Ik heb in het laatste artikel uitgaande van de mededeling van Alcoa/Suralco dat het bedrijf per 30 november overgaat tot beëindiging van zijn activiteiten in Suriname, samenvattend de historie van dit bedrijf in Suriname met u doorgenomen. Ik ben ook kort ingegaan op de vaagheden met betrekking tot de onderhandeling die de regering al bijkans een jaar aan het voeren is met deze multinational. Het resultaat was tot woensdag 30 oktober geheim gehouden voor het hoogste orgaan van Staat, De Nationale Assemblee. Bij de presentatie van de jaarrede door de president is tot mijn grote verbazing, verrassing en tegelijk blijdschap onthuld dat Alcoa niet meer uit Suriname vertrekt. Integendeel zal deze multinational voor bijkans 3 miljard US dollar in de komende twee tot drie jaren investeren in deze sector. De oude raffinaderij te Paranam zal ontmanteld worden en daarvoor in de plaats komt er een super moderne raffinaderij ergens anders of op de plaats van de dan ontmantelde raffinaderij. Deze mededeling moet door elke Surinamer absoluut met veel triomf binnengehaald worden, om het maar zo figuurlijk te formuleren.
Er is hier mijns inziens echter sprake van een radicale shift van mind door de multinational Alcoa/Suralco. Een goed doordacht exitpolicy op basis van door het bedrijf zelf vastgestelde golvende beweging met het accent op een dalende trend voor wat de prijs en productiekosten betreft, kan (denk ik) niet zo een radicale verandering in zo een korte tijd ondergaan. Misschien moet ik zeggen, niet zomaar een radicale verandering brengen in de reeds lang ontwikkelde exitpolicy in zo een korte tijd.
Waarom deze gewijzigde bedrijfsstrategie?
Laat mij accentueren dat de onderhavige mededeling door de president door mij toegejuicht wordt. Maar omdat ik meer wil weten van wat er precies aan de hand is in deze case, heb ik gemeend middels deze bijdrage een discussie op gang te krijgen, waardoor er meer duidelijkheid hieromtrent kan bestaan. Wij moeten als Surinamers het nationaal belang tegen elke prijs mede helpen verdedigen. Ieder naar zijn of haar vermogen, positie en verantwoordelijkheid. De hamvraag is, wat heeft Alcoa ertoe bewogen om in plaats van te vertrekken juist miljarden gaat investeren in Suriname? Zijn er in de afgelopen weken nieuwe perspectieven voor bauxietsector op de wereldmarkt? Zijn de productiekosten in Suriname plotseling lager geworden? Is de kwaliteit van het Bakhuys-bauxiet beter geworden? Want het is publiek geheim dat Alcoa als gevolg van onder ander de exploitatiekosten van het erts van Bakhuys enkele jaren geleden de brui eraan gegeven heeft. Wat is de meerwaarde van de nieuwe raffinaderij in termen van efficiëntie, effectiviteit en surplus in relatie met de huidige raffinaderij te Paranam? Waarom meneer de Alcoa, hebt u niet eerder gedacht aan het opzetten van een nieuwe raffinaderij? U heeft als ik het goed heb de concessierechten van u in het Nassaugebied in het kader van uw exitpolicy overgedragen c.q. in huur afgestaan aan Newmont. Zo kan ik meer vragen opwerpen die dringend beantwoording behoeven. Dit, slecht met de intentie om te begrijpen waarom een vertrekplanning die reeds jaren bestaat en reeds in de startblokken staat om uitgevoerd te worden, deze metamorfose wending heeft aangenomen. Alcoa/Suralco is geen filantropische stichting, maar een bedrijf dat slecht met winstoogmerk/winstmaximalisatie zaken doet in welk land dan ook. Er moet dus een addertje in het gras liggen als dit soort bedrijven dergelijke beslissingen nemen. Het kan ook een principe zijn van business as usual als de andere partij gedwongen op de knie gekregen is.
De overheid
Ik denk dat de overheid, in casu het onderhandelingsteam, meer duidelijkheid moet geven aan het volk over de door de president aangekondigde investering van Alcoa/Suralco in Suriname de komende jaren. Het gaat immers om een investering die groter zal zijn dan de investeringen van Newmont-Surgold en Iamgold bij elkaar. Dit zal de groei van het BBP significant doen toenemen. Bestaat er ook plannen zijdens de overheid om in de aandelen in te kopen, gelijk dat het geval is bij de gouddeals? Zo ja, voor welk percentages zal geparticipeerd worden? Kortom de voor mij verrassende blijde boodschap, roept wat mij betreft erg veel vragen op die beantwoordingen behoeven. Het belang van Suriname moet nogmaals door ons allen nauwlettend in de gaten gehouden dienen te worden en waar nodig verdedigd. De gemeenschap, zeker ik, wacht op antwoord/duidelijkheid ter zake.
Bert Eersteling
