer anderen fouten maken of foute inschattingen plegen. Er zijn verkeersdeelnemers aan wie het lukt om hun hele leven lang zonder aanrijdingen te rijden. Zelfbeheersing speelt daarbij een belangrijke rol. Feit blijft in Suriname dat de rechter heel zachte boetes en straffen oplegt aan verkeerscriminelen, dat zijn mensen die door roekeloos gedrag andere pijn, leed, onherstelbare letsels, arbeidsongeschiktheid, chronische gebreken en zelfs de dood inrijden. De politie rijdt zelf heel vaak in het verkeer maar kijkt soms te veel door de vingers, kennelijk is dat een manier om te protesteren tegen niet-ideale arbeidsomstandigheden. Er zijn nog veel mensen die files inhalen en dan hun neus insteken om in te voegen, bijvoorbeeld op de hoek van de Leysweg en Mr. Jagernath Lachmonweg. De politie laat deze situatie toe als ze toevallig in de buurt is. Opvallend veel vrouwen zouden zich met het inhalen van files bezighouden. Waarschijnlijk wachten immense huishoudelijke taken waarin manlief zich niet mengt na de 8-4 baan van de vrouw. Het kan een uiting van het onrechtvaardigheidsgevoel zijn dus van frustratie. Samenvattend kan gesteld worden dat de echte problemen die zorgen voor de verkeersongevallen en de mate waarin ze bijdragen, niet bekend zijn. Bovendien is er weer de moderne pr die alleen gericht is op de elite. De vraag rijst wanneer de regering en organisaties nu eens eindelijk echt zullen beginnen om de verkeersongevallen bij de kern aan te pakken.

error: Kopiëren mag niet!