11 slachtoffers en toch geen CNN

Suriname is het jaar begonnen met een domper door het incident op de Coppenamerivier. Meer dan 10 doden zijn in een keer genoteerd. Het is opvallend dat in het internationaal nieuws (CNN, BBC en Al Jazeera) er geen melding is gemaakt van het incident in Suriname. Aan de andere kant zien we dat waar tijdens incidenten in andere landen 5 mensen om het leven komen, dit wel wordt gemeld. Dit gebrek aan interesse voor Suriname in de media en het niet al te vriendelijke Caribische milieu waarin we zitten, maken dat het gevaarlijk is in Suriname te leven. In de krant is aandacht gevraagd voor deze omstandigheid waarin Suriname verkeert. De aandacht is gevraagd voor deze zaak in het kader van de kwetsbare positie van Suriname wat betreft klimaatsverandering. De vraag is toen gesteld of Suriname het wereldnieuws zal halen indien er hier onverhoopt zich incidenten of rampen voordoen. We hebben gemerkt dat de VN labieler is geworden en dat pas na zware druk vanuit de pers de VN aandacht kanaliseert naar bepaalde gebieden. Er is voor Suriname geprojecteerd dat we een grote bedreiging mogen verwachten wat betreft de zeespiegelstijging. Er zijn door instituten documentaires gemaakt over de vergiftiging van de inheemse en tribale volken als gevolg van milieuvervuiling door mining activiteiten. Maar dat we eventueel milieuvluchtelingen kunnen worden, daarover is er weinig internationale interesse. Dat heeft te maken met de politiekvoering in Suriname en de diplomatieke dienst. Suriname loopt risico gedeeltelijk van de kaart te worden geveegd door water. De economie en met name de landbouw kan een enorme deuk krijgen, ook woongebieden kunnen verloren gaan. De gezondheid kan ook worden aangetast. Ooit is de vraag gesteld of iemand zal omkijken naar Suriname als er onverhoopt klappen vallen door overstromingen. Er zijn politieke partijen die zich opmaken voor grootscheepse campagnes, maar geen van ze laat nog iets horen over de bescherming van de kust en de kuststrook van Suriname. Een klein deel van de bevolking heeft de kans om te verhuizen naar de woningen etc. die ze bezitten in landen die vervuild hebben en nu zich beschermd hebben tegen de zeespiegelstijging door enorme waterkrachtwerken te bouwen. Bepaalde landen zitten in economische blokken waar het gemakkelijk is om naar zusterlanden te emigreren die hoger liggen. Suriname heeft dat soort partnerschappen niet. Guyana en Frans Gayana lopen evenveel risico. Het verschil is wel dat Guyana deel is van het Britsch Gemenebest en een veel beter functionerende diplomatieke dienst heeft. De beheersing van de Engelse taal speelt daar een rol in. Frans-Guyana is de jure onderdeel van de Europese Unie. Suriname heeft een relatie met deze landen, maar geen warme intieme banden. Met Brazilië bestaat er ook geen geweldige samenwerking. Oorzaak is de Nederlandse oriëntatie van Suriname en de taalbarrière die we hebben in Zuid-Amerika en ook in de Caribbean. De vraag rijst in het kader van de overleving als land, wat voor nut het heeft om het Nederlands te handhaven als voertaal. Door het Nederlands te handhaven, bevorderen we het immaterieel erfgoed van het Koninkrijk der Nederlanden. Met dit land hebben wij slechts in die mate een relatie dat een behoorlijk deel van onze bevolking daar woont, werkt en leeft. De relatie met de komende generaties met Surinaams bloed is aan het vervagen, omdat deze jongeren nu pas kennis moeten maken met Suriname. Er is geen verlangen naar Suriname, er is geen gevoel ook voor Suriname. We dragen het immaterieel erfgoed uit van een land, dat in principe niet veel met ons te maken wil hebben. Integendeel leiden wij topkader op dat zij dan via migratie opzuigen.
We hebben gezien dat kleine staten als de onze internationaal veel harder schreeuwen om voor eens en voor altijd aandacht te krijgen van de internationale media, voor hun kwetsbare positie en het gevaar dat ze lopen om uit te sterven of hun algehele materiele erfgoed te verliezen. Daarvoor worden bijvoorbeeld de internationale milieuconferenties gebruikt. Suriname is ook op deze conferenties en behoort in principe samen met een aantal Caribische en Afrikaanse landen en eilanden in de Stille Oceaan, een behoorlijke trammelant te maken over hun kwetsbare positie. We hebben het hier vaker gehad over een nieuwe categorie in de wereldwijde migratie en dat zijn de klimaatvluchtelingen. Zullen Surinamers ook tot de internationaal erkende klimaatvluchtelingen behoren. Het verloren gaan van een deel van de bewoonde wereld schijnt onvermijdelijk te zijn met de zeespiegelstijging, maar het ontstaan van nieuw land door aanwas (sedimentatie) is niet uitgesloten. De internationale gemeenschap moet een afspraak maken (een verdrag), waarin de overlevingsrechten van de volken die onder water zullen lopen, moet zijn vastgelegd. Bottom line van het verhaal is dat wij totaal niet opvallen in het internationale nieuws. De meer dan 10 drenkelingen hebben het nieuws niet gehaald. In onze overleving hoeven wij het dus niet vanuit die hoek te verwachten. Dit incident is een eyeopener voor ons, dat er veel minder mensen in de wereld zijn die naar ons zullen omkijken. Wij gaan dus zelf compleet ons hachje moeten redden. Of het nou dijken zijn of een geregelde evacuatie naar ergens.

error: Kopiëren mag niet!